Μια επιστροφή του «Top Gun» 32 χρόνια μετά την «γέννησή» του είναι λέει γεγονός. Ανακοινώθηκε και επίσημα από τον ίδιο τον Τομ Κρουζ (στον λογαριασμό του στο Twitter). Θα ξαναπαίξει τον πιλότο του αμερικανικού Πολεμικού Nαυτικού Πιτ Μάβερικ που στα μέσα της δεκαετίας του 1980 έγινε ιπτάμενος θρύλος με την μιλιταριστική ταινία του Τόνι Σκοτ (1944 – 2012). Σκέφτομαι αν μου αρέσει η ιδέα αυτής της επιστροφής. Σαν cine nostalgia μπορεί να έχει την πλάκα της αλλά η ουσία της φοβάμαι ότι βρίσκεται αλλού.
Κατ’ αρχάς να ξεκαθαρίσω ότι ανήκω στη γενιά των 20άρηδων εκείνης της εποχής που εκτίμησαν περισσότερο τις εντυπωσιακές αερομαχίες που είχε στήσει ο Σκοτ και λιγότερο το χαμόγελο που σκοτώνει του Τομ Κρουζ, πόσο μάλλον το αμήχανο φλερτ του με την Κέλι Μακ Γκίλις, ηθοποιό με σεξαπίλ ψαριού εκτός νερού. Παρά τον εντυπωσιασμό μου, όμως, αυτό που με είχε ενχολήσει από τότε, ήταν το πνεύμα της ταινίας. Ο αέρας της. Αυτό που πρέσβευε πίσω από την πλερέζα του entertainment.
Το «Top Gun» δημιουργήθηκε σε μια εποχή που του ταίριαζε γάντι. Ηταν η εποχή του Ρόναλντ Ρέιγκαν και η Αμερική αλώνιζε σε όλο τον κόσμο με ένα κουμπούρι στο «χέρι». Θαρρείς ότι η ταινία ήταν παραγγελιά του Λευκού Οίκου. Υμνούσε τον στρατό, την ανάγκη για στρατό, για όπλα, για καθήκον, για τυφλή πίστη στην πατρίδα Δεν υπήρξε ίχνος αμφισβήτησης, ίχνος αυτοκριτικής όπως ας πούμε είχαν τόσες άλλες ταινίες εκείνης της περιόδου όπως το «Πλατούν» του Ολιβερ Στόουν. Ξέρετε πόσοι Αμερικανοί κατατάχθηκαν στον στρατό εξαιτίας του «Top Gun»; Εκατοντάδες!
Βέβαια για να είμαι δίκαιος, ο Κρουζ λίγο αργότερα έπαιξε τον παράλυτο βετεράνο του πολέμου στο Βιετνάμ Ρον Κόβικ στον «Γεννημένο την 4η Ιουλίου» του Στοουν. Οταν τον είχα δει σε εκείνον τον ρόλο, είχα σκεφτεί ότι τον ανέλαβε περισσότερο για να ξεφύγει από την εικόνα του Πιτ Μάβερικ.
Γιατί όμως να ξαναδούμε σήμερα τον Τομ Κρουζ στα 55 του πια, να παίζει τον ίδιο ρόλο, αυτή την φορά από την πλευρά του εκπαιδευτή; Να μεταφέρει δηλαδή σε νεότερους αυτά που εκείνος είχε μάθει στα 24; Εχουμε στ’ αλήθεια ανάγκη να δούμε το F-35 που καβαλούσε τότε να δίνει την θέση του σε μια ακόμα πιο ισχυρή πολεμική μηχανή όπως το F/A-18F Super Hornet που κάποιοι λάτρεις της αεροπορίας ήδη παρατήρησαν στο φόντο της φωτογραφίας που τουίταρε ο Κρουζ;
Ολα αυτά βέβαια, με γνώμονα την πρώτη ταινία. Η δεύτερη, το «Top Gun :Maverick» δεν έχει ακόμα γυριστεί, άρα είναι νωρίς για εκτιμήσεις. Θέλει προσοχή. Ισως το πνεύμα της αυτή την φορά να είναι διαφορετικό. Παρ’ όλ’ αυτά δεν μπορώ να αναρωτηθώ αν είναι τυχαίο που αυτή η δεύτερη ταινία γυρίζεται (και κατά πάσα πιθανότητα θα βγει στις αίθουσες) επί Προεδρίας Ντόναλντ Τραμπ. Τώρα που τρέμουμε για την Τώρα που τα ίδια πράγματα που βροντοφωνούσε ο Ρόνι Ρέιγκαν για να επιδείξει την στρατιωτική δύναμη της πατρίδας του, ακούγονται πια στη διαπασών και με την φωνή ενός πολύ πιο χυδαίου όχι μόνον ηγέτη μιας χώρας αλλά και ανθρώπου.
