Μιλούσε, μιλούσε συνεχώς και αδιαλείπτως επί σχεδόν μία ώρα στο Υπουργικό Συμβούλιο για την ανάπτυξη και την προκοπή των Ελλήνων ο Αλέξης Τσίπρας, πλην όμως δεν αναφέρθηκε ούτε σε μία κανονική δουλειά η οποία θα μπορούσε εάν είχε δημιουργηθεί να φέρει την ανάπτυξη και κυρίως να δημιουργήσει την αίσθηση ότι η χώρα μπαίνει σε άλλο δρόμο. Δυστυχώς επανέλαβε γενικότητες, ευχολόγια, μεγάλα λόγια, υποσχέσεις, δεσμεύσεις και τίποτε άλλο (ουσιαστικό). Αναφέρθηκε σε ένα… σχέδιο που έχει, όπως είπε, στόχους τους ανθρώπους αυτής της χώρας (της εργασίας, του μόχθου, των επιστημών και του πολιτισμού), χωρίς βεβαίως να εξηγήσει ποια ακριβώς ανάπτυξη και ποιες δουλειές μπορεί να φέρει αυτό το σχέδιο.



Ο Τσίπρας, οι τραμπούκοι και η ΝΔ


Δεν μπορώ όμως να μην αναφερθώ στην τοποθέτηση του πρωθυπουργού στο Υπουργικό Συμβούλιο για την επίθεση στον δήμαρχο Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη. Ο Αλέξης Τσίπρας επέρριψε ξεκάθαρα ευθύνες στο… ακραίο τμήμα της ΝΔ ξεκαθαρίζοντας ότι «η εποχή των Γκοτζαμάνηδων έχει παρέλθει οριστικά». Αυτό ήταν που προκάλεσε την αίσθηση. Η πρωθυπουργική αυτή τοποθέτηση μέσα σε μια συνεδρίαση Υπουργικού Συμβουλίου (και όχι στη Βουλή όπου μπορούσε να υπάρξει και αντίλογος ή απάντηση) έχει προκαλέσει την οργή αρκετών γαλάζιων (και όχι μόνον) που έλεγαν: «Πώς γνωρίζει ο κ. Τσίπρας την πολιτική ταυτότητα των δραστών της επίθεσης; Κι αν δεν είναι ακροδεξιοί, αλλά είναι απλά… αγανακτισμένοι πολίτες σαν κι αυτούς που γέμιζαν τις πλατείες της οργής;».



Οι… στρατοπωρωμένοι


Από την άλλη, δεν μπορώ να μην εξοργιστώ βλέποντας πρωινάδικα και «περίεργες» βραδινές εκπομπές όπου παρελαύνουν γνωστοί και άγνωστοι εθνικιστές και… στρατολάτρεις ( ή «στρατοπωρωμένοι», για να μην τους ονομάσω διαφορετικά) που μόνο στολή παραλλαγής δεν φορούν (ή μήπως έχουν φορέσει κι από αυτήν;).
nnn
Είναι οι ίδιοι που καθημερινά πολεμούν με ένα μικρόφωνο στο χέρι τους Τούρκους και στήνουν σκηνικά έντασης και μόλις οι φασίστες χτυπάνε έναν 78χρονο που έχει το θάρρος της γνώμης ρίχνουν κροκοδείλια δάκρυα. Οι ίδιοι που έχουν ρίξει τη σπορά του μίσους και του διχασμού στον δημόσιο βίο, τώρα θυμήθηκαν να καταδικάσουν. Είναι πιο επικίνδυνοι και από τους τραμπούκους. Θυμίζουν σε όλους μας τα λόγια του Μπρεχτ όταν έβλεπε τον κόσμο στις πλατείες να πανηγυρίζει για το τέλος του ναζισμού: «Μη χαίρεστε που πέθανε το κτήνος, η σκύλα που το γέννησε ζει ακόμη και είναι πάλι σε οίστρο».


Ο Μπαλτάς, η Βαγγελιώ και η υπερ-τάση


Εκπληξη εντός του ΣΥΡΙΖΑ προκάλεσε, όπως μαθαίνω, η πρωτοβουλία του Αριστείδη Μπαλτά να δημιουργηθεί μια νέα εσωκομματική πολιτική κίνηση με στόχο, όπως ειπώθηκε, την υπέρβαση των ιδεολογικών τάσεων. Ο πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται πως θέλει να επανακάμψει δυναμικά στις εσωκομματικές διεργασίες που βρίσκονται σε εξέλιξη για τη συγκρότηση της «υπερτασικής» κίνησης –ή «υπερ-τάσης» –που συγκροτούν οι εσωκομματικές δυνάμεις που κινούνται στο ευρύτερο προεδρικό φάσμα. Εκ των «θεωρητικών» του ΣΥΡΙΖΑ, θα παίξει ρόλο στη διαμόρφωση του εσωκομματικού μετώπου στήριξης των επιλογών του Πρωθυπουργού την επόμενη ημέρα. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι ο κ. Μπαλτάς χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης από τον κ. Τσίπρα, αφού χρημάτισε και καθηγητής του Πρωθυπουργού. Την ίδια εκτίμηση τρέφει και η σύντροφος του Πρωθυπουργού Περιστέρα (Μπέτυ) Μπαζιάνα προς τη σύζυγο του κ. Μπαλτά Ευαγγελία (έχουν περίπου την ίδια ηλικία –συνταξίδευσαν με το πρωθυπουργικό αεροσκάφος και τη Γιάννα Αγγελοπούλου στη Νέα Υόρκη για το Ιδρυμα Μπιλ Κλίντον και είναι και φίλες).
nnn
Η κίνηση ωστόσο Μπαλτά έγινε προφανώς με έγκριση του κ. Τσίπρα ως απάντηση της αυξανόμενης επιρροής της ομάδας των 53+. Απώτερος στόχος της είναι η ομογενοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα αμιγώς σοσιαλδημοκρατικό κόμμα τύπου ΠαΣοΚ. Η Υπέρβαση όμως που λέει ότι επιχειρεί ο κ. Μπαλτάς δεν μπορεί (όπως λένε στην Κουμουνδούρου) να γίνει με κινήσεις μηχανισμών, αλλά με την υπεροχή των ιδεών, και αυτή την υπεροχή δεν φαίνεται πως έχει η κίνηση Μπαλτά. Και τούτο ίσως επειδή εμφανίστηκε ως κίνηση μηχανισμών, χωρίς ιδεολογική κατεύθυνση, όπως μου εξηγούν οι σκληροπυρηνικοί (μη προεδρικοί) Συριζαίοι.


Για μια θέση στο ιδιωτικό σχολείο


O Μάιος, ως γνωστόν, είναι ο μήνας των εξετάσεων για τα παιδιά. Στο σχολείο, πιστοποιήσεις ξένων γλωσσών, προσπάθεια για υποτροφίες σε ιδιωτικά σχολεία. Καθημερινά, αλλά κυρίως τα Σαββατοκύριακα γίνεται χαμός στα εξεταστικά κέντρα.
nnn
Ενας τέτοιος χαμός έχει γίνει μου λένε με τις εγγραφές σε ιδιωτικά σχολεία αλλά και σε πρότυπα δημόσια σχολεία. Είτε από οικογένειες που θέλουν να στείλουν τα παιδιά τους σε κάποιο ιδιωτικό εκπαιδευτήριο, απογοητευμένοι από το δημόσιο σχολείο, είτε άλλοι που ευελπιστούν ότι με μια καλή υποτροφία θα αντέξουν το υψηλό κόστος.
nnn
Χιλιάδες μαθητές και γονείς βρέθηκαν τα προηγούμενα Σαββατοκύριακα σε σχολεία των βορείων και ανατολικών προαστίων. Μάλιστα, περαστικοί που έβλεπαν όλον αυτόν τον κόσμο αναρωτήθηκαν: «Λεφτά υπάρχουν; Είναι αυτή χώρα σε κρίση;». Λογικό ερώτημα, όταν πρέπει να δώσει κανείς 8 και 10 χιλιάδες τον χρόνο για δίδακτρα και χωριστά οι άλλες δαπάνες… Αλλά τα βλέπει αυτά ο κ. Γαβρόγλου και οι αριστερών προδιαγραφών κυβερνώντες που φώναζαν κάποτε στα αμφιθέατρα και τους δρόμους «ψωμί, παιδεία, ελευθερία»;

HeliosPlus