Παρακολουθώντας τις πολιτικές εξελίξεις, και ειδικότερα την καταγεγραμμένη μέσα από τις έρευνες της κοινής γνώμης μεταστροφή της κοινωνίας προς συντηρητικότερες λύσεις, όπως αυτή που εκφράζει και προωθεί η Νέα Δημοκρατία, αναρωτιέμαι πραγματικά αν τα στοιχεία που προκύπτουν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Αν δηλαδή αυτό το θηριώδες προβάδισμα που καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις υπέρ της ΝΔ αποτυπώνει μια εικόνα της στιγμής ή αν στην πραγματικότητα περιγράφει μια μετατόπιση του εκλογικού σώματος σε πολιτικές οι οποίες εκ των πραγμάτων εμπεριέχουν μέσα τους τη συντήρηση και την οπισθοδρόμηση.
Ηρθε όμως μια έρευνα (της MRB), που παρουσιάστηκε στο Μουσείο Μπενάκη την περασμένη Πεμπτη, να δώσει τέλος σε αυτού του είδους τις αναζητήσεις. Οταν το 28,7% των Ελλήνων συνεχίζει να πιστεύει ότι «μας ψεκάζουν», ενώ το 30% εκτιμά πως ο ιδανικός ηγέτης για την Ελλάδα θα ήταν ο Βλαντίμιρ Πούτιν (!), είναι αστείο να μιλάμε για τη φύση των πολιτικών, το τι πρεσβεύουν και σε τι κατατείνουν.
Η μετατόπιση που καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις προς τη ΝΔ δεν είναι τίποτε περισσότερο από ευκαιριακή. Εχει να κάνει με την κυρίαρχη προσδοκία (που πάντως, πρέπει να του αναγνωριστεί, ότι εν πολλοίς αποφεύγει να καλλιεργήσει ο Κ. Μητσοτάκης) ότι αν φύγει από την εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ, θα επιστρέψουμε σε καλύτερες εποχές. Χωρίς υπερφορολόγηση, χωρίς περικοπές μισθών και συντάξεων, χωρίς αυταρχισμούς και διαλυτικές καταστάσεις του κράτους.
Και όσο βέβαιο είναι αυτό, άλλο τόσο είναι και το ότι σε έναν χρόνο μετά τις εκλογές, όποτε και αν αυτές πραγματοποιηθούν, θα ξεκινήσει πάλι η συζήτηση για το πότε θα γίνουν οι επόμενες. Πολύ απλά γιατί το δηλητήριο του λαϊκισμού που έχει εγχυθεί στις φλέβες της κοινωνίας και κυκλοφορεί ανεξέλεγκτο θα επαναφέρει στο προσκήνιο τη συζήτηση εκεί όπου βρίσκεται σήμερα: στην παγκόσμια συνωμοσία που εξελίσσεται σε βάρος του περιούσιου λαού αυτής της χώρας, ο οποίος ψεκάζεται επίμονα και ανελλιπώς για να μην καταφέρει ποτέ να ενωθεί με την ομόδοξη Ρωσία και υπό την ηγεσία του δεύτερου, μετά τον Ιησού, απεσταλμένου του Θεού στη γη, Βλαντίμιρ Πούτιν να κατισχύσει του αιώνιου εχθρού μας, της Τουρκίας, που αντιπροσωπεύει το βάρβαρο Ισλάμ. Και ύστερα να στεφθεί αυτοκράτορας στη σκλαβωμένη Πόλη, μέσα στην Αγια-Σοφιά, ως κατευθείαν απόγονος του «μαρμαρωμένου βασιλιά» Κωνσταντίνου ΙΑ’ Παλαιολόγου. Συμπέρασμα; Δεν υπάρχει σωτηρία!

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ