Αρκετές ήταν οι αναλύσεις για το γεγονός ότι πολλοί βουλευτές της Ν.Δ. είτε ψήφισαν «όχι» στο άρθρο για την αναδοχή παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια είτε απείχαν, είτε ψήφισαν ναι.

Πολλοί έσπευσαν να μιλήσουν για την αντίθεση που υπάρχει στο εσωτερικό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, καθώς από τη μια υπερασπίζονται οι βουλευτές της τον κοινωνικό φιλελευθερισμό και από την άλλη αρνήθηκαν θετική ψήφο στο συγκεκριμένο ζήτημα.

Το ίδιο είχε γίνει και τον Δεκέμβριο του 2015 στο νομοσχέδιο για το σύμφωνο συμβίωσης. Τότε 19 βουλευτές της ΝΔ πήγαν απέναντι στην κυρίαρχη τάση στο κόμμα τους και ψήφισαν ναι.

Στο πρόσφατο νομοσχέδιο για την αναδοχή παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια, σημειώθηκαν σημαντικές διαφοροποιήσεις και από πλευράς ΝΔ, χωρίς να υποτιμάται και η αρνητική στάση (είτε ψήφισαν όχι, είτε απείχαν) και βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ.

Κυριότερη ήταν η στροφή της εισηγήτριας του νομοσχεδίου Κατερίνας Μάρκου που υπερψήφισε την επίμαχη διάταξη ενώ αρχικά είχε καλέσει την κυβέρνηση να την αποσύρει, ενώ «ναι» ψήφισαν η Ντόρα Μπακογιάννη, η Όλγα Κεφαλογιάννη και η Νίκη Κεραμέως, ενώ καταγράφηκαν και ηχηρές απουσίες, όπως π.χ. των πρώην Πρωθυπουργών, Κώστα Καραμανλή και Αντώνη Σαμαρά, του πρώην προέδρου της ΝΔ Βαγγέλη Μεϊμαράκη, του Νίκου Δένδια, αλλά και του Θόδωρου Φορτσάκη που ήταν όμως θετικός.

Για να κατανοηθεί η στάση των βουλευτών της ΝΔ πρέπει να δει κανείς πως πολιτεύονται οι περισσότεροι και πως κινούνται σε όλους τους νομούς τα στελέχη της σε όλα τα επίπεδα.

Η απάντηση είναι πάρα πολύ απλή, καθώς η Ν.Δ. ήταν, είναι και ενδεχομένως να παραμείνει ένα συντηρητικό κόμμα με ότι αυτό σημαίνει και για τη στάση της σε μια σειρά ζητημάτων.

Μια αναδρομή στο παρελθόν θα βοηθήσει, καθώς υπήρξε πλήθος αντιδράσεων της συντριπτικής πλειοψηφίας της Ν.Δ. για σειρά νομοθετικών πρωτοβουλιών και ζητημάτων που αφορούν τον πυρήνα της ιδεολογίας της και του αξιακού της κώδικα.

Πρέπει να γυρίσει κανείς στα τέλη του Σεπτεμβρίου του 2000, επί Πρωθυπουργίας Κώστα Σημίτη, στην μεγάλη σύγκρουση της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ με τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αθηνών, Χριστόδουλο, όταν ο Κώστας Καραμανλής, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έκανε μια συμβολική κίνηση.

Τότε ο Κ. Καραμανλής, έσπευσε να μαζί με την σύζυγό του στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής στον ομώνυμο δήμο για να υπογράψει στο περίφημο «δημοψήφισμα» της Εκκλησίας σχετικά με την προαιρετική αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες.

Πάντα, η Ν.Δ. αλλά και άλλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ είχαν και έχουν ισχυρούς δεσμούς με εκκλησιαστικούς παράγοντες και λόγω αυτής της στενής επαφής, πάντα εμφανίζονται να υποστηρίζουν τις θέσεις της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Δεν είναι λίγοι όσοι είχαν σχέσεις από νεαρή ηλικία με διάφορες πανίσχυρες οργανώσεις της Εκκλησίας, όπως π.χ. η αδελφότητα Θεολόγων «Η Ζωή», ο «Σωτήρ», κ.α.

Πολλές φορές, οι πολιτικοί προστρέχουν στην Εκκλησία, καθώς η μάχη του σταυρού είναι αδυσώπητη. Είναι κοινό μυστικό ότι σε πολλές ενορίες διαφόρων νομών, πριμοδοτούνται κατά καιρούς ορισμένοι υποψήφιοι, που τυγχάνουν της εκτίμησης του Ιερατείου και του κλήρου, και ως εκ τούτου πριμοδοτούνται.

Η στήριξη σημαίνει αυτόματα και βοήθεια όταν χρειαστεί από τους πολιτικούς, οι οποίοι προσπαθούν να ισορροπήσουν, μη θέλοντας να έρθουν σε ρήξη με τους τοπικούς Ιεράρχες. Επίσης, πόσοι δεν ενθυμούνται επισκέψεις πολιτικών σε μοναστήρια, αλλά και στο Άγιον Όρος, το οποίο έχει την τιμητική του.

Ελάχιστοι ενθυμούνται την εσωτερική αναταραχή στη Ν.Δ. πριν περίπου έξι χρόνια για τη στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης σχετικά με την« κάρτα του πολίτη» που προωθούσε η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ υπό τον Γιώργο Παπανδρέου, με το επιχείρημα ότι «παραβιάζει κατάφωρα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα και καταρρακώνει την ελευθερία του ανθρώπου».

Τότε, το 2011, φούντωσε στο εσωτερικό της Εκκλησίας, το λεγόμενο κίνημα κατά της κάρτας του πολίτη και πολλοί ιεράρχες, περισσότεροι των 20, αντέδρασαν στην υιοθέτησή της, ενώ κατά ήταν και ο σύνδεσμος των κληρικών Ελλάδος.

Και δεν είναι τα μόνα θέματα σύμπλευσης βουλευτών της Ν.Δ. και Εκκλησίας. Απλά, τώρα ξαφνιάζονται πολλοί, θεωρώντας ότι κάτι άλλαξε στη συντηρητική παράταξη.

Από την στιγμή που ιδρύθηκε η ΝΔ περάσανε τέσσερις δεκαετίες, όπου μέσα σε αυτό το χωροχρόνο υπήρξαν τεκτονικές αλλαγές, όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά και παγκόσμια. Επίσης κρίσιμος παράγοντας για την αναζήτηση πορείας για την ελληνική κεντροδεξιά είναι ότι δεν ακολούθησε τα ιδεολογικά ρεύματα σκέψης στην Ευρώπη στο συντηρητικό χώρο.

Εγκλωβισμένη σε μια επαρχιώτικη αντίληψη για την πολιτική, η ΝΔ ως βασικός φορέας και εκφραστής της κεντροδεξιάς, τις δυο τουλάχιστον δεκαετίες, απώλεσε τη δυνατότητα κάθε ουσιαστικής ζύμωσης και όσμωσης σε ιδεολογική βάση με την ευρωπαϊκή κεντροδεξιά.

Είναι θλιβερό για την ελληνική κεντροδεξιά, άλλοτε εργαστήριο παραγωγής προτάσεων, να μην παράγεται τα τελευταία χρόνια πολιτική και να μην επεξεργάζονται θέσεις για μια σειρά ζητήματα.

Εάν π.χ. ρωτήσει κανείς πέντε κεντρικά στελέχη της ΝΔ την άποψή τους για κοινωνικά ζητήματα που στο εξωτερικό έχουν εξεταστεί σε βάθος θα διαπιστώσει πανσπερμία θέσεων.

Νομίζουν όλοι είναι θέμα αρχηγού και μετά «καθαρίσανε». Μέγα λάθος. Επίσης, η συντριπτική πλειοψηφία έχει κολλήσει στο χθες και σε μια ξεπερασμένη διακήρυξη της Χαλκιδικής, γραμμένη σε άλλο χωροχρόνο και πριν υπάρξουν οι οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές μεταβολές που επήλθαν λόγω της παγκόσμιας κρίσης και του μνημονίου.

Ακόμα και σε συντηρητικά σχήματα, όπως τα θρησκευτικά, ο δογματισμός εγκαταλείπεται όταν το επιβάλλουν οι περιστάσεις για να επέλθει η αναγκαία ανανέωση και να μην πεθάνουν τα σχήματα.

Απλά, στην ελληνική κεντροδεξιά, η στασιμότητα κυριαρχεί, ενώ αλλού σημειώνονται άλματα. Π.χ. στη συντηρητική και ρωμαιοκαθολική Ιρλανδία φέτος ενδέχεται να γκρεμιστεί το «τελευταίο ταμπού» καθώς σε δυο εβδομάδες, θα γίνει δημοψήφισμα με το ερώτημα της φιλελευθεροποίησης ή όχι της νομοθεσίας που αφορά τις αμβλώσεις.

Θα είναι η πρώτη φορά μετά από 35 χρόνια που οι ψηφοφόροι θα έχουν την ευκαιρία να ανατρέψουν έναν από τους σκληρότερους νόμους παγκοσμίως και να νομιμοποιήσουν τις αμβλώσεις.

Η απόφαση αυτή ελήφθη από τον 40χρονο κεντροδεξιό πρωθυπουργό Λίο Βαράντκαρ, γιο ενός Ινδού μετανάστη και δηλωμένο ομοφυλόφιλο κατά δήλωσή του.

Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, μέσω Ιρλανδίας, η στάση της Ν.Δ. δεν ξάφνιασε όσους γνωρίζουν τι γίνεται.

Όσοι ξαφνιάστηκαν μάλλον δεν ξέρουν τη Ν.Δ.και τις απόψεις που είναι κυρίαρχες στο εσωτερικό της…

Ας διαβάσει το γράμμα από το Δουβλίνο η ΝΔ ίσως είναι χρήσιμο!