Προφανώς πολλοί πολιτικοί που παραβρέθηκαν στο μεγάλο για την εποχή συλλαλητήριο της Αθήνας για το όνομα της πΓΔΜ θα ένοιωσαν κάπως άβολα όταν άκουσαν με μεγάλη ένταση το σύνθημα «αλήτες, προδότες πολιτικοί». Εκτός και εάν δεν τους ενδιέφερε και απλά το μόνο που κινητοποίησε πολλούς ήταν τα…ψηφαλάκια! Αυτή είναι μια μεγάλη συζήτηση που θα γίνει από εδώ και πέρα για το κατά πόσο επικρατήσουν δημαγωγικές δυνάμεις, όπως στο παρελθόν.

Από εκεί και πέρα, όμως, ο πατριωτισμός και η εθνική συνείδηση ούτε μετριέται, αλλά και ούτε εξαντλείται στα συλλαλητήριά. Κυρίως όμως δεν εκχωρείται σε κανέναν, καθώς αυτό που φαίνεται είναι ότι πολλές δυνάμεις, η καθεμιά για τους δικούς της σκοπούς, παίζει πολιτικά παίγνια.

Το συλλαλητήριο της Αθήνας που είχε μόνο ένα θέμα, το όνομα της γειτονικής χώρας και προφανώς δεν ήταν αντικυβερνητική διαδήλωση για το σύνολο της ακολουθούμενης κυβερνητικής πολιτικής, ανέδειξε τη μεγάλη μάχη κυριαρχίας κυρίως στα δεξιά του πολιτικού χάρτη.

Αναμφίβολα πάντα μια λαϊκή κινητοποίηση, συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς με το περιεχόμενο που έχει, πρέπει να εκτιμάται και ιστορικά απεδείχθη πως ασκεί επιρροή.

Από τη σύναξη των Αθηνών, όμως προκύπτει ότι ο διαχωρισμός είναι σαφής και δεν πρέπει να λησμονείται: άλλο πατριωτισμός και άλλο εθνικισμός.

Η διαχωριστική γραμμή έχει τεθεί εδώ και χρόνια και θα είναι ολίσθημα να επιστρέψει η συζήτηση σε τέτοια βάση. Επίσης, ο λαός, όσο και εάν διαφωνεί κανείς με τις επιλογές του ή τις ευαισθησίες του, όπως π.χ. τις εθνικές σύμφωνα με τη στάση του στο ζήτημα της ονομασίας της πΓΔΜ, δεν ανήκει σε κανέναν.

Και ο πατριωτισμός του καθενός και της καθεμιάς δεν μπαίνει στο ζύγι πολλών που κάνουν προπαγάνδα και παίζουν τα παιχνίδια τους για αλλότριους σκοπούς.

Κυρίως όμως ο πατριωτισμός και η εθνική συνείδηση ούτε μετριέται, αλλά και ούτε και εξαντλείται στα συλλαλητήρια. Κυρίως όμως δεν εκχωρείται σε κανέναν!

Ας σταματήσουν τα πολιτικά παίγνια γιατί υπάρχει κίνδυνος να γίνουν επικίνδυνα…