Ογδόντα χρόνια μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση δεν συζητούμε μόνο «το πώς και το γιατί» της κατάρρευσης της Σοβιετικής Ενωσης και του πολιτικοϊδεολογικού βάθρου της ­ και «Το Βήμα» παρουσίασε αρκετές από τις σχετικές συζητήσεις. Ερχονται στην επιφάνεια τα γεγονότα, δηλαδή τα πραγματικά και άγνωστα εν πολλοίς γεγονότα, των ημερών του τέλους του 1917 και των αρχών του 1918, που όντως «συντάραξαν τον κόσμο», όπως έγραψε ο Αυστραλοαμερικανός Τζον Ριντ. Ο Ντομινίκ Βενέ στο βιβλίο του «Οι Λευκοί και οι Ερυθροί» που μόλις κυκλοφόρησε στη Γαλλία δίνει με τρόπο λιτό, σχεδόν επιγραμματικό, μερικές από τις πιο σημαντικές στιγμές της ιστορίας του εμφύλιου πολέμου της Ρωσίας που κράτησε από το 1917 ως το 1921, όταν η σοβιετική εξουσία επιβλήθηκε.


Ο γάλλος ιστορικός δεν περιγράφει απλώς τα δραματικά γεγονότα εκείνης της εποχής ούτε και περιορίζεται σε αποκαλύψεις, ότι λ.χ. στο απόσπασμα που εξετέλεσε την τσαρική οικογένεια ήταν και ο Ιμρε Νάγκι που διετέλεσε πρωθυπουργός της Ουγγαρίας στην εξέγερση του 1956. Προχωρεί στην ανάλυση καταστάσεων και στην ερμηνεία της «συμπεριφοράς» εκείνων που τις διαμόρφωναν. Ηταν ο Λένιν μια μεγαλόθυμη μεγαλοφυΐα ή στις δύσκολες στιγμές τον κατελάμβανε πανικός και καταντούσε σφαγέας; Πόσο τρωτός ήταν ο Τρότσκι ως στρατιωτικός ηγέτης της επανάστασης των μπολσεβίκων ώστε να τον παραγκωνίσει ο Στάλιν; Και γιατί κάποιοι ασήμαντοι δεκανείς και λοχίες, όπως ο Βοροσίλοφ, ο Μπουντιένι κ.ά., αποδείχθηκαν ανώτεροι από τους παρασημοφορημένους αξιωματικούς του τσάρου Νικολάου Β’; Και γιατί η «ομάδα του Τσαρίτσιν» επιβλήθηκε τελικώς;


Ο τότε πρεσβευτής της Γαλλίας στην Πετρούπολη Μορίς Παλεολόγκ έμεινε έκπληκτος που «για πρώτη φορά» ο τσαρικός στρατός όχι μόνο δεν χτύπησε τους διαδηλωτές στην πρωτεύουσα αλλά «πέρασε με το μέρος τους, έγινε ένα» μαζί τους. Ο Ντομινίκ Βενέ δίνει την απάντηση σήμερα. Μας πηγαίνει στη «μάζα», εκεί όπου γεννήθηκε η επανάσταση, και μας οδηγεί από τους δρόμους που κατέληξαν στη σοβιετική εξουσία ­ «σκληρή, αιματηρή αλλά νικηφόρα». «Το Βήμα» δημοσιεύει σήμερα αποσπάσματα από το βιβλίο του γάλλου ιστορικού. *ΣΕΛΙΔΕΣ 8-9