Να λοιπόν που ο ΣΥΡΙΖΑ τα κατάφερε, και από το προεκλογικό «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη» έφτασε στο άλλο άκρο. Να απειλούνται με εκπλειστηριασμό ακόμη και σπίτια που είναι η πρώτη κατοικία δανειοληπτών που δεν είναι σε θέση να πληρώνουν τα δάνειά τους.
Αυτό γιατί έχει συμβεί; Για δύο απλούς λόγους:
Πρώτον, ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως αντιλαμβάνεται και ο πιο αδαής περί τα οικονομικά, είπε «Ναι σε όλα» στους θεσμούς προκειμένου να κλείσει την αξιολόγηση.
Δεύτερον, γιατί σε ό,τι αφορά την πρώτη κατοικία δημιούργησε αρχικά ένα θολό πλαίσιο προστασίας με δεκάδες αστερίσκους, το οποίο χρόνο με τον χρόνο και αξιολόγηση με την αξιολόγηση ξηλώθηκε.
Το αποτέλεσμα είναι σήμερα να προστατεύονται ουσιαστικά και τυπικά μόνο όσοι είχαν εκμεταλλευτεί τον νόμο Κατσέλη και είχαν μπει κάτω από την ομπρέλα της «πτώχευσης».
Για τους χιλιάδες όμως δανειολήπτες που δεν κήρυξαν πτώχευση η προστασία εξαντλείται σε προφορικές διαβεβαιώσεις και τη συμφωνία κυρίων κυβέρνησης – τραπεζών ότι δεν πρόκειται να βγάλουν στο σφυρί ακίνητα αντικειμενικής αξίας έως 300.000 ευρώ.
Επίσης από τον νόμο Σταθάκη προβλέπεται ότι υποθηκευμένα ακίνητα αντικειμενικής αξίας έως 140.000 ευρώ δεν θα πωληθούν σε funds.
Εδώ εξαντλείται η προστασία που υποσχόταν ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ομως για να βρούμε μια άκρη για το αν μπορεί να γίνει και πού μπορεί να μας οδηγήσει αυτή η ιστορία, που είναι επικίνδυνη για την οικονομία, ας διαβάσουμε προσεκτικά τη θέση του αρχηγού της ΝΔ Κυριάκου Μητσοτάκη, όπως τη διατύπωσε στο συνέδριο για την «ώρα της οικονομίας». Είπε συγκεκριμένα:
«Πρωταρχικό μέλημα της πολιτείας είναι η αποκάλυψη και η τιμωρία των στρατηγικών κακοπληρωτών. Των πονηρών που εκμεταλλεύονται το πλαίσιο προστασίας του κράτους για τους αδύναμους. Το οφείλουμε στους συνεπείς δανειολήπτες που, παρά τις μεγάλες δυσκολίες, ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις τους.

Γι’ αυτό πρέπει, επιτέλους, η κυβέρνηση να εξασφαλίσει ότι οι πλειστηριασμοί θα ξεκινήσουν από τις βίλες στη Μύκονο και τα εξοχικά των πολλών εκατομμυρίων.

Ας ξεκινήσουν οι τράπεζες με τα ακίνητα μεγαλύτερης αξίας. Αυτό από μόνο του θα λειτουργήσει αποτρεπτικά για τους στρατηγικούς κακοπληρωτές. Οχι από τις μικροϊδιοκτησίες αδυνάμων.
Αν στον νόμο Κατσέλη έχουν παρεισφρήσει «στρατηγικοί κακοπληρωτές» να εντοπιστούν».
Μόνο η καθαρή αυτή θέση μπορεί να κόψει τον γόρδιο δεσμό των «κόκκινων» δανείων και να απαλλάξει τράπεζες και κοινωνία από τους μπαταχτσήδες και τον λαϊκισμό.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ