Είναι ανάγκη να μη χαθεί η ευκαιρία της επίσκεψης του τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ώστε να αποτελέσει την απαρχή για μια νέα εποχή στις σχέσεις των δύο χωρών. Χωρίς να παραγνωρίζεται ο ρόλος της Τουρκίας στην περιοχή και χωρίς να παραγράφονται οι πολλαπλές προσπάθειές της να αποτελέσει την κυρίαρχη περιφερειακή δύναμη στην Ανατολική Μεσόγειο και βεβαίως χωρίς να ξεχνάει κανείς τη συνειδητή υπονόμευση επί 44 χρόνια της επίλυσης του Κυπριακού, θεωρώ ότι η επίσκεψη αυτή στη συγκυρία που πραγματοποιείται μπορεί –και πρέπει –να δημιουργήσει τις συνθήκες εκείνες που απαιτούνται για μια ειρηνική συνύπαρξη στο Αιγαίο.
Το απίθανο ράλι των εξοπλισμών, στο οποίο ξοδεύουμε πολλά και εμείς αλλά και εκείνοι για έναν πόλεμο που ποτέ δεν θα γίνει, είναι ίσως η εδραία βάση για τη δημιουργία των κατάλληλων προϋποθέσεων που θα φέρουν τις δύο χώρες κοντά. Αρκεί να υπάρχει η σχετική θέληση και αρκεί η θέληση αυτή να γίνει βούληση για την επίλυση των προβλημάτων.
Αν και κανείς δεν περιμένει ότι μπορεί αυτές οι σχέσεις να είναι ανάλογες εκείνων που είχαν αναπτύξει Βενιζέλος – Ατατούρκ, είναι εξαιρετικά ευοίωνο το γεγονός ότι ο Ερντογάν έχει διαμηνύσει με όλους τους τρόπους ότι προσδοκά στην επίσκεψη αυτή να βελτιώσει θεαματικά τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Υποθέτω ότι το ίδιο πρέπει να καταστήσει σαφές και η κυβέρνηση απομονώνοντας τους λαϊκιστές πατριδοκάπηλους που έχει στους κόλπους της.
Εχει μεγάλη σημασία να μπορέσει να δημιουργήσει προς την άλλη πλευρά την εντύπωση ότι είναι βαθιά προσηλωμένη στην ειρηνική επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών. Είναι κάτι που το θέλει και ο Ερντογάν, ο οποίος βλέπει στην Ελλάδα τη μοναδική του δίοδο προς την Ευρώπη, δεδομένης της ραγδαίας επιδείνωσης των σχέσεων της Τουρκίας με τη Γερμανία. Με δεδομένο λοιπόν ότι η συνάντηση αυτή θα πραγματοποιηθεί κάτω από το άγρυπνο βλέμμα της Ευρώπης, η οποία θέλει να διαπιστώσει αν ο Ταγίπ Ερντογάν είναι διατεθειμένος να κάνει βήματα προσέγγισης προς το ευρωπαϊκό ιδεώδες ή θα παραμείνει ο ηγέτης μιας χώρας της Ανατολής, η ελληνική πλευρά έχει σημαντικές πιιθανότητες να βγει κερδισμένη…
Χρειάζεται όμως σοβαρή προετοιμασία ώστε να μην επαναληφθεί το φιάσκο του 1987 με τη συνάντηση Παπανδρέου – Οζάλ στο Νταβός –αποτυχία που οδήγησε σε επιδείνωση των σχέσεων και καταγράφηκε ιστορικά με το περίφημο «mea culpa» του Ανδρέα…
