Ο Ευκλείδης, η Ρόδος και το… σάλτο

Αυτός ο Ευκλείδης Τσακαλώτος (φωτογραφία), πανίσχυρος υπουργός Οικονομικών, επικεφαλής της Ομάδας 53+ του ΣΥΡΙΖΑ, καθηγητής πανεπιστημίου με λαμπρές σπουδές, φίλος (από τα φοιτητικά χρόνια) του Γιάννη Στουρνάρα (τον οποίο όμως όταν θέλει να επιτεθεί στη ΝΔ τής τον… χαρίζει), δεν με αφήνει ούτε μια μέρα να… αγιάσω! Τη μια φορά με το ραντεβού που ήθελε με τη Σκάρλετ Τζοχάνσον (ή Γιόχανσεν, όπως ο ίδιος το λέει με… προφορά), την άλλη με τη φυματική σαρανταποδαρούσα με μηνίσκο, στο πρόσφατο παρελθόν με τα εύσημα που εισέπραξε από τον Σόιμπλε και τους ομολόγους του στο Eurogroup, βρίσκεται συνεχώς (ή επιδιώκει να βρίσκεται) στην επικαιρότητα.

nnn

Αυτή τη φορά όμως ο Ευκλείδης φαίνεται πως το… τερμάτισε. Εκανε (αυτός και οι «κύκλοι» του) επίδειξη των λατινικών του γνώσεων, αλλά σε… μετάφραση. Ηταν σε ένα… non paper του υπουργείου Οικονομικών που απαντούσε στην κριτική της ΝΔ για τον προϋπολογισμό και οι «κύκλοι» του υπουργείου (διάβαζε «Τσακαλώτος») επιστράτευσαν τη λατινική έκφραση «Hic Rodhus, hic salta». Το «σάλτα» και το «Ρόδος» το καταλαβαίνετε, αφού δεν είναι άλλη από την πρόταση του Αισώπου «Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα». Και το ερώτημα που ανακύπτει είναι γιατί ο υπουργός Οικονομικών δεν χρησιμοποίησε την ορίτζιναλ φράση του Αισώπου. Και γιατί κάθισε και μετέφρασε στα λατινικά την αρχαία φράση «αυτού γαρ και Ρόδος και πήδημα» (από τον αισώπειο μύθο «Ανήρ κομπαστής»). Τι νόμιζε δηλαδή, ότι στη ΝΔ δεν θα το καταλάβαιναν και θα έτρεχαν στα λεξικά για να του απαντήσουν; Ή μήπως πάλι θυμήθηκε τους Μαρξ και Χέγκελ που συχνά χρησιμοποιούσαν τα λατινικά; Εκτός εάν ήθελε να αποφύγει κάποια παρατράγουδα με τη φράση αυτή, που τελικά δεν απέφυγε ούτε ο… Αλέξης Τσίπρας. Δεν ξέρω εάν θυμάστε, αλλά κατά την προεκλογική περίοδο ενώ βρισκόταν στη Ρόδο πέταξε το αμίμητο: «Ιδού η Ρόδος. Και το πήδημα σε λίγες ημέρες, με την ώθηση του ελληνικού λαού». Ηταν ίσως μία από τις λίγες υποσχέσεις που έδωσε τότε ο κ. Τσίπρας και… υλοποιήθηκαν.

Το «Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα» φαίνεται πως χρησιμοποιείται συχνά-πυκνά μέσα στην κυβέρνηση. Το χρησιμοποίησε και ο Αλέξης Τσίπρας στην επιστολή που έστειλε στον Πρόεδρο της Βουλής για την αναβολή της συζήτησης στη Βουλή για την υπόθεση της αγοράς οβίδων από τη Σαουδική Αραβία.

nnn

Με τη φράση περί Ρόδου και πηδήματος με την οποία κλείνει την επιστολή του κ. Τσίπρας καλεί στην ουσία τον Κ. Μητσοτάκη να έρθει στη Βουλή και να αναμετρηθεί μαζί του: «Και τούτο με την ελπίδα ότι ο Πρόεδρος (σ.σ.: αντί αρχηγός –όπως είναι το σωστό) της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ως ηθικός αυτουργός της συκοφαντίας θα έχει το πολιτικό σθένος να παρουσιαστεί στη διαδικασία ώστε να υποστηρίξει τα όσα ανυπόστατα έχει τόσες μέρες αναπαράξει (σ.σ.: για την υπόθεση της αγοράς βλημάτων από τη Σαουδική Αραβία) η ΝΔ όσο και μεγάλη μερίδα του Τύπου», αναφέρει ο Πρωθυπουργός. Ισως να προσέξατε με πόση επιμέλεια τοποθετεί στην επιστολή του ο κ. Τσίπρας τη φράση «εάν έχει το πολιτικό σθένος ο κ. Μητσοτάκης». Δεν είναι καθόλου τυχαίο αυτό, τη στιγμή που βραβεύεται στο Παρίσι για το «πολιτικό του σθένος».

Εν πάση περιπτώσει αυτή η πρωθυπουργική επιστολή είναι γραμμένη με οργίλο ύφος. Ο κ. Τσίπρας σημειώνει ότι δεν ανέχεται «ανοίκειες και γραφικές επιθέσεις», αναφέρει ότι βρίσκεται σε εξέλιξη εναντίον του «επιχείρηση συκοφαντίας, παραπληροφόρησης και προπαγάνδας» και θυμίζει ότι «ουδέποτε πρωθυπουργός της χώρας έχει παρευρεθεί ή, πολύ περισσότερο, τοποθετηθεί σε διαδικασία επίκαιρης ερώτησης…». Αυτό θα πρέπει να του αναγνωριστεί, αφού και ο ίδιος… μετράει τις εμφανίσεις του στη Βουλή. Κάθε φορά που πηγαίνει στη Βουλή για να απαντήσει στην «Ωρα του Πρωθυπουργού», ακούγεται από το Προεδρείο ότι «ο Πρωθυπουργός απαντά στην υπ’ αριθμόν τάδε ερώτηση». Εως τώρα έχει φθάσει στις δέκα…

nnn

Αλλά και στη ΝΔ η αναβολή αυτή έφερε προβλήματα. Η αλήθεια είναι ότι δεν το περίμεναν. Νόμιζαν (και έλεγαν) ότι ο Πρωθυπουργός «απέδρασε» για το Παρίσι για να μην παραστεί στη Βουλή. Αλλά τι να κάνουν κι αυτοί; Οταν ο Κ. Μητσοτάκης τον προκάλεσε πριν από λίγες ημέρες λέγοντάς του ότι θα τα πουν την Πέμπτη στη Βουλή για τον κ. Καμμένο, ο κ. Τσίπρας, ενώ το άκουσε, δεν είπε τίποτε. Οτι, για παράδειγμα, έχει μια υποχρέωση (μια βράβευση τέλος πάντων στο Παρίσι) και καλύτερα η συζήτηση να αναβληθεί. Σιώπησε…

Η μόνη χαμένη από όλη αυτή την υπόθεση θα πρέπει να λογίζεται η Αννα-Μισέλ Ασημακοπούλου, η οποία τοποθετήθηκε ως κοινοβουλευτική εκπρόσωπος. Κάθισε και έγραψε την ομιλία της, βρήκε στοιχεία ότι η υπόθεση αυτή δεν είναι μια απλή υπόθεση πώλησης στρατιωτικού υλικού αλλά… σκάνδαλο, και εκεί που ξανακοίταζε την ομιλία της τής τηλεφώνησε ο κ. Τσιάρας και της είπε τα καθέκαστα. Η αλήθεια είναι ότι καθόλου δεν της άρεσε και αποφάσισε να ζητήσει την απαλλαγή της από κοινοβουλευτική εκπρόσωπος. Αλλωστε, ποιος θα την ακούσει, την ώρα που στην αίθουσα θα είναι ο αρχηγός της; Ολοι αυτόν θα ακούσουν. Σε αυτόν θα απαντήσει ο κ. Τσίπρας.