Εχω μια απλή ερώτηση με αφορμή την περίπτωση Κουφοντίνα. Αναρωτηθήκατε ποτέ για ποιον λόγο, ακόμη και σήμερα, η υπόθεση της τρομοκρατίας στην Ελλάδα εξακολουθεί να προκαλεί τόσα πάθη, εντάσεις και αναστάτωση;
Εχω και μια απλή απάντηση. Επειδή η Ελλάδα είναι η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα στην οποία εξακολουθεί σήμερα να υπάρχει πολιτική (και όχι θρησκευτική) τρομοκρατία.
Επειδή δηλαδή η τρομοκρατία και η πολιτική βία παραμένουν ενεργές και ανοιχτές πληγές. Μόλις πριν πέντε-έξι μήνες πήγαν να σκοτώσουν έναν πρώην πρωθυπουργό!
Με άλλα λόγια, κυρίες και κύριοι, είμαστε ακόμη σε πόλεμο. Δημοκρατία εναντίον τρομοκρατίας.
Και επειδή οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους, θα πρέπει να καταστεί σαφές πως όποιος παίρνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο το μέρος της τρομοκρατίας είναι εξ ορισμού αντίπαλος της δημοκρατίας.
Τα υπόλοιπα τα ακούω βερεσέ. Τα δικαιώματα και οι ιδέες και οι συμψηφισμοί και τα «παρεάκια» (που λέει κι η Ντόρα) και τα ελαφρυντικά και «τα παιδιά»…
Ολα είναι προσχήματα εκείνων που εξ αντικειμένου συντάσσονται με τους μεν εναντίον των δε. Εκείνων που πολύ φοβούμαι ότι απλώς δεν θέλουν να συντριβεί η μία και να υπερισχύσει τελεσίδικα η άλλη.
Για αυτό και για αυτούς φτάσαμε το σωτήριο έτος 2017 να ασχολούμαστε με Κουφοντίνες, Πυρήνες της Φωτιάς, Ρουβίκωνες και επιθέσεις στα γραφεία του ΠαΣοΚ.
«Αλλο το ένα κι άλλο το άλλο»; Κολοκύθια τούμπανα. Το ίδιο είναι. Και πάντως έτσι πρέπει να αντιμετωπιστούν.
Διότι, όταν γίνεται πόλεμος, μέσος δρόμος δεν υπάρχει. Ακόμη κι η μερική ανοχή μεταμορφώνεται σε πλήρη συνενοχή.
Και για αυτό κανείς δεν δικαιούται να ανέχεται πυρήνες έμπρακτης αμφισβήτησης της δημοκρατίας.
Κάποιοι ενδεχομένως νομίζουν ότι θα χρησιμοποιήσουν τους κανόνες της δημοκρατίας για να αποδυναμώσουν τη δημοκρατία.
Μάλλον θα πρέπει να το ξανασκεφτούν. Μπορεί η δημοκρατία να μην εκδικείται, μπορεί να είναι ανεκτική, αλλά όταν πλακώσει τους αιματοβαμμένους σαλτιμπάγκους στις μάπες, δεν θα ξέρουν πού να κρυφτούν.
Αυτό πρέπει να γνωρίζουν κι όσοι ετοιμάζουν στα παρασκήνια έναν «νέο γύρο» τρομοκρατίας για προφανείς ή αδιευκρίνιστους σκοπούς.
Διότι η τρομοκρατία δεν είναι υπόθεση συναλλαγής, ούτε κουβέντας, ούτε φιγούρας για διάφορους δικηγόρους της κακιάς συμφοράς.
Είναι μια υπόθεση με αίμα. Και το αίμα δεν σηκώνει καλαμπούρια.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
