Οταν κυβερνάς με… τιτιβίσματα

Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ φρόντισε στην κατ’ ιδίαν συνάντηση που είχε με τον Πρωθυπουργό να υποδείξει στον Αλέξη Τσίπρα (φωτογραφία) ότι είναι προτιμότερο, από το να αμύνεται στα αρνητικά δημοσιεύματα με δηλώσεις, να χρησιμοποιεί τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπως το twitter, για να επικοινωνεί απευθείας και αφιλτράριστα με τον κόσμο. Να αντιμετωπίζει, δηλαδή, μέσω των social media τις επιθέσεις που δέχεται από τα ΜΜΕ, αφού ο κ. Τσίπρας παραπονέθηκε στον Τραμπ ότι δέχεται από αυτά επιθέσεις με… «αμείωτη ένταση».

nnn

Επιτρέψατέ μου να πω ότι ήταν η πιο άχρηστη συμβουλή που έδωσε ο πλανητάρχης στον έλληνα πρωθυπουργό. Και τούτο γιατί δεν ξέρω πότε ο πρόεδρος Τραμπ ανακάλυψε το Διαδίκτυο και τα τιτιβίσματα για να αντιμετωπίζει (όπως νομίζει) τις επιθέσεις που δέχεται, αλλά εδώ στην Αθήνα οι κυβερνώντες έκαναν επιστήμη το «κυβερνάν με το twitter». Δεν είναι μόνον ο προπαγανδιστικός μηχανισμός (επικοινωνιακό τον λένε στην κυβέρνηση) του Μεγάρου Μαξίμου που ακάθεκτος επί δυόμισι χρόνια τώρα κυριαρχεί, με διαφορετικούς συντάκτες, στην επικοινωνία, με τα non papers και τα e-mails, είναι και οι υπουργοί, καθώς και οι σύμβουλοι του Πρωθυπουργού που θεωρούν το twitter ως αποτελεσματικότερο μέσο να εκφραστούν ή να επιτεθούν (εκ του ασφαλούς) στους πολιτικούς αντιπάλους τους.

nnn

Απλώς να θυμίσω τα τιτιβίσματα του Παύλου Πολάκη τα οποία τις περισσότερες φορές είναι σκληρά (με μαντινάδες) και στρέφονται όχι μόνον εναντίον των βουλευτών της ΝΔ (για παράδειγμα εναντίον των Κ. Μητσοτάκη, Αδ. Γεωργιάδη, Ντόρας Μπακογιάννη), αλλά και εναντίον των συνδικαλιστών της Υγείας, του ΚΕΕΛΠΝΟ και κυρίως κατά θεσμών, όπως είναι η Δικαιοσύνη. Δεν θα ήταν καθόλου υπερβολή να έλεγε κάποιος ότι τα κλασικά δελτία Τύπου του υπουργείου Υγείας έχουν πλέον αντικατασταθεί από τα τιτιβίσματα του κ. Πολάκη, ο οποίος παρά το γεγονός ότι είναι αναπληρωτής υπουργός Υγείας, έχει χρησιμοποιώντας το Διαδίκτυο «εξαφανίσει» τον υπουργό Ανδρέα Ξανθό. Κάτι παρόμοιο κάνει και ο σύμβουλος στρατηγικού σχεδιασμού του Πρωθυπουργού Νίκος Καρανίκας, αλλά αυτόν, όπως μου λένε, δεν τον λαμβάνουν και πολύ υπόψη στον ΣΥΡΙΖΑ και στην κυβέρνηση, αν και υπάρχουν πολλοί στο Μέγαρο Μαξίμου που αναγνωρίζουν τη συνεισφορά του (έτσι «άτσαλα» όπως την κάνει) στην επικοινωνιακή στρατηγική της κυβέρνησης και του κόμματος.

nnn

Υπάρχουν ακόμη υπουργοί που (ας βάλω μια «κομψή» λέξη) «συνεργάζονται» με διάφορα blogs και sites και μέσω αυτών επιτίθενται με βαρείς χαρακτηρισμούς στους αντιπάλους τους. Χρησιμοποιούν αυτά τα sites όχι μόνον για να λιβανίσουν το όποιο έργο τους, αλλά κυρίως για προσωπικές επιθέσεις. Την τέχνη (γιατί περί τέχνης πρόκειται) του «κυβερνάν διά τιτιβισμάτων» του ΣΥΡΙΖΑ αντέγραψαν στην πορεία και άλλα κόμματα, όπως για παράδειγμα η ΝΔ, η οποία και αυτή χρησιμοποιεί τα λεγόμενα non papers. Εκείνο όμως που έχει καταντήσει βαρετό είναι ότι αυτά που γράφονται στα non papers των κομμάτων δεν περιορίζονται μόνον για προπαγάνδα υπέρ της κυβέρνησης, αλλά και για να δώσουν γραμμή στους βουλευτές και στα στελέχη. Ετσι, ακούγοντας ραδιόφωνο ή παρακολουθώντας τα «πρωινάδικα» των τηλεοπτικών σταθμών μεταφέρονται τα ίδια πράγματα. Θέλετε παραδείγματα και μάλιστα πρόσφατα; Οι μεν της κυβέρνησης ομιλούν για το πόσο επιτυχής ήταν η επίσκεψη Τσίπρα στην Ουάσιγκτον και ότι η χώρα άλλαξε ή ανέβηκε κατηγορία, οι δε της ΝΔ υποστηρίζουν ότι στις συναντήσεις που είχε ο Κ. Μητσοτάκης στο Μιλάνο και στις Βρυξέλλες τον αντιμετώπιζαν ως τον επόμενο πρωθυπουργό.

Είπε στα αγγλικά ο Πρωθυπουργός στο Ινστιτούτο Brookings ότι φάγαμε την καμήλα και ότι μας έμεινε η ουρά. Αλλά δεν είπε την ουρά «tail», δηλαδή σαν αυτή του γαιδάρου που στην ομιλία του έγινε… καμήλα, αλλά «queue», σαν την ουρά που περιμένουμε στις τράπεζες και στην Εφορία. Και η απορία που έχουν πολλοί (κυρίως στην αντιπολίτευση) είναι γιατί επιμένει ο Πρωθυπουργός να ομιλεί δημοσίως στα αγγλικά, τα οποία δεν έχει ακόμη τελειοποιήσει; Τη στιγμή που οι περισσότεροι ηγέτες (διάβαζε Μέρκελ, Πούτιν, Μακρόν, Ολάντ), αν και γνωρίζουν αγγλικά, πάντοτε ομιλούν δημοσίως στη γλώσσα τους (και με βοήθεια μεταφραστή). Τι είναι αυτό που κάνει τον κ. Τσίπρα να έχει τόση σιγουριά στα αγγλικά του που ακόμη και όταν του προσφέρουν μεταφραστή λέει ότι δεν τον χρειάζεται;

Είμαι σε θέση να γνωρίζω είναι ότι από το 2012 ο κ. Τσίπρας άρχισε να κάνει εντατικά ιδιαίτερα μαθήματα αγγλικών και τα μαθήματα έχουν συνεχιστεί και στο Μέγαρο Μαξίμου όταν έγινε Πρωθυπουργός. Η αλήθεια είναι ότι τα αγγλικά του βελτιώθηκαν και είναι αξιέπαινος για αυτό, όπως αξιέπαινος είναι και ο δάσκαλός του. Ισως οι περισσότεροι να μην το γνωρίζουν, αλλά ο κ. Τσίπρας δεν παρακολούθησε ταχύρρυθμα μαθήματα αγγλικών σε κάποιο φροντιστήριο ή με κάποιον καθηγητή Πανεπιστημίου, δύο και τρεις φορές την εβδομάδα. Τώρα θα αναρωτηθείτε ποιος είναι αυτός που τον έμαθε αγγλικά. Πρόκειται για μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΣΥΡΙΖΑ (καθηγητής αγγλικών σε Λύκειο), ο οποίος σήμερα παραμένει σύμβουλός του και έχει γραφείο στη Βασ. Σοφίας. Ο ίδιος λέει ότι ο Πρωθυπουργός ήταν «εξαίρετος μαθητής». Ναι, αλλά δεν το δείχνει ακόμη (βλέπε όταν κάθισε απέναντι στον Μπιλ Κλίντον αλλά και την «καμήλα» στις ΗΠΑ).

Η εταιρια, μου λένε, συνέχισε να κοροϊδεύει το δημόσιο και να μην εκπληρώνει τους όρους του εξωδικαστικού συμβιβασμού, ενώ η κυβέρνηση δεν έδειξε καμία διάθεση να επαναφέρει την εταιρία στην τάξη. Κάπως έτσι, η Siemens την έβγαλε » λάδι «, ενώ η χώρα έχασε μια σημαντική ευκαιρία να προσελκύσει νέες επενδύσεις. Αυτά τα ωραία ανακίνησε στη μνήμη μου το κλείσιμο του εργοστασίου της «Πιτσος», στο οποίο η γερμανική εταιρία ήταν μέτοχος έως πριν από δύο χρόνια. Άλλωστε, τις επενδύσεις στο συγκεκριμένο εργοστάσιο είχε η ίδια «πουλήσει» ως όρο την εποχή που διαπραγματευόταν τον εξωδικαστικό συμβιβασμό με τον τότε υπουργό οικονομικών, Ευάγγελο Βενιζέλο.