Οι εικόνες από το Σικάγο δεν ήταν και τόσο ενθαρρυντικές για τις προσδοκώμενες ελληνοαμερικανικές επενδύσεις στην Ελλάδα.

Οι ομογενείς κινηματογραφικοί και τηλεοπτικοί παραγωγοί μπορεί μεν να επέδειξαν την εκεί πρόοδό τους στον Πρωθυπουργό και να εξέφρασαν γενικώς την επιθυμία τους να στήσουν και στη χώρα μας αντίστοιχες επιχειρήσεις, αλλά πέραν αυτού ουδέν, τίποτε χειροπιαστό.
Δεν είναι η πρώτη φορά. Και άλλοτε στο παρελθόν καλλιεργήθηκαν αντίστοιχες προσδοκίες,χωρίς ωστόσο να επιβεβαιωθούν.
Μας έμεινε μόνο ως ανάμνηση η κινηματογραφική θεία από το Σικάγο, να μας διασκεδάζει με τα καμώματά της.
Παραβλέπουν οι Έλληνες πολιτικοί ότι οι επενδύσεις στο δυτικό κόσμο δεν διατάσσονται, ούτε καθοδηγούνται όπως μπορεί να συμβαίνει στην Κίνα ή στη Ρωσία, όπου κεντρικώς σχεδιάζονται και διακρατικώς συμφωνούνται.
Στην περίπτωση των ΗΠΑ, της Γερμανίας ή της Ιαπωνίας δεν αρκούν οι κυβερνητικές παραινέσεις και συστάσεις, ούτε επαρκούν τα όποια κίνητρα ή απλώς οι μειωμένοι φόροι.
Χρειάζεται να πληρούνται και άλλες προϋποθέσεις, που θα διασφαλίζουν και θα ασφαλίζουν την αποδοτικότητα μιας επένδυσης προκειμένου αυτή αρχικώς να εγκριθεί και ακολούθως να υλοποιηθεί.
Αν δει κανείς που κατευθύνονται οι αμερικανικές επενδύσεις στην Ευρώπη, θα διαπιστώσει ότι πέραν της Ιρλανδίας, που είναι ειδική περίπτωση και αντιμετωπίζεται ως προγεφύρωμα των ΗΠΑ στην Ευρώπη, ο μεγαλύτερος όγκος των αμερικανικών κεφαλαίων τοποθετείται στις Σκανδιναβικές χώρες.
Οι εκεί πολύ υψηλοί φόροι δεν αποτρέπουν τους αμερικανούς επενδυτές, αντίθετα αυτοί προσελκύονται από την άρτια και αντιγραφειοκρατική οργάνωση της δημόσιας διοίκησης, από την ταχεία απονομή της δικαιοσύνης και την σχεδόν αυτόματη, χωρίς χρονοτριβή, επίλυση των εμπορικών διαφορών και βεβαίως από την απουσία διαφθοράς στις οικονομικές συναλλαγές με το κράτος και τις δημόσιες αρχές.
Θα μπορούσε δηλαδή να πει κανείς ότι η Ελλάδα αντικειμενικώς θα δυσκολευτεί να προσελκύσει αμερικανικές επενδύσεις,
Όσο ελκυστικές μπορεί να φαντάζουν οι τρέχουσες οικονομικές συνθήκες, δηλαδή οι χαμηλές αμοιβές και οι εξευτελιστικές τιμές γης και ακινήτων,δεν αποτρέπουν την επιφύλαξη που γεννούν όλοι οι υπόλοιποι παράγοντες.
Αν χρειάζεσαι πέντε χρόνια τουλάχιστον να λύσεις μια εμπορική διαφορά με το κράτος, αν χρειάζεται σε κάθε βήμα προώθησης της επένδυσης να πληρώνεις διεφθαρμένους πολιτικούς και ακόμη πιο διεφθαρμένους διοικητικούς υπαλλήλους, ακόμη κι αν οι φόροι είναι μηδενικοί ουδείς εχέφρων αναλαμβάνει τον κίνδυνο μιας περιπέτειας χωρίς τέλος.
Κακά τα ψέματα, η αδυναμία προσέλκυσης επενδύσεων σχετίζεται με τις μεγάλες ελληνικές διαρθρωτικές αδυναμίες.
Γι’ αυτό και είναι θεμελιακές οι μεταρρυθμίσεις.
Χωρίς γενναία και ολοκληρωτική μεταρρύθμιση του κράτους,της δημόσιας διοίκησης, της Δικαιοσύνης και συνολικά της χώρας δεν πρόκειται να δει προκοπή ο τόπος.
Μεγάλες επενδύσεις δεν θα εγκατασταθούν εδώ, παρά μόνο διάφοροι επιτήδειοι που θα θέλουν να πουλήσουν καθρεφτάκια στους εύπιστους ιθαγενείς.