Οι γεωπολιτικές συνθήκες στον κόσμο και ιδιαιτέρως στη ζώνη των ενδιαφερόντων μας, δηλαδή στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων, της Νοτιοανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, είναι ομολογουμένως ασταθείς και εν πολλοίς μεταβαλλόμενες.
Η τάξη δεν έχει αποκατασταθεί ακόμη στη Βόρεια Αφρική, η συριακή κρίση παραμένει ενεργή παρά την υποχώρηση του Ισλαμικού Κράτους, οι Κούρδοι παλεύουν για τη δημιουργία νέου κράτους, οι Τούρκοι αντιστρατεύονται με όλα τα μέσα αυτή την προοπττική, το Ιράν παραμένει στην «πρίζα» λόγω των αμερικανικών αντιδράσεων στα όποια πυρηνικά του σχέδια, και η Ρωσία θέλει να εδραιώσει την παρουσία της στη Μέση Ανατολή.
Την ίδια στιγμή σε αυτή την αδιαμόρφωτη ζώνη αναπτύσσονται τα πιο ενδιαφέροντα παγκοσμίως ενεργειακά σχέδια, με τη συμμετοχή των ισχυρότερων πετρελαϊκών ομίλων. Μοναδικά κοιτάσματα υδρογονανθράκων και μαζί ξεχωριστοί ενεργειακοί και εμπορικοί δρόμοι καθιστούν την ευρύτερη περιοχή διεκδικήσιμη και επικίνδυνη βεβαίως.
Σε αυτό το περιβάλλον για πρώτη φορά επίσης τα τελευταία 50 χρόνια τίθενται σε σοβαρή δοκιμασία οι σχέσεις Τουρκίας – Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Η αμερικανική διοίκηση μιλάει πλέον για θεμελιώδεις διαφορές και για αντίθεση συστημάτων όταν αναφέρεται στη γείτονα. Θεωρεί δε ότι το ρήγμα δεν είναι συγκυριακό, καθώς το σύστημα Ερντογάν έχει επικρατήσει και είναι αυτό που ορίζει τη μεγάλη αντίθεση με τη μέχρι τώρα σύμμαχο υπερδύναμη.
Η διαταραχή στις σχέσεις Τουρκίας – ΗΠΑ είναι τέτοια που ορισμένοι αναμένουν ακόμη και ανατροπή του αμερικανικού δόγματος στην ευρύτερη περιοχή.
Το ενδιαφέρον για τη χώρα μας είναι ότι σε αυτές τις ξεχωριστές διεθνείς συνθήκες προπαρασκευάζεται πυρετωδώς και από τις δύο πλευρές η συνάντηση του έλληνα πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα με τον αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ. Η επερχόμενη συνάντηση στον Λευκό Οίκο περιγράφεται πολυσήμαντη και γεμάτη ισχυρούς συμβολισμούς.
Κατά μία εκδοχή προετοιμάζεται αναβάθμιση του ρόλου της Ελλάδας στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων και της Νοτιοανατολικής Μεσογείου.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο αμερικανός πρεσβευτής στην Αθήνα δήλωσε την περασμένη εβδομάδα ότι «όσο πιο ισχυρή είναι η Ελλάδα τόσο ασφαλέστερη θα είναι νοτιοανατολική πτέρυγα της Ευρώπης και του ΝΑΤΟ». Αν όντως επιβεβαιωθούν οι παραπάνω πληροφορίες, η Ελλάδα θα έχει δεδομένων των συνθηκών και των προβλημάτων που αντιμετωπίζει μια μεγάλη ευκαιρία.
Οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις έχουν περάσει κατά καιρούς από σαράντα κύματα. Ωστόσο, η Ελλάδα σήμερα φαντάζει ο σταθερότερος σύμμαχος της Δύσης στην περιοχή, είναι δημοκρατική χώρα και η μόνη ενταγμένη στην ευρωζώνη.
Διαθέτει, με άλλα λόγια, όλα τα εχέγγυα να διαδραματίσει ξεχωριστό ρόλο στην περιοχή και δι’ αυτού να κλείσει ταχύτερα τις πληγές της κρίσης.
Αρκεί η κυβέρνηση να δράσει αυτή τη φορά σωστά και οργανωμένα, με κατανόηση των διεθνών συνθηκών, χωρίς ιδεολογικές ή άλλες αγκυλώσεις και χωρίς μικροκομματικές επιδιώξεις. Η πρόκληση είναι εθνική και η ευκαιρία μοναδική.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ