Ευρωπαϊκή κυριαρχία
Οταν δεν μπορείς να πας στο Παρίσι, όμορφο είναι να έρχεται το Παρίσι σε σένα –όχι ότι το λέω από συμφέρον, να έρθει ο Πύργος του Αϊφελ από το παριζιάνικο Champ de Mars στο δικό μας ομώνυμο και γειτονικό Πεδίον του Αρεως. Υπό την υψηλή επίβλεψη της περιφερειάρχου κυρίας Ρένας Δούρου και της αρμόδιας αντ’ αυτής κυρίας Ερμίνας Κυπριανίδου θα είχε παραδοθεί σε «συλλογικότητες» και θα είχε διαλυθεί να πάει για σκραπ σίδερο μέσα σε λίγες ημέρες.
Την παριζιάνικη αύρα εννοώ, που μας έφερε το ζεύγος Μακρόν· μας τόνωσε το ηθικό· κυρίως στους κυβερνώντες, που νεοφιλελεύθερο τον ανέβαζαν, «εξτρεμιστικό κέντρο» τον κατέβαζαν πριν από την εκλογή του και είναι τώρα ενθουσιασμένοι, λένε ανεπισήμως. Γιατί επειδή έβαλε στη θέση του, εκτός Ευρώπης δηλαδή, το ΔΝΤ, δήλωσε πως δεν πρέπει να υπάρχουν νέα κριτήρια και μέτρα, και επιπλέον μίλησε για ελάφρυνση του ελληνικού χρέους –άρα ελπίζουν στο Μαξίμου πως κάποιο φιλοδώρημα θα μπορέσουν να μοιράσουν στους ψηφοφόρους και η τρόικα θα κάνει στραβά μάτια.
* Αλλά βρήκα διαφορές στα πολιτικά μεταξύ Μακρόν – Τσίπρα, ημερολόγιό μου: ο πρώτος αναφέρθηκε σε Ευρώπη με «δημοκρατία, κυριαρχία, εμπιστοσύνη» –«ευρωπαϊκή κυριαρχία» είναι η κρίσιμη φράση που επανέλαβε πολλές φορές, σε αντιδιαστολή με την «εθνική κυριαρχία» που τη χρησιμοποιούν οι πολέμιοι της πολιτικής ενοποίησης της Ενωσης, οι «κυριαρχιστές».
Και τι είπε ο Αλέξης Τσίπρας; Ζήτησε η ευρωζώνη να μεταλλαχθεί «από θεσμό ενισχυμένης συνεργασίας σε θεσμό ενισχυμένης αλληλεγγύης» και «να επιτρέψουμε περισσότερο δημοσιονομικό χώρο στις εθνικές κυβερνήσεις, ώστε να τηρούν τους κοινούς κανόνες αλλά ταυτόχρονα να έχουν και τη δυνατότητα να εφαρμόσουν το πρόγραμμα με βάση το οποίο έχουν εκλεγεί. Γιατί η δημοσιονομική πολιτική δεν πρέπει να αμφισβητεί την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας». Ταυτόχρονα όμως τάχθηκε υπέρ Κοινοβουλίου της ευρωζώνης όπου θα λογοδοτεί ο υπουργός Οικονομικών που προτείνει ο Εμανουέλ Μακρόν και ο υπουργός Κοινωνικής Συνοχής που πρότεινε ο ίδιος.
Σεφέρης και Μπαλζάκ
Το ερώτημα όμως είναι: «ευρωπαϊκή λαϊκή κυριαρχία» ή «εθνική λαϊκή κυριαρχία»; –για την ακρίβεια, «ευρωπαϊκή δημοκρατική κυριαρχία» ή «εθνική δημοκρατική κυριαρχία»; Ποιος θα ελέγχει και θα αποφασίζει τελικά: το Κοινοβούλιο της ευρωζώνης ή το Κοινοβούλιο κάθε χώρας είτε για τα δημοσιονομικά είτε για τα διανεμητικά και αλληλέγγυα που συνεχώς ενδιαφέρουν τον, με το χέρι περήφανα απλωμένο, Αλέξη Τσίπρα; Και όταν οι «κοινοί κανόνες» και «το πρόγραμμα βάσει του οποίου έχουν εκλεγεί οι κυβερνήσεις» έρχονται σε σύγκρουση, ποιος θα υπερισχύει;
Ρητά και ξεκάθαρα η κυβέρνηση υποστηρίζει αφότου εκλέχθηκε ότι πρέπει να υπερισχύει το πρόγραμμα –αυτό όμως ακυρώνει όλα τα άλλα που υποτίθεται ότι δέχεται ο Πρωθυπουργός.
Μου φαίνεται, ημερολόγιό μου, ότι ο Αλέξης Τσίπρας δηλώνει πως συμφωνεί στα μείζονα (πολιτική ενοποίηση, υπουργός Οικονομικών, Κοινοβούλιο ευρωζώνης) βάζοντας αστερίσκους (εθνική λαϊκή κυριαρχία), που στην πραγματικότητα ακυρώνουν την πολιτική ενοποίηση που ενδιαφέρει τον Εμανουέλ Μακρόν.
Οι Τσίπρας, Ορμπάν, Λεπέν, Γκρίλο, Μελανσόν είναι ως τώρα οι κατ’ εξοχήν εκφραστές του κυριαρχισμού –και η Μέι βέβαια. Είναι οι πολιτικοί που δεν θέλουν να μοιράζονται την εξουσία στη χώρα τους με τα όργανα της Ενωσης ή της ευρωζώνης. Το ερώτημα είναι αν ο έλληνας πρωθυπουργός άλλαξε άποψη. Φοβάμαι πως όχι, η άποψή του για την εξουσία και ο τρόπος που την ασκεί δεν ταιριάζουν με τέτοια προοπτική –αλλά θα δούμε, μην τον αδικώ, μπορεί να κάνω και λάθος.
* Γερός στο έργο του Γιώργου Σεφέρη ο ελληνιστής που κλήθηκε να συμμετάσχει στη συγγραφή της ομιλίας του Εμανουέλ Μακρόν στην Πνύκα και διάλεξε το απόσπασμα: «κι όταν γυρεύεις το θαύμα πρέπει να σπείρεις το αίμα σου στις οχτώ γωνιές των ανέμων / γιατί το θαύμα δεν είναι πουθενά παρά κυκλοφορεί μέσα στις φλέβες του ανθρώπου». Γραμμένοι τον Νοέμβριο του 1939 οι στίχοι, περιλαμβάνονται στο Ημερολόγιο Καταστρώματος Α΄.
Δεν είναι μόνο η δύναμή τους που κάνει την επιλογή σημαντική, είναι και το ότι το ποίημα έχει τίτλο «Les anges sont blancs», φράση που αντιγράφει ο Σεφέρης από το αυτοβιογραφικό και φιλοσοφικό μυθιστόρημα του Μπαλζάκ Louis Lambert –το γράφει ρητά, δεν κλέβει. Ελλάς-Γαλλία-Συμμαχία, λοιπόν. Η Γαλλία εμπνέει και οι Ελληνες παίρνουν Νομπέλ –καλός λογαριασμός καλών φίλων.
Χίτλερ, Στάλιν, Μίλερ
Αλλά υπάρχουν και άλλα: σε άλλον στίχο ο Σεφέρης αναφέρει ότι την ώρα που αυτός γράφει «η όψη της Πολωνίας άλλαζε σχήμα σα μελανιάπου την πίνει το στουπόχαρτο», δυο μήνες πριν, τον Σεπτέμβρη του 1939, τα συντρόφια Στάλιν – Χίτλερ είχαν επιτεθεί στην Πολωνία και ξεκινούσε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος: «η Ευρώπη οικοδομήθηκε ξεπερνώντας πολέμους» είπε προεισαγωγικά ο γάλλος πρόεδρος –κάτι που οι νεότεροι πολιτικοί συχνά το ξεχνάνε.
Η απειλή του πολέμου είχε φέρει στην Ελλάδα τον Χένρι Μίλερ το 1939, σε αυτόν είναι αφιερωμένο το ποίημα του Σεφέρη με τον τίτλο από τον Μπαλζάκ –η παγκοσμιοποίηση ήταν ήδη παρούσα στην Υδρα όπου ξεκίνησε το γράψιμο. Τον ήδη διάσημο Μίλερ που «γλίστρησε πάνω στον τροπικό του Καρκίνου και στον τροπικό του Αιγόκερω… και… μας κοίταζε όλους από το ύψος της πυγολαμπίδας ή από το ύψος του πεύκου… και… τον περιστοίχιζαν γυμνές γυναίκες με μπρούντζινα φύλλα αραποσυκιάς», διαβάζω. Γιατί να μη γίνω λογοτέχνης; Αυτοί περνάνε καλά ακόμα και σε καιρούς πολέμου· αρκεί να γίνονται μακριά.
* Κοίτα να δεις! Τον έχει μοιράσει «Το Βήμα» τον Λουί Λαμπέρ, το 2011. Οσοι το αγόρασαν τότε, ήσαν εδώ και έξι χρόνια έτοιμοι να αποκρυπτογραφήσουν την ομιλία Μακρόν.
* Καλά πάμε και στην Κεντροαριστερά, δέκα οι υποψηφιότητες για τη θέση του προέδρου. Αν λύσουν και το ζήτημα της εξ αποστάσεως, ιντερνετικής, ψηφοφορίας, όλα θα είναι άριστα. Υπάρχουν ελληνικές εταιρείες, δοκιμασμένες στην εκλογή πρυτάνεων και σε άλλες δημοκρατικές εκλογικές διαδικασίες, που ξέρουν από αυτά. Το πρόσχημα ότι μόνο οι πολυεθνικές εταιρείες κινητής τηλεφωνίας «ξέρουν» αλλά «είναι ακριβές» δεν στέκει τεχνικά –και πρωτίστως δεν στέκει πολιτικά.
Οπως και με την περίπτωση Μπαλζάκ – Σεφέρη, οι καλοί λογαριασμοί θα κάνουν τα στελέχη της Κεντροαριστεράς και καλούς φίλους.
γραμματοκιβώτιο
diodorus@tovima.gr

Ενώπιον του Θεού όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι· ενώπιον του μποτιλιαρίσματος, όλες οι μάρκες αυτοκινήτων. Προς τι λοιπόν η Ferrari, κάγκουρα Διόδωρε;
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΑΡΑΒΑΙΟΣ

+++

Αγαλμα Σόιμπλε; Δεν χρειάζεται: να μεταφέρουμε το άγαλμα του επαίτη (από τον Αγιο Παντελεήμονα στην Αχαρνών) στην Κουμουνδούρου. Το πολύ να στήσουμε και ένα ακόμη δίπλα, του ψεύτη.
ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΕΠΑΧΤΙΤΗΣ

+++

Nτριιιιν… / Παρακαλώ… / Εγώ είμαι… / Σε κατάλαβα. Τι είναι πάλι; /
Την επέτειο του ΠαΣοΚ τη θυμήθηκες – κοίτα μην ξεχάσεις τη δική μας…
ΠΑΝΟΣ ΑΡΓΥΡΗΣ, @YAHOO.GR

+++

Κανένας από τους υποψηφίους για την Κεντροαριστερά δεν μπορεί να ανταγωνιστεί τον Πρωθυπουργό: όλοι διαθέτουν ήθος, ευπρέπεια και αστική ευγένεια. Οπότε ας ψηφίσει ο καθένας μας αυτόν που θεωρεί καλύτερο και αξιότερο.
ΔΕΣΠΩ ΦΡΑΓΚΑΚΗ, @GMAIL.COM

+++

Καλωσορίζουμε στην Ελλάδα τον πρόεδρο Μακρόν για συνομιλίες στη βάση των μνημονίων διά μακρών, κρατούντες πάντοτε καλάθιον μικρόν.
ΔΑΣΚΑΛΟΣ, ΑΘΗΝΑ

+++

Τέτοια τιμή, Διόδωρε, και ποιος δεν θα τη θέλει, / να έχει συμπολίτη του τον Τσίπρα στην Κυψέλη; / Κι αυθεντική γειτόνισσα να ‘χει την Περιστέρα, / να παίρνετε αναπνοές από τον ίδιο αέρα!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΚ., @YAHOO.GR

+++

Εχει αντιπρόταση ο Προκόπης Α’ σε αυτήν του Μακρόν: χριστιανικό ορθόδοξο ευρωπαϊκό κράτος με ράσο και πορφύρα – επανίδρυση του βυζαντινού δηλαδή.
Γ.Κ., @otenet.gr

+++

Την δόξα του Καλιγούλα εζήλωσε ο κ. Τραγάκης. Εκείνος διόρισε το άλογό του ύπατο, αυτός το τραγάκι του διάδοχο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΗΤΑΚΟΣ, ΛΑΡΙΣΑ

+++

Σήμερα θα δώσω τον λόγο στους πρωταγωνιστές (…της γελοιότητας). Στέλιος Παππάς: «Πολύ καλή επιλογή η τοποθέτησή μου στον ΟΑΣΘ».
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΕΧΙΑΣ

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ