Στην παράσταση της Πνύκας, το ντεκόρ ήταν εντυπωσιακό –λόγω Πνύκας. Το έργο μια βαρεμάρα και μισή.
Και δεν λέω μόνο για τον δικό μας, που την παπαρολογία την έχει στο αίμα του.
Αντε από την αρχή η χρηματοπιστωτική κρίση που έγινε «κρίση δημοκρατίας και κρίση πολιτικής». Η «επανίδρυση της Ευρώπης» –μόνος του την έχει επανιδρύσει καμιά εικοσαριά φορές έως τώρα. Το «νέο συμβόλαιο δημοκρατίας και αλληλεγγύης».
Ή το κορυφαίο: «Η δημοσιονομική πολιτική δεν πρέπει να αμφισβητεί την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας» –δηλαδή, θα ψηφίζουμε στις εκλογές πόσα θέλουμε και μετά οι άλλοι θα στέλνουν τα λεφτά.
Αν όμως ο έλληνας πρωθυπουργός στάθηκε απλώς στο ύψος του, ο γάλλος φίλος εξέπληξε ακόμη και τους πιο καλόπιστους ακροατές του.
Ειλικρινά δεν κατάλαβα πού βρήκαν οι χειροκροτητές την «εμπνευσμένη ομιλία» που «συνομίλησε με τον Περικλή» –αν θυμάμαι καλά, ο τελευταίος που είχε συνομιλήσει μαζί του ήταν ο Μπιθικώτσης!
«Αλληλεγγύη και υπευθυνότητα», «νέοι στόχοι», «κοινή μοίρα», «να επανεκκινήσουμε την Ευρώπη», «νέα Ευρώπη», «φιλόδοξοι και τολμηροί», «δημοκρατία, κυριαρχία, πολιτισμός», «όραμα και φιλοδοξία».
Για να καταλήξει: «Η πραγματική εθνική κυριαρχία πρέπει να οικοδομηθεί μέσα στην Ευρώπη» –σώπα!
Λυπάμαι, αλλά όλα αυτά τα έχουμε ξανακούσει μέχρι ναυτίας. Συν κάτι «συνελεύσεις πολιτών» αγνώστων λοιπών στοιχείων.
Ούτε στα δικά μας πρωτοτύπησε. Να θυμίσω ότι πάλι σε επίσκεψη στην Αθήνα, στις 22-13 Οκτωβρίου 2015, ο προκάτοχός του Φρανσουά Ολάντ μέσα στον ίδιο ενθουσιασμό γαλλικής αλληλεγγύης δήλωνε «το επόμενο βήμα θα είναι οι διαπραγματεύσεις για το χρέος».
Το είδαμε το επόμενο βήμα!
Φοβάμαι τελικά πως αν αυτό ονομάζεται «νέο όραμα για την Ευρώπη» το παλιό δεν έχει πολλούς λόγους να ανησυχεί.
Διότι, παρακολουθώντας τις ομιλίες στην Πνύκα, συνειδητοποίησα ότι το πρόβλημα αυτού του είδους των πολιτικών είναι ακριβώς ότι δεν έχουν κανένα όραμα για τίποτε.
Κουβέντες λένε να περάσει η ώρα και να ανάψουν φλας.
Μετά κουβαλούν το υποτιθέμενο όραμά τους στο επόμενο φωτισμένο ντεκόρ. Λούβρο, Κολοσσαίο, πύλη του Βρανδεμβούργου ή Κόκκινη Πλατεία. Καθρεφτάκια για ιθαγενείς.
Για αυτό οι άλλοι τούς έχουν για πρωινό.
Και τελικά διοικούν την Ευρώπη εκείνοι που μπορεί να μη δηλώνουν εμπνευσμένοι ή οραματιστές, που δεν συνομιλούν με τον Περικλή στη φεγγαράδα, αλλά κάνουν τη δουλειά.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
