Νέο κύμα «καύσωνα» με πολιτικές εξελίξεις αυτό το φθινόπωρο. Μια μακρά προεκλογική περίοδος κάνει την απαρχή της. Εκλογικές στρατηγικές και κεντρικά μηνύματα για την επόμενη αναμέτρηση (στα τέλη του 2018 ή τον Μάιο του 2019) ξεδιπλώνονται καθημερινά από κόμματα και κινήσεις.

Οι φωτιές του Αυγούστου και τα αποκαΐδια στο περιβάλλον σχεδόν ξεχάστηκαν. Η καθημερινότητα βαραίνει αβάσταχτα όλον τον πληθυσμό. Η απογοήτευση στο κοινωνικό σώμα για την οικονομική κατάσταση έχει πιάσει «ταβάνι», έγινε καθολική. Δύσκολα μπορείς να ελαφρύνεις ή να αφαιρέσεις το φόβο και την αγωνία των πολιτών.
Τα σύννεφα στο οικονομικό πεδίο για την κυβέρνηση είναι πολλά.

Η 3η Αξιολόγηση έχει πολλά αγκάθια που θα πληγώσουν περαιτέρω τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους, παλιούς και νέους. Ουδείς γνωρίζει με σιγουριά τη στάση του Δ.Ν.Τ.. Σε αυτό το αβέβαιο περιβάλλον, η φοροεπιδρομή συνεχίζει να γονατίζει το χώρο των ΜΜΕ και των ελευθεροεπαγγελματιών.

Οι ρυθμίσεις στα «κόκκινα δάνεια» είναι ένα βήμα θετικό, αλλά φαντάζει ένας δύσκολος Γολγοθάς. Αλλά και στο πολιτικό πεδίο οι διεργασίες είναι ιδιαίτερα έντονες στο χώρο της παλιάς σοσιαλδημοκρατίας και του κέντρου.

Οι πολιτικές πρωτοβουλίες για ένα νέο πολιτικό φορέα σίγουρα απασχολούν άμεσα το ΣΥΡΙΖΑ αφού οι προσκλήσεις για συμμετοχή και συσπείρωση απευθύνονται στη μεγάλη δεξαμενή των ψηφοφόρων της Δημοκρατικής Παράταξης.

Η πρόσκληση των πολλών, επίδοξων αρχηγών, γίνεται τόσο προς τους «παροπλισμένους» (40% που γύρισαν την πλάτη στην κάλπη στις τελευταίες εκλογές και σε ένα μεγάλο πληθυσμό ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ που είναι απογοητευμένοι ή προβληματισμένοι με τη διακυβέρνησή του), όσο και γι’ αυτούς που θέλουν να κάνουν μία νέα επιλογή.

Παρά το δύσκολο και εξόχως βαρύ μέτωπο, η ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ διακυβέρνηση θα προσπαθήσει τη «φυγή προς τα εμπρός» και στα οικονομικά και τα πολιτικά προβλήματα.

Συνεπώς, τα κεντρικά μηνύματα της κυβέρνησης στην έκθεση Θεσσαλονίκης, θα έχουν έντονο πολιτικό – προεκλογικό χαρακτήρα («εμείς» και «οι άλλοι», «να τελειώνουμε με το παλιό», είμαστε ευρωπαϊστές, μας συγχαίρουν οι πάντες, γίναμε και σοσιαλδημοκράτες κ.α.) και έναν αέρα αισιοδοξίας, όπως:

• Τον Μάη του 2018 τελειώνουν τα Μνημόνια. Γιορτάζουμε τη λευτεριά. Δοξάστε μας. Δικαιωνόμαστε!!!

• Η άνοιξη της οικονομίας έρχεται να μας προϋπαντήσει. Βγαίνουμε στις αγορές. Κατά κάποιον τρόπο τελειώνουμε και με την «Τρόικα». Δοξάστε μας, δικαιωνόμαστε, ό,τι υποσχεθήκαμε, το κάναμε!!!

• Με την μετάλλαξή μας (εφαρμογή 3ου και 4ου Μνημονίου) προσαρμοστήκαμε πλήρως στην Ευρωπαϊκή πραγματικότητα. Συνεπώς, τα Βαρουφακικά δεν μας αφορούν.

• Κυριαρχούμε, παραμένουμε ο κεντρικός πόλος και φορέας της κεντροαριστεράς στο θρόνο της σοσιαλδημοκρατίας του ΠΑΣΟΚ και λίγο αριστερότερα.

• Συμμαχούμε και συμπορευόμαστε με τις αριστερές και σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις της ΕΕ.

• Η παρουσία του Μακρόν πιστοποιεί τόσο τις επιλογές μας για την πλήρη προσάρτηση στο Ευρωπαϊκό γίγνεσθαι (εξάλλου μόνο επαινετικά λόγια ακούτε από το Ιερατείο), όσο και για τη συμπόρευσή μας με τις κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις της κεντροαριστεράς.

• Η παραπάνω επιχειρηματολογία θα διανθισθεί και με ιδεολογικό – πολιτικές μομφές κατά της ελάσσονος αντιπολίτευσης, η οποία αδυνατεί να αντιληφθεί όλα αυτά τα καλά που έχουν δρομολογηθεί!!! Το «αμαρτωλό» ΠΑΣΟΚ, το ΠΟΤΑΜΙ και άλλες δημοκρατικές δυνάμεις δεν θέλουν να συμπορευτούν με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά (έτοιμη η μομφή) ετοιμάζονται να ιδρύσουν νέο φορέα για να στηρίξουν τη δεξιά!!! Ξεχνάνε βέβαια ότι κυβερνάνε με την εθνικο-λαϊκιστική δεξιά των ΑΝΕΛ.

Υπάρχει όμως και η δημοσκοπική εικόνα της συγκυρίας που έχει σχεδόν παγιωθεί. Η «νεκραναστημένη» Ν.Δ. που προοριζόταν για το «χρονοντούλαπο» της ιστορίας έχει αποκτήσει σταθερό προβάδισμα για κυβερνητική εξουσία. Από 34% έως 36% καταγράφονται οι εκλογικές προτιμήσεις, και στις μετρήσεις νίκης το άνοιγμα είναι σταθερό και μεγάλο. Ενώ η εκλογική θέση του ΣΥΡΙΖΑ καταγράφεται από 16,5% έως 20%, με χαμηλή σχετικά συσπείρωση των δυνάμεών του.

Είναι γεγονός ότι σε πολιτικό επίπεδο σε σημαντικό βαθμό η περαιτέρω συσπείρωση του εκλογικού σώματος για το ΣΥΡΙΖΑ θα εξελιχθεί θετικά ή αρνητικά ανάλογα με τις εξελίξεις στον δημοκρατικό, κεντρώο, μεταρρυθμιστικό, σοσιαλδημοκρατικό χώρο. Πιστεύω ότι δεν μπορεί να αλλάξει η εκλογική συμπεριφορά των πολιτών, από τις οικονομικές εξελίξεις. Ακόμη και αν οι δείκτες καταγράψουν μία ανάπτυξη του 1,5 % φέτος και 2,5% το 2018 δεν θα επηρεάσουν άμεσα τα μεγάλα μέτωπα της ανεργίας, της φτώχειας και το αφιλόξενο επιχειρηματικό περιβάλλον. Ούτε θα αλλάξει η εκλογική συμπεριφορά με την πολυδιαφημισμένη Συνταγματική Αναθεώρηση. Η απογοήτευση είναι πλέον καθολική. Τα περιθώρια για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ μικρά. Ο πολιτικός του λόγος έχει χάσει τεράστιο έδαφος εμπιστοσύνης. Ίσως μονάχα η πόλωση σε πολιτικό επίπεδο ΣΥΡΙΖΑ – Ν.Δ. μπορεί να βελτιώσει τις εκλογικές αποδόσεις (εξεταστικές επιτροπές, μιντιακό τοπίο, διχασμός, νέοι εχθροί κ.α.)

Σήμερα, βρίσκεται όμως σε εξέλιξη ένας αστάθμητος και αχαρτογράφητος στη συνείδηση των πολιτών παράγοντας: Η προσμονή για ένα νέο πολιτικό φορέα του κέντρου:

Οι πρωτοβουλίες της ΔΗΣΥ με την παρουσία του Κ. Σημίτη, την υποψηφιότητα του Γ. Καμίνη και την υποψηφιότητα του Σ. Θεοδωράκη, διαμορφώνουν νέα δεδομένα. Η συμμετοχή της «ΩΡΑ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ», αλλά και άλλων μικρότερων πολιτικών κινήσεων μπορούν να ταράξουν τα στάσιμα πολιτικά ύδατα. Το εγχείρημα μπορεί να διαμορφώσει πραγματικά ένα νέο πολιτικό σκηνικό, που μπορεί να αποκτήσει κοινωνική και πολιτική δυναμική.

Η συμπόρευση όλων αυτών των δυνάμεων, αν συνοδευτεί με πορεία στον λαό, στην περιφέρεια, στους τόπους δουλειάς, μπορούν να δημιουργήσουν νέα δεδομένα και να αμφισβητήσουν σοβαρά την κυριαρχία του ΣΥΡΙΖΑ.
Η Ώρα Αποφάσεων έκανε ένα στρατηγικό λάθος. Αναλώθηκε πολύ στις παρασκηνιακές συζητήσεις με προσωρινά όργανα και μεγάλη αναποφασιστικότητα. Ξόδεψε πολύτιμο χρόνο αναζητώντας «συμμάχους» που αποδείχθηκαν ότι ενεργούν αποκλειστικά με γνώμονα προσωπικά συμφέροντα πολιτικής επιβίωσης. Δεν συμβιβάζεται όμως η «Ώρα Αποφάσεων» και εννοιολογικά με την αναποφασιστικότητα.

Η συμμετοχή της στο υπό εξέλιξη εγχείρημα του ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ, ΔΗΣΥ θα είναι μία θετική συμβολή με την κατάθεση και ανάδειξη πολιτικών θέσεων που θα αντιμετωπίζουν τα οξυμένα προβλήματα του τόπου. Να μπολιάσει με νέες ιδέες και αξίες το δημόσιο πολιτικό διάλογο. Να καλέσει τους πολίτες να δώσουν το παρόν για ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ, ΣΥΝΙΔΡΥΣΗ και ΣΥΝΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ των στρατηγικών επιλογών της επόμενης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας.
Το εγχείρημα της δημιουργίας του νέου πολιτικού φορέα, ως αντιθέτου πόλου της Ν.Δ, δεν χωράει στα σχήματα του χθες. Τα κομματικά τείχη πρέπει να πέσουν. Αυτά διεκδικούσε το ΠΟΤΑΜΙ, η Ώρα Αποφάσεων και άλλες μεταρρυθμιστικές δυνάμεις. Να κυριαρχήσουν οι πολιτικές διαδικασίες της Συσπείρωσης μελών και φίλων που έχουν αποφασίσει να κάνουν μία νέα πολιτική επιλογή. Να υπάρξει Συνίδρυση του νέου φορέα και Συνδιαμόρφωση πολιτικών θέσεων για τη νέα κοινοβουλευτική εξουσία. Ο πολιτικός χρόνος είναι μπροστά μέχρι να φθάσουμε στις κάλπες.

Οι επίδοξοι υποψήφιοι αρχηγοί οφείλουν να αναδείξουν τις κεντρικές ιδέες τους για τη νέα κοινοβουλευτική εξουσία και τη διακυβέρνηση του τόπου. Οφείλουν να δεσμευτούν υποψήφιοι αρχηγοί, στελέχη, μέλη και φίλοι σε κοινή πολιτική στέγη, που θα διαμορφωθεί μέσα από τις πολιτικές διαδικασίες και συζητήσεις με τους πολίτες και τους κοινωνικούς φορείς.

Οι πολλές υποψηφιότητες σε φορέα που δεν έχει ιδρυθεί, που δεν δεσμεύονται και δεν στεγάζονται σε κοινή ιδεολογική και πολιτική στέγη οι υποψήφιοι αρχηγοί, τα μέλη και οι φίλοι δεν είναι καλός οιωνός.

Σίγουρα δεν είναι τα πράγματα όπως ο καθένας θα ήθελε. Αλλά γι’ αυτό θα πρέπει να γίνουν σημαντικές υπερβάσεις για τη διαμόρφωση του νέου φορέα. Αλλά να έχουμε και την αίσθηση του μέτρου.

Ήμασταν δύο γίναμε τρεις… όχι όμως και χίλιοι δεκατρείς υποψήφιοι. Ανάγκη ο νέος φορέας έχει από ενεργούς πολίτες που θα αποφασίσουν να αλλάξουν το πολιτικό πρόσωπο της χώρας. Πολίτες που θα εμπιστευτούν τη δύναμη και την ικανότητά τους, ότι μπορούν να αλλάξουν τη ζωή τους.

Είναι βέβαια δικαίωμα του καθενός να διεκδικήσει την αρχηγία, αλλά στα πάντα πρέπει να υπάρχει και το μέτρο. Η ζωή και οι πολίτες θα κρίνουν το εγχείρημα. Θα δοκιμασθούν οι απόψεις και οι πράξεις, όλων όσων αποφασίσουν να συμμετάσχουν στο εγχείρημα του νέου φορέα.