Δύο ανόητες απορίες

Απλή ερώτηση. Ποια είναι η καλύτερη αντιπολίτευση;

Απλή απάντηση. Εκείνη που θα κερδίσει στις επόμενες εκλογές.

Οπως κι αν ορίζει ο καθένας τη νίκη. Διότι στη δημοκρατία μόνο τις κάλπες έχουμε να μετρούμε τα πράγματα.

Εως τώρα όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης (από δεξιά έως αριστερά) και ανεξαρτήτως των επιμέρους επιδιώξεών τους, μοιράζονται για τις επόμενες εκλογές έναν κοινό και διακηρυγμένο στόχο: τη «στρατηγική ήττα» του ΣΥΡΙΖΑ.

Για την ήττα δεν συζητούμε. Με τα υπάρχοντα δεδομένα, η ΝΔ θα κερδίσει, ενδεχομένως και με αυτοδυναμία.

Φτάνει όμως αυτό για να ηττηθεί στρατηγικά ο ΣΥΡΙΖΑ; Οχι!

Διότι ο στρατηγικός χαρακτήρας της ήττας δεν εξαρτάται από την Κεντροδεξιά αλλά από δύο άλλους πολιτικούς χώρους: την Κεντροαριστερά (ΔΗΣΥ, Ποτάμι) και την αντιμνημονιακή-αντικαπιταλιστική Αριστερά (ΚΚΕ, ΛΑΕ, Ζωή, ΑΝΤΑΡΣΥΑ).

Αν αυτοί πλησιάσουν αθροιστικά το 25% στις εκλογές, τότε είναι μάλλον απίθανο να υπερβεί ο ΣΥΡΙΖΑ το 16%-17% του Μαΐου 2012.

Δύσκολο; Κάθε άλλο. Τον Σεπτέμβριο 2015 άθροιζαν ήδη 20%.

Γιατί τα λέω αυτά; Επειδή έτσι αναδεικνύεται η στρατηγική σημασία των διεργασιών στην Κεντροαριστερά.

Ούτως ή άλλως, η διαδικασία εξελίσσεται καλύτερα του αναμενομένου. Οι υποψηφιότητες θα έχουν αντίκτυπο στη συμμετοχή και η συμμετοχή στη νομιμοποίηση του εγχειρήματος.

Διάφοροι επιτήδειοι διατυπώνουν δύο ανόητες απορίες.

Ανόητη απορία πρώτη: Τσίπρας ή Μητσοτάκης;

Κατ’ αρχήν, όποιος προβληματίζεται «Τσίπρας ή Μητσοτάκης» δεν είναι Κεντροαριστερά. Είναι είτε Τσίπρας είτε Μητσοτάκης.

Υστερα, όποιος κι αν εκλεγεί αρχηγός, θα είναι εκ των πραγμάτων «αντι-ΣΥΡΙΖΑ», ακόμη κι αν βγει αρχηγός ο ίδιος ο Τσίπρας.

Οχι μόνο επειδή η στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο αυτονόητος στόχος της παράταξης. Αλλά και επειδή η βάση και τα στελέχη της είναι τόσο «αντι-ΣΥΡΙΖΑ» ώστε όποιος υποψήφιος φανεί να αλληθωρίζει, θα έχει χειρότερη τύχη από τον Μεϊμαράκη.

Ανόητη απορία δεύτερη: Τι θα γίνει με το ΠαΣοΚ;

Ανευ σημασίας. Εως τις εκλογές μπορεί να κάνουν ό,τι τους φωτίσει ο Θεός.

Μετά τις εκλογές θα υπάρχει ένα νέο και (με δήλωση στον Αρειο Πάγο) ενιαίο κοινοβουλευτικό σχήμα, με ηγεσία, βουλευτές και νέο ΑΦΜ στο οποίο θα διοχετεύεται κατά τον νόμο όλη η κρατική επιχορήγηση.

Το πιάσατε το υπονοούμενο; Το πιάσατε. Αλλά φυσικά όποιος θέλει μπορεί να μείνει στο ΠαΣοΚ.

Διότι το καλό με τις ανόητες απορίες είναι ότι τις λύνει η ζωή.