Μπορεί η κυβέρνηση να προσπαθεί να καλλιεργήσει κλίμα ευφορίας με αφορμή την έξοδο στις αγορές,αλλά εργαζόμενοι, άνεργοι,επαγγελματίες, επιχειρηματίες βρίσκονται σε κλίμα …εφορίας. Μέχρι το τέλος του χρόνου νοικοκυριά και φορολογούμενοι καλούνται να πληρώσουν ένα ακόμα δυσβάστακτο λογαριασμό που ξεπερνά τα 8 δις ευρώ.
Όσο κι αν ο πρωθυπουργός και τα στελέχη του οικονομικού επιτελείου προσπαθούν να ωραιοποιήσουν την κατάσταση, οι έλληνες, όπως επισημαίνει και το ρεπορτάζ της Guardian δεν βλέπουν φως στο τούνελ.Είναι αναγκασμένοι να βλέπουν τα ήδη συρρικνωμένα εισοδήματα τους,να περιορίζονται συνεχώς προκειμένου να καλύψουν τις δυσβάστακτες φορολογικές τους υποχρεώσεις.

Γιατί μπορεί η ανάπτυξη να καρκινοβατεί,οι περιβόητες διαρθρωτικές αλλαγές να μένουν στα χαρτιά, αλλά οι φόροι όχι μόνο παραμένουν σταθερά στα ύψη αλλά συνεχίζουν και να αυξάνονται.Οσοι εργαζόμενοι κατάφεραν να διατηρήσουν αποδοχές που ξεπερνούν το ελάχιστο όριο επιβίωσης διαπιστώνουν κάθε μέρα ότι πληρώνουν όλο και περισσότερους φόρους για να καλύψουν τις τρύπες του δημόσιου κορβανά.

Ακόμα κι αυτοί που είχαν διατηρήσει κάποια αποθέματα από καλύτερες εποχές αναγκάζονται να αδειάζουν τις αποταμιεύσεις τους ,για να μην βρεθούν στη δυσάρεστη θέση να δουν δεσμευμένους τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς.Παρόλα αυτά οι ληξιπρόθεσμες οφειλές συνεχίζουν να αυξάνονται καθώς όλο και περισσότερα νοικοκυριά αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους.
Η πάλαι ποτέ μεσαία τάξη έχει σχεδόν εξαφανιστεί καθώς τα εισοδήματα έχουν μειωθεί κατά 40% τουλάχιστον τα χρόνια της κρίσης, ενώ αντί να περιορίζεται η φτωχοποίηση μεγάλου τμήματος του πληθυσμού, συνεχίζει να αυξάνεται.
Δυστυχώς με ευχολόγια και υποσχέσεις ,ούτε ανάπτυξη ούτε νέες επενδύσεις έρχονται.Και χωρίς ανάπτυξη και αύξηση του παραγόμενου πλούτου ούτε θέσεις εργασίας δημιουργούνται ,ούτε νέα έσοδα για το δημόσιο.Θα συνεχίζουμε να τρώμε τις σάρκες μας, να ξεζουμίζουμε ,τούς όλο και λιγότερους που καταφέρνουν να επιβιώνουν, για να επαίρεται ο κ.Τσίπρας ότι η κυβέρνηση του καταφέρνει να δημιουργεί πλεονάσματα.

ΤΟ ΒΗΜΑ