Είναι ένδειξη πολιτικής ενηλικίωσης ότι έστω και με μεγάλη καθυστέρηση ο πρωθυπουργός ανακάλυψε την αξία της στοιχειώδους συνεννόησης. Αρκεί βέβαια η χθεσινή δήλωση του να μην είναι αποτέλεσμα συγκυριακών πολιτικών σκοπιμοτήτων, αλλά κατανόησης της κατάστασης της χώρας και των προκλήσεων που έχουμε – και έχει η κυβέρνηση – μπροστά μας.
Βέβαια το έργο αυτό για να είμαστε ειλικρινείς το έχουμε ξαναδεί και στο παρελθόν. Κάθε φορά που μια κυβέρνηση βρισκόταν στριμωγμένη στη γωνία για διάφορους λόγους ανακάλυπτε την ανάγκη της εθνικής συνεννόησης ή ευρύτερα της συναίνεσης. Θα ήταν πράγματι θετική εξέλιξη αν ο κ.Τσίπρας έχει διαβεί οριστικά τον Ρουβίκωνα – όχι τον ..ακτιβιστή – του διχασμού και της κατασκευής εχθρών. Και βεβαίως για να έχει ουσία η πρόσκληση του οφείλει πριν απαιτεί την αποδοχή της αντιπολίτευσης να συμμαζέψει υπουργούς και στελέχη του που διακρίνονται όχι για το έργο τους, αλλά για τις υβριστικές και απαξιωτικές επιθέσεις τους.
Η κυβέρνηση του Σύριζα και των συμμάχων της πορεύτηκε όλα αυτά τα χρόνια με το δόγμα όποιος δεν συμφωνεί μαζί μας είναι εχθρός του λαού και της χώρας.Καλλιέργησε το διχασμό, υιοθέτησε κάθε λογής συκοφαντίες, ενθάρρυνε τραμπουκισμούς προκειμένου να ξεπεράσει τις δικές της ανακολουθίες και την τραγική διάψευση των ελπίδων που δημιούργησε.
Η χώρα, η κοινωνία, η οικονομία πράγματι χρειάζονται ένα μίνιμουμ πολιτικής συνεννόησης σε κρίσιμα θέματα, μήπως και μπορέσουμε επιτέλους να βγούμε από το τούνελ. Αλλά για αυτό δεν αρκούν οι εύκολες ρητορείες και οι ανέξοδες υποσχέσεις. Αν ο κ.Τσίπρας θέλει πράγματι να ανορθώσει τη χαμένη αξιοπιστία του οφείλει να αποδείξει εμπράκτως και όχι στα λόγια τη διάθεση του για συνεννόηση.
Είναι πράγματι επείγουσα ανάγκη να σταματήσουμε, όπως λέει, να πριονίζουμε το κλαδί στο οποίο βρισκόμαστε όλοι.Η ευθύνη και η πρωτοβουλία όμως για αλλαγή του πολιτικού κλίματος ανήκει πρωτίστως στον ίδιο. Αν το εννοεί λοιπόν πραγματικά και δεν αναζητά ένα συγκυριακό άλλοθι, έχει την υποχρέωση να προχωρήσει στις αναγκαίες πρωτοβουλίες και κινήσεις.

ΤΟ ΒΗΜΑ