«Μετά την απομάκρυνση από το Ταμείο ουδέν λάθος αναγνωρίζεται». Κάτι τέτοιο περίπου απάντησε η επικεφαλής του ΔΝΤ για την Ελλάδα Ντέλια Βελκουλέσκου όταν ρωτήθηκε, στο πλαίσιο τηλεδιάσκεψης, για το περιβόητο θέμα του «ταβανιού» του χρέους. Πώς έχει το θέμα αυτό; Με μια απλή μονοκονδυλιά το Ταμείο αφαίρεσε από την Ελλάδα τη δυνατότητα δανεισμού 10 δισ. ευρώ, καθώς προσδιόρισε ως οροφή χρέους τα 325 δισ. ευρώ, αλλά για τον υπολογισμό έθεσε ως σημείο αναφοράς το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης και όχι της γενικής κυβέρνησης, όπως είχαν συμφωνήσει οι δύο πλευρές τον Μάιο. Σήμερα το χρέος της γενικής κυβέρνησης είναι ήδη στην περιοχή των 325 δισ. ευρώ, ήτοι στο ταβάνι, όταν το χρέος της κεντρικής είναι 315 δισ. ευρώ, περίπου 10 δισ. ευρώ χαμηλότερα. Με δυο λόγια, θα μπορούσαμε να δανειστούμε άλλα 10 δισ. ευρώ αν γινόταν ο υπολογισμός με την κεντρική κυβέρνηση έως ότου πιάσουμε το ταβάνι.


Πώς την πατήσαμε έτσι;
Κατά τους γνωρίζοντες, η αλλαγή του λεκτικού από «γενική κυβέρνηση» σε «κεντρική κυβέρνηση» έγινε στα μέσα Ιουνίου, όταν το ΔΝΤ και τα γραφεία των Χουλιαράκη και Τσακαλώτου αντάλλασσαν κείμενα, και η ελληνική διαπραγματευτική ομάδα το αποδέχθηκε. Για την αποδοχή αυτή κυκλοφορούν δύο εκδοχές. Η πρώτη αναφέρει πως η ελληνική διαπραγματευτική ομάδα δεν αντιλήφθηκε την αλλαγή του λεκτικού και αποδέχθηκε σιωπηρά (χωρίς να κάνει παρατηρήσεις) το κείμενο της Ντέλια, καθώς είχε υπόψη της τη συμφωνία του Μαΐου με το ΔΝΤ. Η δεύτερη εκδοχή –που είναι και η χειρότερη –υποστηρίζει ότι οι εδώ «δικοί» μας συμφώνησαν με το ΔΝΤ την αλλαγή, καθώς δεν αντιλήφθηκαν τις επιπτώσεις της.
nnn
Οπως και να ‘χει το πράγμα, αυτές τις επιπτώσεις ωστόσο μαθαίνω πως τις αντιλήφθηκαν προ δεκαημέρου η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αλλά και ο απερχόμενος πρόεδρος του EuroWorking Group Τόμας Βίζερ που ενημέρωσαν τον κ. Χουλιαράκη ότι το ταβάνι του ΔΝΤ δημιουργεί πρόβλημα ακόμη και στην εκταμίευση των επόμενων δόσεων από τον ESM. Δόσεις με τις οποίες θα χτιστεί το περίφημο αποθεματικό που θα χρησιμοποιήσει η Ελλάδα ως «δύναμη πυρός» για να εξέλθει στις αγορές μετά το τέλος του προγράμματος.
Γκολ από τα αποδυτήρια
Για όλα τα παραπάνω ερωτήθηκε λοιπόν η Αμερικανορουμάνα κυρία Βελκουλέσκου και η απάντηση που έδωσε ήταν αποστομωτική. «Η αλλαγή στο ταβάνι έγινε σε συμφωνία με την ελληνική κυβέρνηση και υπήρξε διαβούλευση και συνεννόηση για το θέμα αυτό». Η ίδια προσέθεσε πως η χρήση του χρέους της κεντρικής αντί της γενικής κυβέρνησης ως βάσης υπολογισμού της οροφής έγινε απλά για λόγους έγκαιρης στατιστικής καταγραφής.
nnn
Ετσι, η Ντέλια αποκάλυψε πως εκείνη πρότεινε στην Ελλάδα μια αλλαγή που διευκολύνει το Ταμείο να παρακολουθεί στατιστικά την εξέλιξη του χρέους και η ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών το αποδέχθηκε, χωρίς να περνά από το μυαλό των φωστήρων της διαπραγματευτικής ομάδας πως την ίδια στιγμή συμφωνούσαν τον περιορισμό της δυνατότητας του Ελληνικού Δημόσιου να δανείζεται από το Ταμείο έως και 15 δισ. ευρώ! Πάντως, σας πληροφορώ ότι το θέμα έχει λυθεί επιτρέποντας στην Ελλάδα να βγει στις αγορές.
Ποιος κρύβεται πίσω από την Ντέλια
Κάποιοι στο Μέγαρο Μαξίμου μου μετέφεραν ωστόσο ότι ο χειρισμός της Ντέλια δεν είναι «αθώος» και ότι από πίσω κρύβεται ο Πόουλ Τόμσεν, το αφεντικό της στο Ταμείο, που επιχειρεί εκ νέου να πιέσει τους Ευρωπαίους να επιταχύνουν την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους. Ακόμη και εάν αυτό είναι αληθές, στέκομαι στο γεγονός ότι η ελληνική διαπραγματευτική ομάδα «έφαγε γκολ από τα αποδυτήρια», και το χειρότερο, ούτε που το… κατάλαβε!
Ο Τσίπρας και οι αλεξιπτωτιστές
Δεν είναι η πρώτη φορά που οι λεγόμενοι σκληροί του ΣΥΡΙΖΑ (ανάμεσά τους και η Ομάδα των 53+) ζητούν από τον Αλέξη Τσίπρα μέσω των κομματικών οργάνων ανασχηματισμό της κυβέρνησης, αν και γνωρίζουν ότι τέτοια χάρη δεν πρόκειται να τους την κάνει ο Πρωθυπουργός. Αλλωστε οι περισσότεροι από αυτούς γνωρίζουν πολύ καλά και το λένε στις κατ’ ιδίαν συνομιλίες τους ότι ανασχηματισμός μέσα στο καλοκαίρι δεν γίνεται, και (κυρίως) ότι ο κ. Τσίπρας θα κάνει τον επόμενο ανασχηματισμό μόλις αποφασίσει να προκηρύξει εκλογές. Συνεπώς γιατί τον ζητούν;
nnn
Τον ανασχηματισμό της κυβέρνησης, όπως μου είπε ένας πρώην υπουργός (από αυτούς που καρατομήθηκαν στον ανασχηματισμό), ο οποίος θέλει σήμερα να εμφανίζεται ως «αριστερή συνείδηση του Τσίπρα», τον θέλει όχι τόσο για να αλλάξει πρόσωπα, αλλά για να υπάρξει πλέον καθαρή αριστερή διακυβέρνηση. Μα πώς είναι δυνατόν να ασκηθεί αριστερή πολιτική (και μάλιστα καθαρόαιμη) τη στιγμή που η κυβέρνηση υπογράφει μνημόνια και ισχύουν ακόμη τα capital controls; Ρώτησα. Η απάντηση που μου έδωσε ομολογουμένως με αιφνιδίασε: «Δεν έχουν σημασία τα μνημόνια, φτάνει να καρατομήσει ορισμένους υπουργούς από την κυβέρνηση, τους οποίους εμείς θεωρούμε ως… αλεξιπτωτιστές στον ΣΥΡΙΖΑ». Και συνέχισε: «Εάν τους απομακρύνει όλους αυτούς και τους αντικαταστήσει με δικούς μας, τότε θα αλλάξουν πολλά πράγματα, και ίσως η πολιτική της κυβέρνησης να γίνει πραγματική αριστερή». Αλλά δεν σταμάτησε εδώ…
Οι ορίτζιναλ Συριζαίοι
Οταν τον ρώτησα ποιους θεωρεί «αλεξιπτωτιστές στον ΣΥΡΙΖΑ», χωρίς καμία δυσκολία άρχισε να μου τους απαριθμεί. Μου ανέφερε πρώτα απ’ όλα το ζεύγος Δ. Παπαδημητρίου και Ράνιας Αντωνοπούλου, εν συνεχεία πέρασε στη Λυδία Κονιόρδου, στον Π. Κουρουμπλή και προχώρησε στο δίδυμο Κοτζιά – Τόσκα. Κάτι πήγε να πει και για τον Γ. Χουλιαράκη, αλλά φαίνεται ότι το μετάνιωσε και είπε απλώς ότι «αυτός δεν είναι του παρόντος». Ο συνομιλητής μου θέλει να παραμείνουν υπουργοί οι Ευ. Τσακαλώτος, Π. Σκουρλέτης, Παύλος Πολάκης και Α. Ξανθός και να επιστρέψουν στην κυβέρνηση οι Ν. Φίλης, Θ. Δρίτσας, Σία Αναγνωστοπούλου και Τασία Χριστοδουλοπούλου. Από ό,τι καταλαβαίνω, ο κ. Τσίπρας θα κάνει το αντίθετο από ό,τι φαντάζεται ο συνομιλητής μου.
nnn
Επέμεινε όμως στην επαναφορά της Τασίας Χριστοδουλοπούλου λέγοντας ότι «είναι ίσως το μοναδικό στέλεχος που κάνει αξιόπιστη κριτική εξ αριστερών». Και με τους ΑΝΕΛ; Τι θα γίνει; ρώτησα. «Αναγκαία συγκατοίκηση» είπε.
Ο καλύτερος αναβάτης
Στον ευρύτερο χώρο του Αθλητισμού κινείται τελευταίως με εξαιρετική ταχύτητα και ευελιξία, διακρίνω, ένας υπέροχος φίλος των… ίππων. Δεξιός στην καταγωγή, ασπάστηκε την πρώτη φορά Αριστερά και διεκδικεί πρώτο ρόλο στα αθλητικά πράγματα της χώρας. Η πορεία του είναι εντυπωσιακή: Μεταξύ 2005 και 2009 βρέθηκε στην ΕΟΕ, μετά σε τηλεοπτικό κανάλι και κατέληξε στην αυλόπορτα υπουργού σχετιζόμενου με τον Αθλητισμό. Από εκεί κατέκτησε την ΕΠΟ, μετά την Ομοσπονδία Ποδηλασίας. Και ω του θαύματος, έφθασε να διεκδικεί τη θέση του γενικού γραμματέα της Ομοσπονδίας Μεσογειακών Αγώνων. Προσφάτως δε του προσφέρθηκε θέση στην Ολυμπιακή Ακαδημία και προχθές διορίστηκε στη διοίκηση του ΟΑΚΑ. Τέτοια εξέλιξη ούτε ο καλύτερος αναβάτης δεν θα μπορούσε να φανταστεί.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ