Σε ηγετικό παράγοντα στη διεθνή σκακιέρα φαίνεται να εξελίσσεται τώρα ο νέος πρόεδρος της Γαλλίας, μετά τον σεισμό που προκάλεσε στην εσωτερική πολιτική της χώρας του, ανατρέποντας σε ελάχιστο χρόνο τις βαθιά ριζωμένες κομματικές δυνάμεις.

Και έχει ασφαλώς συμβολική σημασία το γεγονός ότι αποφάσισε να παίξει τον νέο αυτόν ρόλο στην επέτειο της Γαλλικής Επανάστασης που εορτάζεται κάθε χρόνο στις 14 Ιουλίου. Ετσι δεν είναι τυχαίο ότι προσκάλεσε να παραστεί στην επέτειο αυτή τον πανταχόθεν βαλλόμενο αμερικανό πρόεδρο, ενώ την ίδια ημέρα είχε συνάντηση στο Παρίσι και με τη γερμανίδα καγκελάριο, στο πλαίσιο της συνόδου του κοινού γαλλογερμανικού υπουργικού συμβουλίου.

Κατάφερε μάλιστα, μέσα από ένα καλά σχεδιασμένο πρωτόκολλο, να φροντίσει ώστε να μη συναντηθούν η Ανγκελα Μέρκελ με τον Ντόναλντ Τραμπ, οι οποίοι όπως είναι γνωστό δεν διατηρούν και τις καλύτερες των σχέσεων.

Με τις ταυτόχρονες αυτές επισκέψεις ο Εμανουέλ Μακρόν πέτυχε να ανάψει το πράσινο φως για την αναβίωση του γαλλογερμανικού άξονα, με το βάρος της Γαλλίας να αυξάνεται τώρα, σε μια προσπάθεια εξισορρόπησης της γερμανικής ηγεμονίας στην Ευρώπη (ηγεμονία η οποία εν πολλοίς οφείλεται στο γεγονός ότι η Γαλλία είχε χάσει την επιρροή της υπό την προεδρία του Φρανσουά Ολάντ).

Και παράλληλα να προσπαθήσει να πετύχει την αποφυγή ενός ολοκληρωτικού ρήγματος στις σχέσεις των Ηνωμένων Πολιτειών με την Ευρώπη. Το γεγονός ότι ο κ. Τραμπ άφησε, έστω και διστακτικά, να διαφανεί ότι «κάτι μπορεί να γίνει» με τη συμφωνία για την κλιματική αλλαγή έχει την αυτονόητη σημασία του. Οπως έχει την αυτονόητη σημασία της η δήλωση της κυρίας Μέρκελ ότι δεν έχει τίποτε εναντίον της πρότασης για κοινό προϋπολογισμό της ευρωζώνης, όταν έως τώρα ήταν σαφώς αντίθετη.

Μια θετική προοπτική ανοίγεται λοιπόν για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ενωσης, τη στιγμή που είναι έκδηλη η ανάγκη για ένα νέο ξεκίνημα, μετά και την αποχώρηση της Βρετανίας.

Θα πρέπει όμως να προσεχθεί μια άλλη δήλωση της κυρίας Μέρκελ, η οποία διευκρίνισε, σε σχέση με τις προτάσεις του γάλλου προέδρου για τη μεταρρύθμιση της ευρωζώνης, ότι οι σχετικές «θεμελιακές αλλαγές» θα πρέπει να συζητηθούν στο γερμανικό Κοινοβούλιο. Κάτι που δεν μπορεί να γίνει παρά μετά τις βουλευτικές εκλογές της 24ης Σεπτεμβρίου. Τις οποίες όμως, όπως δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις, θα κερδίσει άνετα το κόμμα της.

Ενώ το μέλλον του Ντόναλντ Τραμπ παραμένει θολό, μετά τις τελευταίες αποκαλύψεις για τον ρόλο του γιου του στην προεκλογική εκστρατεία και τις επαφές που είχε με τους Ρώσους.

Η πολύκροτη αυτή υπόθεση συνεχώς φουσκώνει, με αποτέλεσμα πολλοί να πιστεύουν ότι δεν θα αποφύγει τελικά την καθαίρεση από το προεδρικό αξίωμα.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ