Η στροφή Μητσοτάκη

Τώρα με το κλείσιμο της αξιολόγησης, και την ώρα που η κυβέρνηση βρίσκεται μια ανάσα πριν από την έξοδο στις αγορές, όπως καταλαβαίνετε, η στρατηγική της Νέας Δημοκρατίας για την οικονομία και το πόσο αυτή βουλιάζει μοιάζει, αν μη τι άλλο, άκαιρη. Κάτι που το αντελήφθη ο Κυρ. Μητσοτάκης και αρχίζει σιγά-σιγά να μετακινείται. Μου λένε λοιπόν ότι εγκαταλείπει τη θέση του «περί βουλιάγματος της οικονομίας» και στρέφεται τώρα κατά της λιτότητας. Με δυο λόγια, εμφανίζεται πρόθυμος να ανταλλάξει λιτότητα με ιδιωτικοποιήσεις.

nnn

Επιδίωξη του κ. Μητσοτάκη είναι να αλλάξει το μείγμα της οικονομικής πολιτικής, να μειώσει δηλαδή τους φόρους, κόβοντας κράτος. Αυτή τη συνταγή την προτείνουν, όπως έμαθα, και η Τράπεζα της Ελλάδος αλλά και το ΔΝΤ. Βεβαίως μιλώντας στις αρχές Ιουλίου στη Βουλή ο Γ. Χουλιαράκης αμφισβήτησε τη ρεαλιστικότητα του πλάνου Μητσοτάκη, λέγοντας ότι δεν υπάρχει «λίπος» στο κράτος για κόψιμο. Μαθαίνω ωστόσο πως στο υπουργείο Οικονομικών έχουν συσταθεί ειδικές ομάδες οι οποίες έχουν αναλάβει την επισκόπηση δαπανών υπουργείων, την αξιολόγηση δομών του ευρύτερου δημόσιου τομέα και φορέων ώστε να εντοπιστούν άσκοπες σπατάλες και, εάν είναι δυνατόν, να περισταλούν. Με αυτή την έννοια, ο κ. Μητσοτάκης μάλλον ξέρει κάτι που ο κ. Χουλιαράκης δεν θέλησε να παραδεχθεί δημοσίως. Το κράτος δηλαδή μπορεί να περιοριστεί έτι περαιτέρω…

Κόψε-κόψε τις κορδέλες, εγκαινιάζοντας τα έργα των άλλων, τις βαρέθηκε όπως φαίνεται ο Χρ. Σπίρτζης. Και ιδού η επιβεβαίωση. Στα εγκαίνια του κάθετου άξονα της Εγνατίας που έγιναν στην Κρυσταλλοπηγή, μέσα στο λιοπύρι, την Παρασκευή, η τελετή είχε απ’ όλα. Αγιασμό (από μητροπολίτη), λόγους, επισήμους (οι λεγόμενοι «επί τόπου» παράγοντες), μπουφέ με αναψυκτικά, αλλά δεν περιείχε ούτε ψαλίδι ούτε κορδέλα. Τι συνέβη και ο κ. Σπίρτζης δεν έκοψε αυτή τη φορά την κορδέλα, που άλλες φορές την έκοβε είτε παρουσία του Πρωθυπουργού, είτε του μισού Υπουργικού Συμβουλίου με τόση υπερηφάνεια για τα έργα της κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ; Μάλιστα ούτε καν την αναζήτησε και ετοιμάστηκε να φύγει για το γεύμα που του είχαν ετοιμάσει στην ταβέρνα «Το Στέκι της Παρέας» της Καστοριάς, για να απολαύσουν όλοι μαζί τη σπεσιαλιτέ του καταστήματος: μάγουλα μοσχαριού και το «αρνί στη βοσκοπούλα», παίρνοντας μαζί του και τον Φ. Πετσάλνικο. Τα βλέπει όλα αυτά η γαλάζια βουλευτής της Καστοριάς Μαρία Αντωνίου και έσπευσε να… διαμαρτυρηθεί:

nnn

«Υπουργέ, ξέχασες να κόψεις την κορδέλα…» του είπε. Και εκείνος ενώ ετοιμαζόταν να μπει στο καλά κλιματιζόμενο υπουργικό αυτοκίνητό του, σταμάτησε, την κοίταξε και της είπε: «Εχω βαρεθεί να κόβω κορδέλες». Η κυρία Αντωνίου έμεινε… παγωτό, αλλά συνήλθε γρήγορα και του είπε: «Βαρέθηκες να εγκαινιάζεις τα έργα που αρχίσαμε εμείς». Ο κ. Σπίρτζης όμως δεν συνηθίζει να αφήνει αναπάντητες τέτοιες παρατηρήσεις και της είπε, με αυτό το γνωστό του ύφος: «Σιγά τα έργα, όλα τα είχατε παρατημένα, τα είχατε διαλύσει» και μπήκε στο αυτοκίνητο και έφυγε για την ταβέρνα.

Ισως να μην το έχετε αντιληφθεί, αλλά στην πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή για τα πνευματικά δικαιώματα παρ’ ολίγον να σημειωθεί μια… πεφωτισμένη σύρραξη, η οποία την τελευταία στιγμή είχε αποσοβηθεί με διακομματική παρέμβαση. Τι ακριβώς συνέβη;

Η (εξωκοινοβουλευτική) υπουργός Πολιτισμού Λυδία Κονιόρδου βρισκόταν στην αρμόδια επιτροπή και φαινόταν να ήταν «εν πλήρει συγχύσει αθώα» (όπως μου την περιέγραψαν), αφού δεν μπορούσε να αντιληφθεί με ποιον τρόπο θα μπορούσε να αποσύρει μια διάταξη του νομοσχεδίου, ώστε η απόσυρση να ήταν σύμφωνη με τον κανονισμό. Αποτέλεσμα ήταν να δεχθεί τα πυρά του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της ΝΔ (και πρώην υπουργού Πολιτισμού) Κώστα Τζαβάρα, ο οποίος είχε ζητήσει να αποσυρθεί το άρθρο 68 του νομοσχεδίου (που έγινε ξαφνικά… 69, για να καταλήξει με διάφορες μανούβρες σε… 66). Η υπουργός δεν μπορούσε να αντιδράσει, δεν γνώριζε τι να κάνει και αποδείχθηκε όχι μόνον άπειρη, αλλά και αδύναμη στην πρώτη της νομοθετική πρωτοβουλία, με σοβαρές ελλείψεις στην προετοιμασία σε ένα τόσο σημαντικό νομοσχέδιο για το δικαίωμα της πνευματικής ιδιοκτησίας.

nnn

Ο κ. Τζαβάρας, έχοντας εξασφαλίσει για πρώτη φορά στα κοινοβουλευτικά ήθη τη σύμφωνη γνώμη του βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ κ.κ. Ξυδάκη και Φίλη, της κυρίας Κεφαλίδου (από τη Δημοκρατική Συμπαράταξη) και του Γρ. Ψαριανού (Ποτάμι), ανάγκασε την υπουργό να αποσύρει μια διάταξη που προκαλούσε βάσιμες απειλές για την προστασία της εθνικής κληρονομιάς. Και τούτο επειδή άνοιγε διάπλατα τις πύλες του αρχαιολογικού νόμου και επέτρεπε επεμβάσεις ιδιωτών σε μνημεία και αρχαιολογικούς χώρους, χωρίς, όπως προέβλεπε η επίμαχη διάταξη, να απαιτείται προηγούμενη γνωμοδότηση του ΚΑΣ και απόφαση του υπουργείου Πολιτισμού. Τελικώς με ενότητα στον Πολιτισμό η απειλή απεσοβήθη.

Ο συνοδός της Κριστίν

Ενας και μόνον ένας αξιωματούχος γνωρίζει το πότε η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ θα επιστεφθεί την Ελλάδα. Από τα μέσα Ιουνίου, οπότε και έγινε γνωστό το ότι η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ έκανε αποδεκτή την πρόσκληση που της απηύθυνε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Πρ. Παυλόπουλος να επισκεφθεί την Αθήνα, στα δημοσιογραφικά γραφεία διαρκώς πέφτουν ημερομηνίες έλευσης της Κριστίν Λαγκάρντ. Η πλέον πρόσφατη ημερομηνία είναι αυτή της 24ης Ιουλίου, όταν και στο Προεδρικό Μέγαρο θα γιορταστεί η Ημέρα της Δημοκρατίας. Οταν απευθύνθηκα σε πηγή μου για το θέμα, εκείνη μου απάντησε ως εξής: «Το πότε θα έρθει η Κριστίν Λαγκάρντ στην Αθήνα πρώτα θα το μάθει ο Μιχάλης Ψαλιδόπουλος, ο εκπρόσωπος της Ελλάδος στο ΔΝΤ, και μετά θα το πληροφορηθεί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας».

nnn

Οταν ρώτησα από πού προκύπτει αυτό, μου εξήγησε πως βάσει τον κανόνων του Ταμείου, σε κάθε επίσκεψη της γενικής διευθύντριας σε κράτος-μέλος του οργανισμού, εκείνη συνοδεύεται από τον εκπρόσωπο της χώρας στο Εκτελεστικό Συμβούλιο του ΔΝΤ. «Οπότε ως συνοδός της κυρίας Λαγκάρντ, ο κ. Ψαλιδόπουλος θα μάθει πρώτος το πρόγραμμά της» μου εξήγησε αρμοδίως η πάντα καλά ενημερωμένη πηγή.

nnn

Είναι δυνατόν ένας υπουργός –και μάλιστα της Αριστεράς –να θέλει να επιβάλει λογοκρισία και να κλείσει ένα περιοδικό; Κι όμως, ο Νίκος Κοτζιάς, μέσω του δικηγόρου του Γιάννη Ματζουράνη, κοινοποίησε απόγραφο κατάσχεσης στην Athens Review of Books, ζητώντας τις 22.000 ευρώ που του είχε επιδικάσει το δικαστήριο. Με βάση μια παράλογη για τα ευρωπαϊκά δεδομένα απόφαση ο χαρακτηρισμός ως «γκαουλάιτερ του σταλινισμού» θεωρήθηκε συκοφαντική. Είναι αξιοσημείωτο ότι στην απόφαση αναφέρεται ότι «ναι μεν απεδείχθη ότι ο ενάγων (Ν. Κοτζιάς) υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος του ΚΚΕ» (το οποίο ιδρύθηκε το 1918), όμως «ούτε και από τα κείμενά του που επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι προκύπτει ο θαυμασμός του για το εν λόγω απολυταρχικό καθεστώς και η διαφήμισή του».