Πριν καταλάβουν οι πολίτες τι συμβαίνει με τη δημιουργία του νέου φορέα η ΔΗΣΥ θα εκλέξει τον Οκτώβριο τον αρχηγό του. Όλα θα είναι έτοιμα από πριν:

• Έτοιμος ο συμβολισμός των πέντε αστέρων για τον νέο φορέα.

• Έτοιμο και το Συμβόλαιο με τον λαό (παλιός κατασκευαστής των Συμβολαίων ο φίλος Κώστας Σκανδαλίδης).

• Έτοιμη και η Επιτροπή Δεοντολογίας για να εγγυηθεί τη διαδικασία του νέου «γάμου» της ΔΗΣΥ με τον λαό.

• Έτοιμα και τα μετερίζια από καπεταναίουςπου θα κάνουν «γιουρούσι» για την ηγεσίατου νέου φορέα της κεντροαριστεράς.

Με τέτοια προετοιμασία φοβάμαι ότι ο απόηχος του Συνεδρίου της ΔΗΣΥ γρήγορα θα μας αποχαιρετήσει: Λίγο οι ζέστες, λίγο οι διακοπές του λαού, πάμε για καλό Σεπτέμβρη. Αν διεξαχθούν κιόλας εκλογές για αρχηγό από τη βάση τον Οκτώβρη, όπως πρότεινε η Φώφη Γεννηματά, τότε φοβάμαι θα έχουμε κλείσει κιόλας την πόρτα πριν καν προλάβουμε να την ανοίξουμε για την ίδρυση του νέου φορέα εξουσίας στον χώρο της αριστεράς, του κέντρου και της οικολογίας. Θεωρώ χρήσιμες ορισμένες παρατηρήσεις, διότι το μεγάλο διακύβευμα για την αριστερά, είναι αν το μετέωρο βήμα της ΔΗΣΥ και του ΣΥΡΙΖΑ, θα βρει το βηματισμό του πριν την παλινόρθωση της δεξιάς στην εξουσία. Σχετικό με το βηματισμό της ΔΗΣΥ έχω να κάνω ορισμένες λογικές επισημάνσεις:

Παρατήρηση πρώτη: Η λογική και ο πολιτικός χρόνοςεπιβάλουν πρώτα να κινήσει η διαδικασία της Συσπείρωσης των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων και μετά το βήμα της κορυφαίας εκλογής αρχηγού από τη βάση. Για να γίνει αυτό κατορθωτό βασική προϋπόθεση είναι η Επιτροπή Δεοντολογίας να μεταβληθεί σε Επιτροπή Συνίδρυσης του νέου φορέα. Να αποκτήσει δηλαδή πολιτικά χαρακτηριστικά, έξω από το «κέλυφος» της ΔΗΣΥ.

Ο επικεφαλής ΝίκοςΑλιβιζάτος, για το λόγο αυτό, πρέπει να πλαισιωθεί από πρόσωπα (πολιτικά, παλιά και νέα πρόσωπα της διανόησης, της παραγωγής και της αυτοδιοίκησης) που να εμπνέουν με τη διαδρομή τους, στη δημόσια και επαγγελματική τους ζωή, πρώτα απ’ όλα Εμπιστοσύνη. Να εκπέμπουνλογική, ρεαλισμό, φρόνημα και σύγχρονες αντιλήψεις για τις κοινές μας υποθέσεις. Πρόσωπα που να απευθύνονται σε όλο το δημοκρατικό πολιτικό φάσμα του κέντρου, της αριστεράς, της σοσιαλδημοκρατίας και της οικολογίας.

Σε αυτή την προοπτική ΠΟΤΑΜΙ και Ώρα Αποφάσεων, όπως και άλλες κινήσεις περιβαλλοντικές, ειρήνης και νεολαίας μπορούν να εμπλακούν σε αυτό το εγχείρημα της δημιουργίας του νέου φορέα.

Παρατήρηση δεύτερη: Χρειάζεται πολιτικός χρόνοςγια να αποκτήσει η Επιτροπή σοβαρό ρόλο και αποτελεσματική παρέμβαση στην κοινωνία. Είναι ανάγκη η Επιτροπή Συνίδρυσης του νέου φορέα εξουσίας να διαμορφώσει ένα «μίνιμουμ» πλαίσιο αρχών, αξιών και πολιτικών κατευθύνσεων, το οποίο θα αποτελέσει την κοινή στέγη όλων των δημοκρατικών, κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων. Τα παραδοσιακά συμβόλαια με τον λαό δεν συγκινούν πλέον. Όταν μάλιστα όλα είναι έτοιμα από πριν, ποιος ο λόγος συμμετοχής των πολιτών να συμβάλουν, να συμμετάσχουν στη δημιουργία του φορέα;

Τις διαδικασίες Συσπείρωσης, οργάνωσης και εκπροσώπησης των πολιτών, που θα αποτελέσουν τα μέλη και τους φίλους του νέου φορέα θα προσδιορίσει η Επιτροπή Συνίδρυσης του νέου φορέα.

Η πολιτική αυτή διαδικασία συγκρότησης ενιαίου φορέα εξουσίας στον πολιτικό χώρο της κεντροαριστεράς μπορεί να φέρει στο προσκήνιο νέες ιδέες και πρόσωπα. Μπορεί να διαμορφώσει ένα νέο «κύμα» αλλαγών και μεταρρυθμίσεων στην κοινωνία.

Παρατήρηση Τρίτη:Στη διάρκεια αυτών των διαδικασιών οι επίδοξοι διεκδικητές της ηγεσίας του νέου φορέα, θα έχουν το χρόνο να εκθέσουν τις απόψεις τους και να συσπειρώσουν τον λαό με τις πολιτικές τους ιδέες. Να βγουν έξω από τα κομματικά τείχη και να ανταμώσουν με τον λαό. Να αφουγκραστούν την αγωνία του, τις σκέψεις και τα συναισθήματά του. Να αρχίσουν να κτίσουν γέφυρες εμπιστοσύνης με τους πολίτες.

Παρατήρηση τέταρτη: Μέσα από αυτές τις πολιτικές διαδικασίες, που καθοριστικός παράγοντας θα είναι ο πολιτικός χρόνος για να δοκιμασθεί και να μετρηθεί στην πράξη το εγχείρημα, θα εκλεγεί ο αρχηγός από τη βάση των μελών και φίλων του νέου φορέα εξουσίας. Ακολούθως στο 1ο Ιδρυτικό Συνέδριο,στα μέσα του 2018, θα εκλεγούν τα όργανα.

Αν δεν προηγηθούν αυτές οι πολιτικές διαδικασίες Συσπείρωσης του λαού μας για μια νέα επιλογή και αν κυριαρχήσουν οι πατερναλιστικές, οργανωτικές διαδικασίες, φοβάμαι ότι και αυτό το βήμα της ΔΗΣΥ θα παραμείνει μετέωρο αναζητώντας για ακόμη μία φορά το βηματισμό της η αριστερά.

Παρατήρηση Πέμπτη:Η Συνίδρυση του νέου φορέα, σημαίνει ότι τα υπαρκτά κοινοβουλευτικά κόμματα (ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ, ΔΗΜΑΡ), αναλαμβάνουν την πρωτοβουλία και το βάρος, αυτού του πολιτικού εγχειρήματος της λογικής, του ρεαλισμού και της ευθύνης, αλλά βγαίνουν έξω από τα κομματικά τείχη στα «μαρμαρένια αλώνια» που δοκιμάζεται ο λαός μας.

Μέσα από τέτοιες διαφανείς πολιτικές διαδικασίες Συνδιαμόρφωσης του νέου φορέα, όλες οι σοβαρές πρωτοβουλίες πολιτικών προσώπων, κινήσεις πιστεύω ότι θα δώσουν το παρόν σε αυτό το εγχείρημα που έχει ανάγκη η χώρα. Μέσα από αυτές τις διαδικασίες θα διαμορφωθεί η πολιτική ταυτότητα και τα σύμβολα του νέου κινήματος. Όλα πρέπει να ξεκινήσουν από την αρχή για να πάμε μπροστά. Χρειαζόμαστε μία νέα αφετηρία:

Η αίσθηση της ευθύνης και της συμμετοχής του κάθε πολίτη σε αυτό το εγχείρημα, θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από τον τρόπο που θα εξελιχθούν οι παραπάνω διαδικασίες.

Οι διεκδικητές «πολέμαρχοι» για την αρχηγία, θα πρέπει να κατανοήσουν ότι αν δεν τηρηθούν ανοιχτές διαδικασίες Συσπείρωσης των πολιτών, το εγχείρημα δεν θα έχει απήχηση στους πολίτες. Η Συνίδρυση του νέου φορέα, η Συνδιαμόρφωση του νέου πολιτικού σχεδίου για την Ελλάδα του 2021 και επέκεινα έχουν ανάγκη από το οξυγόνο της συμμετοχής των πολιτών.

Σήμερα υπάρχει ένα ρευστό, βαρύ και αρνητικό περιβάλλον στο πολιτικό τοπίο. Είναι τεράστιο το έλλειμμα εμπιστοσύνης των πολιτών στην πολιτική. Δεν συγκινείται και δεν πείθεται από τους μονολόγους ή τις «κοκορομαχίες» του πολιτικού προσωπικού. Τα κόμματα ως βασικοί παράγοντες της Δημοκρατίας, σήμερα μοιάζουν με εκκλησίες χωρίς πιστούς. Η οργάνωση και η λειτουργίατους έχει κυρίαρχα προσωποπαγή χαρακτηριστικά.

Οι πολιτικές μεταναστεύσεις του πολιτικού προσωπικού και οι μεταμορφώσεις τους από κόμμα σε κόμμα έχουν επιδεινώσει ακόμη περισσότερα την αναξιοπιστία των κομμάτων και γενικότερα της πολιτικής.

Τούτων δοθέντων, το εγχείρημα της ίδρυσης ενός νέου Φορέα εξουσίας είναι δύσκολο, αλλά και απαραίτητο. Είναι ιδιαιτέρως χρήσιμο για τη Δημοκρατία μας να βρει η κεντροαριστερά το βηματισμό της.Προπάντων όμως το εγχείρημα αυτό θα συμβάλει καθοριστικά στο να κερδίσει η χώρα και οι πολίτες ξανά την κανονικότητα, την ελπίδα και τη βεβαιότητα για ένα καλύτερο αύριο. Η ΔΗΣΥ έκανε ένα βήμα προς τα εμπρός, πρέπει όμως να βγει από τα τείχη να δώσει πολιτικά χαρακτηριστικά στην Επιτροπή Συνίδρυσης του νέου κινήματος.

Σε αυτή την περίπτωση χρειαζόμαστε μία νέα αφετηρία:Το ΠΟΤΑΜΙ και η Ώρα Αποφάσεων πρέπει να κάνουν το επόμενο βήμα, αφού έχουν προηγηθεί οι ως άνω διαδικασίες. Είναι δύσκολος ο δρόμος και οι προσεγγίσεις. Είναι απαραίτητο να γίνουν μεγάλες υπερβάσεις, προσωπικές, ιδεολογικές και πολιτικές. Η άλλη όψη της «πρώτης φοράς αριστεράς» έχει πολλά στοχιεία μεταμόρφωσης και θα έλεγα μετάλλαξης. Ταιρίαζει η ρήση «για αλλού ξεκινήσαμε και αλλού η ζωή μας πάει»:Ο ΣΥΡΙΖΑ για να μην ξεχνάμε ως έκφραση της ριζοσπαστικής αριστεράς, ήρθε στην εξουσία με κεντρικές επιλογές:

• Να γκρεμίσει τα Μνημόνια, να σβήσει από τον χάρτη τους δανειστές.

• Να γκρεμίσει το παλιό «πολιτικό σύστημα» με σύνθημα «να τους τελειώσουμε…»

• Να βάλει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας τη δεξιά.

• Να τελειώσει με το «αμαρτωλό» ΠΑΣΟΚ, που έκλεψε τη δόξα της αριστεράς για τριάντα και πλέον χρόνια.

• Με τη γλώσσα της αλήθειας και της πραγματικότητας, τι απόγινε δύο χρόνια μετά η διακυβέρνηση «της πρώτης φοράς αριστεράς;»

Αντί να γκρεμίσουν τα Μνημόνια (που ζουν και βασανίζουν τον λαό) γκρέμισαν τα ιδεολογικά και προγραμματικά τείχη της «ριζοσπαστικής» αριστεράς. (Η μισή Κ.Ε του ΣΥΡΙΖΑ, πήρε των ομματιών της. Πρωτοκλασάτα στελέχη της Βαρουφακικής περιόδου, σήμερα πυροβολούν τον κ. Τσίπρα και το μνημόνιο ΣΥΡΙΖΑ με νέα οχήματα την Λ.Α.Ε., την Πλεύση Ελευθερίας, το Βαρουφακικό κίνημα και το σύμβολο της Εθνικής Αντίστασης, ο κ. Γλέζος να ζητάει συγνώμη, που κάλεσε τον λαό να ψηφίσει τον κ. Τσίπρα).

Αντί ο ΣΥΡΙΖΑ να ενώσει τις δημοκρατικές δυνάμεις, βρήκε «δεκανίκι» τους ΑΝΕΛ «σάρκα εκ της σαρκός» της εθνικολαϊκιστικής δεξιάς. Όταν ο αρχηγός αυτής της παράταξης, θυμάμαι στα κοινοβουλευτικά μου χρόνια, ενοχοποιούσε τον Ανδρέα Παπανδρέου και άλλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που έκαναν αντίσταση στη Χούντα (όχι σαν της μεταπολίτευσης τους γλυκανάλατους αγωνιστές), ως εμπνευστές και καθοδηγητές της 17ης Νοέμβρη. Τότε που ο γερό Καραμανλής αποκαλούσε το κίνημα του ΠΑΣΟΚ ως «η αριστερά της αριστεράς». Όταν ο αρχηγός του σήμερα ισχυρίζεται ότι ο Τραμπ είναι φίλος της Ελλάδας και θα μας «σώσει»!!!

Μάλιστα όταν σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο ο Αμερικανός πρόεδρος θεωρείται ως απειλή για τη Δημοκρατία και την παγκόσμια κοινότητα.

Αντί η δεξιά να μπει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, η ΣΥΡΙΖΟΑΝΕΛ διακυβέρνηση, στρώνει το δρόμο της παλινόρθωσης της δεξιάς. Και μάλιστα σε χρόνο ρεκόρ σε δύο μόλις χρόνια. Αυτό επιβεβαιώνουν καθολικά οι δημοσκοπήσεις, αλλά και η συσσωρευμένη απογοήτευση του λαού στο 80% των ερωτηθέντων.

Αντί να «τελειώσει» ο ΣΥΡΙΖΑ το ΠΑΣΟΚ, αρχίζει να «ερωτοτροπεί» μαζί του. Στοχεύουν να βρεθούν μαζί αύριο στην αντιπολίτευση για να δημιουργήσουν τη μεγάλη συμμαχία της αριστεράς και της σοσιαλδημοκρατίας με αρχηγό ασφαλώς τον κ. Τσίπρα, όπως ο Γιάννης Πανούσης ισχυρίζεται.

Και αφού το ΠΑΣΟΚ (μετά από τους τόνους λάσπης που έχει δεχθεί) δεν φαίνεται να συμπράττει σε συμμαχία με το ΣΥΡΙΖΑ, κατηγορείται ότι ετοιμάζεται να συμπλεύσει με τη Ν.Δ.. Ενώ η συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ (εθνικολαϊκιστική πτέρυγα) είναι προοδευτική συνεργασία!!! Μετά από αυτά πως να μην χάσουν το νόημά τους οι λέξεις!!!

Άκουσα και τον φίλο μου Γ. Πανούση που ήρθε, είδε και εξήλθε από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να ισχυρίζεται ότι η κεντροαριστερά έχει έναν ηγέτη τον κ. Τσίπρα. Τι είδους ηγέτης της αριστεράς είναι όμως ο κ. Αλέξης, όταν σε δύο χρόνια κατάφερε να στρώσει το δρόμο για την παλινόρθωση της δεξιάς και ως στρατηγικό σύμμαχο επέλεξε την εθνικο-λαϊκιστική δεξιά;Ή μήπως για τον κ. Πανούση οι ΑΝΕΛ εντάχθηκαν στον αστερισμό της αριστεράς και δεν το έχουμε καταλάβει;

Είναι καιρός να σοβαρευτούμε, να πορευθούμε με λογική και ευθύνη. Τα επικοινωνιακά παιχνίδια στην «πολιτική σκηνή» δεν έχουν πλέον θεατές, ούτε ακροατές.

Η Ελλάδα στενάζει από λιτότητα και φοροκυνηγητό. Το κράτος έγινε ο πιο μισητός εχθρός για τον λαό. Οι πολίτες είναι έτοιμοι να κάνουν μία νέα επιλογή. Το μετέωρο βήμα της ΔΗΣΥ και του ΣΥΡΙΖΑ αναζητά το νέο βηματισμό του. Ειδικότερα ο ΣΥΡΙΖΑ, πάνω απ’ όλα πρέπει να επιλέξει τους στρατηγικούς συμμάχους του. Να επαναπροσδιορίσει την πολιτική ταυτότητά του. Αν δεν αλλάξει αντιλήψεις και πολιτικές, που φοβάμαι πως είναι αργά, ο ΣΥΡΙΖΑ θα βρεθεί γρήγορα στην αντιπολίτευση και θα ηττηθεί στρατηγικά, ιδεολογικά και προγραμματικά.

Η ΔΗΣΥ έχει μία μεγάλη ευκαιρία, με ανοιχτές πολιτικές διαδικασίες (και όχι πατερναλιστικές και οργανωτικές αντιλήψεις) να πυροδοτήσει μία νέα αφετηρία για την ίδρυση ενός νέου φορέα πολιτικής εξουσίας που θα αλλάξει το κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό πρόσωπο της Ελλάδας. Το ΠΟΤΑΜΙ, η Ώρα Αποφάσεων πρέπει να κάνουν το επόμενο βήμα στο βαθμό που όλα θα ξεκινήσουν από την αρχή, χωρίς να είναι τίποτε έτοιμο και προφασισμένο. Εξάλλου,υπάρχει πολύς πολιτικός χρόνος μπροστά. Οι εξελίξεις, εκτός απρόβλεπτων γεγονότων και «ασύμμετρων απειλών», «ατυχημάτων» θα πάνε μακριά για την ανάδειξη της νέας κοινοβουλευτικής εξουσίας.

Ελπίζω, η μεγάλη αυτή ευκαιρία να μην πάει χαμένη. Η παρτίδα πάντως δεν σώνεται με τις νουθεσίες των «καπεταναίων» (Σημίτη, Παπανδρέου, Βενιζέλου) νέων και παλιών, παρά μονάχα με το οξυγόνο της συμμετοχής και ενεργοποίησης των πολιτών.