Το συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης που ξεκινά σήμερα,αποτελεί μια ακόμα ευκαιρία για την ανασυγκρότηση του πολύπαθου, στα χρόνια της κρίσης, χώρου του δημοκρατικού Κέντρου και της κεντροαριστεράς γενικότερα. Ηγεμονική δύναμη για αρκετές δεκαετίες η δημοκρατική παράταξη πλήρωσε ακριβά τα δικά της λάθη αλλά «φορτώθηκε», δυσανάλογα για πολλούς, τις πολιτικές παρενέργειες της κρίσης.
Αν και τα τελευταία χρόνια ο προοδευτικός χώρος βρίσκεται διαρκώς σε μια αναζήτηση νέας πολιτικής ταυτότητας δεν έχει καταφέρει μέχρι σήμερα να ξεπεράσει παθογένειες του παρελθόντος, προσωπικές φιλοδοξίες και τραυματικές αντιπαραθέσεις. Η φθοράτου Σύριζα,η διάψευση των προσδοκιών που καλλιέργησε και η αποκάλυψη της πολιτικής και διαχειριστικής του ανεπάρκειας δημιουργούν σήμερα ένα ευνοϊκό περιβάλλον για την ανασύνταξη της κεντροαριστεράς.
Η Δημοκρατική Συμπαράταξη που αποτελεί την πιο οργανωμένη σήμερα δύναμη του χώρου έχει την ευκαιρία να ηγηθεί, χωρίς μικροηγεμονισμούς και προκαταλήψεις αυτής της προσπάθειας. Με ανοικτές, πραγματικά, διαδικασίες, χωρίς επετηρίδες και παρασκηνιακές μεθοδεύσεις, με ειλικρίνεια και καθαρότητα θέσεων και προθέσεων.
Η χώρα,αλλά και μια σημαντική μερίδα από τις δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας έχει ανάγκη από μια ισχυρή δημοκρατική μεταρρυθμιστική παράταξη που μπορεί να αποτελέσει τον εγγυητή της μετάβασης σε μια νέα πολιτική περίοδο.

Χρειάζεται όμως θάρρος και πολιτική γενναιότητα για να ξεπεραστούν προσωπικοί εγωισμοί και φιλοδοξίες, για να ανοίξει ο δρόμος σε δυνάμεις που ασφυκτιούν σήμερα στα κομματικά στεγανά. Χρειάζεται επίσης τόλμη για να αναμετρηθούν με το βόλεμα και την αδιαφορία, για να προσεγγίσουν όσους, ιδιαίτερα τους νέους, που γύρισαν την πλάτη στην πολιτική και τους πολιτικούς.

Το πιο δημιουργικό, το πιο παραγωγικό κομμάτι της κοινωνίας βρίσκεται σήμερα πιο μπροστά από τα κόμματα. Εκφράζει την αγωνία του αλλά δεν βρίσκει ανταπόκριση, καθώς το κομματικό σύστημα, με ελάχιστες εξαιρέσεις παραμένει καθηλωμένο σε δράσεις και αντιλήψεις του παρελθόντος.

Αυτές τις δυνάμεις οφείλει η δημοκρατική παράταξη να αναζητήσει, να πείσει ότι μπορεί να αποτελέσει και πάλι μια δύναμη αναγέννησης και δημιουργίας. Η ευκαιρία υπάρχει. Το στοίχημα είναι αν μπορούν πράγματι να την αξιοποιήσουν.

ΤΟ ΒΗΜΑ