Η ιστορία είναι γνωστή. Η απερχόμενη Πρόεδρος του Αρείου Πάγου κυρία Θάνου αποφάσισε ακατανόητα να γιορτάσει τα 182 χρόνια της λειτουργίας του με πολυτελή εκδήλωση σε «χλιδάτο» ξενοδοχείο της Αθήνας. Η Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων αντέδρασε έντονα, τονίζοντας ότι «τέτοιοι επετειακοί εορτασμοί δεν εκφράζουν τον δικαστικό κόσμο της χώρας παρά μόνο όσους τους διοργανώνουν».
Και πράγματι. Το Ανώτατο Δικαστήριο μιας χώρας δεν αποτιμάται ούτε «δοξάζεται» με δαπανηρές εκδηλώσεις σε ακριβές ξενοδοχειακές μονάδες! Το Ανώτατο Δικαστήριο ενός κράτους εγγράφεται και «φωλιάζει» στη συνείδηση των πολιτών με την ποιότητα της Δικαιοσύνης που απονέμει! Και αυτό είναι ένα μέγεθος που εκκολάπτεται και κυοφορείται στη μακρά πορεία του ιστορικού (και δικαστικού) χρόνου.
Εξάλλου, όπως και οι υπόλοιποι πνευματικοί άνθρωποι, έτσι και οι δικαστές –που συγκροτούν μια κρίσιμη θεσμική εξουσία της Δημοκρατίας μας –πρέπει να «διαπαιδαγωγούν» την κοινωνία και τους πολίτες με το αξιακό παράδειγμα της ζωής τους!
Υπό αυτήν την έννοια είναι τουλάχιστον άστοχη η διενέργεια μιας δαπανηρής εκδήλωσης εκ μέρους της κυρίας Θάνου, όταν η υπόλοιπη κοινωνία φτωχοποιείται και εξαθλιώνεται! Mε άλλα λόγια, με τέτοιες επιλογές εκπέμπεται ένας ολέθριος συμβολισμός που αδικεί τους πολλούς δικαστικούς λειτουργούς οι οποίοι μοχθούν κάθε μέρα κάτω από αντίξοες συνθήκες!
Ο κ. Γρηγόρης Καλφέλης είναι καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ.
