Μετά τις τελευταίες εξελίξεις μπορούμε να κάνουμε μια τελική αποτίμηση της προσωπικότητας του σημερινού πρωθυπουργού. Συνοπτικά μιλώντας θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο Αλέξης Τσίπρας είναι ίσως ο μεγαλύτερος λαοπλάνος πρωθυπουργός των τελευταίων πενήντα χρόνων!
Και υπάρχουν μεγάλοι φιλόσοφοι και αναλυτές των οποίων οι απόψεις είναι δυνατό να χρησιμοποιηθούν για να φωτίσουν την υπαρξιακή και πολιτική δραστηριότητα του Αλέξη Τσίπρα. Και αρχίζουμε:
1. «Ζαν Μποντριγιάρ». Ο Πρωθυπουργός είναι σίγουρα φανατικός οπαδός της σχολής του μεταμοντέρνου μηδενισμού. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι ο Αλέξης Τσίπρας στέλνει συνεχώς μηνύματα εικονικότητας στους έλληνες πολίτες, γιατί πιστεύει ότι θα τα καταπιούν, ακριβώς όπως με όμοιο τρόπο καταναλώνουν και μια οδοντόκρεμα!
Ετσι, μας είχε υποσχεθεί ότι εάν δεν δίνονταν από τους δανειστές συγκεκριμένες ρυθμίσεις για το χρέος δεν θα εφαρμόζονταν ούτε τα βάρβαρα περιοριστικά μέτρα που ψηφίστηκαν πρόσφατα.
Τώρα αλλάζει αυτό το «τροπάρι» και μετά την άρνηση του απεχθούς Σόιμπλε μάς λέει ότι θα βγούμε στις αγορές άσχετα από το τι θα γίνει με το χρέος! Θα μπορούσε βεβαίως εξαρχής να έχει πει την αλήθεια (π.χ. ότι ο συσχετισμός δυνάμεων δεν μας ευνοεί) και να μην «παγιδεύσει» την πολιτική της χώρας μονοδιάστατα σε αυτό το ζήτημα. Αλλά, δυστυχώς, μισεί θανάσιμα την αλήθεια!
2. «Τζορτζ Οργουελ». Ο Πρωθυπουργός φαίνεται επίσης να εφαρμόζει πιστά το απόφθεγμα του διάσημου άγγλου συγγραφέα, δηλαδή ότι «η πολιτική γλώσσα είναι σχεδιασμένη για να κάνει τα ψέματα να ακούγονται αληθινά»! Και τι δεν μας είχε υποσχεθεί για να κατακτήσει την εξουσία! Οτι δεν θα περικοπούν οι μισθοί, οι συντάξεις κ.λπ. Ωστόσο όλα αυτά ήταν απεχθείς ανακρίβειες και ο Πρωθυπουργός τις παρουσίαζε ως αληθινές! Ομως οι συντάξεις την 1.1.2019 θα περικοπούν κατά δραματικό τρόπο!
3. «Αριστοτέλης». Προφανώς ο Πρωθυπουργός δεν έχει καμία σχέση με τη σκέψη του μεγάλου έλληνα φιλοσόφου που πίστευε ότι η πολιτική πρέπει να διαπαιδαγωγεί τους ανθρώπους και να τους κάνει καλύτερους. Αυτό βεβαίως προϋποθέτει την ύπαρξη «αγαθών πολιτικών». Ομως η ηγετική ελίτ γύρω από τον Αλέξη Τσίπρα συγκροτείται από «δήθεν αριστερούς» που λατρεύουν το χρήμα και θέλουν απλώς να αυξήσουν τον μισθό ή το εφάπαξ τους. Και έχουμε πολλά τέτοια παραδείγματα τον τελευταίο καιρό (ΑΔΜΗΕ, ΔΕΣΦΑ)!
Το συμπέρασμα; Με έναν τέτοιο Πρωθυπουργό που δεν έχει επιπλέον την «τυραννία της μεταμέλειας» δεν μπορούμε να πάμε μπροστά!
Ο κ. Γρηγόρης Καλφέλης είναι καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ