Το πώς φθάσαμε στο σημείο να ψηφίζει ο κ. Τσίπρας ένα επαχθέστατο για τους πολίτες νομοθέτημα προκειμένου να κλείσει την περιβόητη δεύτερη αξιολόγηση και να εξασφαλίσει κατά το δυνατόν την εύνοια εταίρων και δανειστών που άλλοτε κατακεραύνωνε, είναι εν πολλοίς γνωστό.
Οπως και είναι επίσης γνωστό πως χρειάστηκε να περάσουν επτά ολόκληρα χρόνια μνημονίων και αλλεπάλληλων σκληρών μέτρων προκειμένου να συγκροτηθεί μια υποτυπώδης βάση εξόδου από την κρίση.
Δεν είναι ωστόσο ώρα καταλογισμού και απόδοσης ευθυνών για τη μακρά παραμονή της χώρας σε συνθήκες μεγάλης κρίσης.
Αυτή τη στιγμή άλλα προέχουν.
Ανεξαρτήτως πώς, η χώρα, υπό την πίεση των ξένων και υπό την απειλή μιας νέας υποτροπής της οικονομικής κρίσης, αποδέχθηκε όλες τις απορρέουσες από τη χρεοκοπία υποχρεώσεις και ανέλαβε πρωτοφανείς δεσμεύσεις έναντι των δανειστών ότι δεν θα κυλήσει ξανά σε αντίστοιχες συνθήκες.
Κοινή δε είναι η πεποίθηση ότι η κυβέρνηση προκειμένου να ασφαλιστεί έναντι κινδύνων υπερέβαλε τον εαυτό της, υπερψηφίζοντας τα πάντα. Πράγμα που με έναν τρόπο επιβεβαίωσε προσωπικά ο Πρωθυπουργός τη νύχτα της Πέμπτης, μετά το πέρας της ψηφοφορίας κατά την έξοδό του από το Κοινοβούλιο.
Είπε χαρακτηριστικά ότι «εκπληρώσαμε όλες τις υποχρεώσεις μας, τώρα η μπάλα είναι στο γήπεδο των δανειστών».
Και όντως ουδείς πια μπορεί να αμφισβητήσει ότι η Ελλάδα εκπλήρωσε και με το παραπάνω τις υποχρεώσεις της.
Χωρίς περαιτέρω αμφισβητήσεις οι εταίροι και οι δανειστές οφείλουν αν μη τι άλλο να τηρήσουν τις δικές τους υποσχέσεις. Να εφαρμόσουν όσα έχουν υποσχεθεί από το 2012. Να προχωρήσουν στις παραμετρικές και άλλες αλλαγές που θα καταστήσουν το χρέος βιώσιμο, επιτρέποντας στην Ελλάδα να ελευθερωθεί από τον βρόχο της υπερχρέωσης και να βαδίσει αποφασιστικά προς την ανάκαμψη της οικονομίας και την ανασυγκρότησή της.
Αυτή είναι ασφαλώς μια εθνική διεκδίκηση, στη βάση της οποίας μπορούν να ομονοήσουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις.
Το οφείλουν όλα τα κόμματα, όλες οι πολιτικές δυνάμεις, όλοι όσοι εμπλέκονται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στη διαχείριση της μεγάλης κρίσης, στον ελληνικό λαό και στις ανείπωτες θυσίες στις οποίες υποχρεώθηκε τα τελευταία επτά χρόνια.
Τώρα είναι απαραίτητο να συγκροτηθεί ένα εθνικό μέτωπο διεκδίκησης, ικανό να δείξει στους πάντες ότι ο ελληνικός λαός δεν θα ανεχθεί άλλες ταπεινώσεις. Οι εταίροι και οι δανειστές έχουν κι αυτοί υποχρεώσεις και ευθύνες.
Πλέον δεν έχουν καμία δικαιολογία να διατηρούν σε ομηρεία την Ελλάδα.
Να πράξουν τα δέοντα τώρα, προτού να είναι αργά!