«Η Ελλάδα έχει αριστερή κυβέρνηση που ασκεί δεξιά πολιτική και εν αναμονή δεξιά αντιπολίτευση» απεφάνθη προσφάτως σημαίνων οικονομικός παράγων, για να συμπληρώσει αμέσως μετά ότι «έχει δηλαδή όλα τα στοιχεία για να πάει μπροστά».
Το ευφυολόγημα δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα αφού πέρασε από σαράντα κύματα είδε το φως το αληθινό και πλέον ομνύει στη σταθερότητα, δημοσιονομική και πολιτική. Και ευαγγελίζεται βεβαίως την ανάκαμψη, προσβλέποντας στις επενδύσεις, εγχώριες και ξένες.
Είναι επίσης ακριβές ότι επί των ημερών της τα δημόσια οικονομικά ελέγχθηκαν, οι δαπάνες περιορίστηκαν, τα έσοδα επαυξήθηκαν, οι κοινωνικές αντιδράσεις κάμφθηκαν, η λιτότητα έγινε τρόπος ζωής για όλους τους Ελληνες, η οικονομία συνολικά προσαρμόστηκε, οι αξίες εταιρειών, μετοχών και ακινήτων εκλογικεύθηκαν και όλοι πλέον ελπίζουν ότι απ’ αυτή τη νέα χαμηλότερη βάση θα εκκινήσει η διαδικασία ανάκαμψης.
Η συντηρητικοποίηση της κοινωνίας είναι αλήθεια επίσης ότι ευνοεί στον μέγιστο βαθμό τη διεκδικούσα την εξουσία Νέα Δημοκρατία, επειδή απλούστατα νομιμοποιεί τις σφιχτές φιλελεύθερες επιλογές της.
Πράγμα που οδηγεί πολλούς στο συμπέρασμα πως από εδώ και πέρα ό,τι κι αν γίνει η πολιτική σταθερότητα είναι δεδομένη και η κατεύθυνση της χώρας προδιαγεγραμμένη.
Αλλά πέραν των ευφυολογημάτων είναι ακριβές ότι η Ελλάδα έπειτα από επτά έτη δημοσιονομικής και διαρθρωτικής αναδιάρθρωσης έχει ανοιχτό ένα μεγάλο παράθυρο ευκαιριών.
Αν υποτυπωδώς το πολιτικό σύστημα εγγυηθεί τη σταθερότητα, οι μεγάλες θυσίες του ελληνικού λαού είναι δυνατόν να πιάσουν τόπο, να μην πάνε χαμένες όπως τόσες άλλες φορές.
Γι’ αυτό και η ευθύνη είναι μεγάλη, όπως και η ευκαιρία μοναδική.
Η νέα οικονομική βάση, που προέκυψε από τη διαχείριση της μεγάλης κρίσης, προσφέρει και τη μεγάλη ευκαιρία ανάδειξης των ανταγωνιστικών και γεωπολιτικών πλεονεκτημάτων της χώρας. Η Ελλάδα σταθεροποιούμενη και επανεντασσόμενη στο διεθνές οικονομικό σύστημα αποκτά απεριόριστες δυνατότητες.
Οι Κινέζοι και οι λοιποί Ασιάτες τη θέλουν αξιόπιστη και σταθερή πύλη της Ευρώπης. Οι Αμερικανοί στρατηγικό σύμμαχο κοντά στις αποσταθεροποιημένες ζώνες της Μέσης Ανατολής και των Βαλκανίων, και οι Ευρωπαίοι ανάχωμα των μεταναστευτικών ρευμάτων από την Αφρική και την Ασία.
Ευνοείται η Ελλάδα από τη θέση της στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και επιπλέον διατηρεί το μοναδικό στην περιοχή πλεονέκτημα να είναι χώρα-μέλος της ευρωζώνης.
Αν λοιπόν σταθεροποιηθεί οικονομικά και πολιτικά και μαζί βελτιώσει τα δίκτυα μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας και άλλων ενεργειακών πόρων, εκσυγχρονίσει και καταστήσει αξιόπιστες τις υποδομές των λιμανιών και τις γραμμές των τρένων και προσφέρει φορολογικά κίνητρα εγκατάστασης σε ξένους επενδυτές, τότε θα έχει διαμορφώσει τις προϋποθέσεις να εξελιχθεί σε βάση εφοδιασμού όλης της Ευρώπης.
Αν μάλιστα βελτιώσει και το τουριστικό προϊόν, το συνδέσει με την παραγωγή του πρωτογενούς τομέα και ταυτόχρονα επιταχύνει την ενσωμάτωση των νέων τεχνολογιών και διεθνοποιήσει τα δημόσια πανεπιστήμια ώστε να προσελκύσει ξένους φοιτητές, θα επιτύχει ταχεία και δυναμική ανάπτυξη ζηλευτή από όλους.
Υπό τον όρο πάντα βεβαίως ότι το πολιτικό σύστημα θα αποδεχθεί την ευθύνη του απέναντι στις θυσίες του ελληνικού λαού και δεν θα κλωτσήσει κι αυτή την τόσο «ματωμένη» ευκαιρία.
