Για πρώτη φορά, έπειτα από μακρά περίοδο απόλυτης αβεβαιότητας και διαβρωτικής ανασφάλειας, φαίνεται κάποιο φως στο βάθος του τούνελ.
Ολες οι ενδείξεις και οι πληροφορίες βεβαιώνουν ότι η περιβόητη δεύτερη αξιολόγηση κλείνει, ότι η συμφωνία με δανειστές και εταίρους οριστικοποιείται και ακόμη ότι θα συνοδεύεται από κάποια περιγραφή των μέτρων ελάφρυνσης του χρέους, που θα επιτρέψει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να άρει τις επιφυλάξεις του και να συμμετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα.
Ολες οι πηγές, εγχώριες και διεθνείς, μεταφέρουν την ίδια ακριβώς αισιόδοξη ατμόσφαιρα και σπεύδουν να δηλώσουν ότι η ελληνική οικονομία διαμορφώνει επιτέλους προϋποθέσεις επανένταξης στο διεθνές οικονομικό σύστημα.
Αν λοιπόν κλείσει τις επόμενες μέρες η αξιολόγηση –την οποία παρεμπιπτόντως όλοι επιζητούσαν γιατί δεν άντεχαν την παράταση της αβεβαιότητας -, λογικά θα ακολουθήσει σειρά θετικών εξελίξεων και θα ανοίξει ένα παράθυρο σταθερότητας και ευκαιριών για την ελληνική οικονομία.
Σύμφωνα με τη λογική σειρά των πραγμάτων η συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο θα επέλθει τις επόμενες μέρες, στις 10 Μαΐου τα προβλεπόμενα μέτρα θα έλθουν προς ψήφιση στη Βουλή και μέχρι τις 15 θα έχουν εγκριθεί, ώστε στο Eurogroup της 22ας Μαΐου να κλείσει η αξιολόγηση και να ανοίξει ο δρόμος για την επιστροφή της ελληνικής οικονομίας στον ενάρετο κύκλο.
Αν όλα πάνε κατ’ ευχήν, ο Μάριο Ντράγκι θα επιτρέψει εντός του καλοκαιριού την ένταξη της Ελλάδας στο περίφημο QE, δηλαδή στον ευρωπαϊκό μηχανισμό ευνοϊκής χρηματοδότησης, γεγονός που θα διευκολύνει πιστωτικά τη χώρα και την οικονομία της, θα βεβαιώσει την επικράτηση συνθηκών σταθερότητας και θα ευνοήσει την επάνοδο των καταθέσεων στις τράπεζες και την άρση της επιφυλακτικότητας από την πλευρά των ιδιωτών επενδυτών, ελλήνων και ξένων.
Αν μάλιστα η ομαλοποίηση των οικονομικών συνθηκών συνοδευθεί από επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων, όπως αυτές του αεροδρομίου των Σπάτων και άλλων λιμανιών πέραν της Θεσσαλονίκης, και προωθηθούν με ταχύτητα επενδύσεις όπως αυτές του Ελληνικού και άλλες, και μαζί αναπτυχθεί το σχέδιο σιδηροδρομικής διασύνδεσης των λιμανιών Πειραιά και Θεσσαλονίκης με τα Σκόπια, το Βελιγράδι και τη Βιέννη, τότε είναι πιθανό να μετατραπεί η Ελλάδα σε ένα παγκόσμιο κέντρο εφοδιασμού και εμπορίου.
Στον βαθμό δε που εμπεδωθεί η εμπιστοσύνη και ο τουρισμός επιτύχει την προβλεπόμενη μεγέθυνση, θα διαμορφωθούν προϋποθέσεις για ανάταξη και της χειμαζόμενης εδώ και επτά χρόνια αγοράς ακινήτων, η οποία είναι ικανή να εξελιχθεί και πάλι σε λοκομοτίβα της ανάπτυξης, εξαιτίας της διευρυνόμενης ζήτησης από το εξωτερικό.
Με άλλα λόγια, ενδεχόμενη επιστροφή της κυβέρνησης Τσίπρα στον λεγόμενο ενάρετο κύκλο μπορεί να δώσει μοναδικά αποτελέσματα σε μια οικονομία που έχει αναδιαρθρωθεί, μεταρρυθμιστεί και ελευθερωθεί στον μέγιστο βαθμό.
Οπως λέει και ένας εμπορευόμενος φίλος, μετά όσα συνέβησαν τα τελευταία χρόνια η ανάκαμψη μπορεί να έλθει πια χωρίς καν να το καταλάβουμε, όπως ακριβώς συνέβη και με τη βύθιση της οικονομίας στη μεγάλη κρίση. Και να επιβεβαιωθεί βεβαίως πόσο λανθασμένη και ζημιογόνος υπήρξε η επιλογή καθυστέρησης και κωλυσιεργίας των διαπραγματεύσεων.
Ολα αυτά τα προσδοκώμενα οφέλη θα μπορούσαν να είχαν κερδηθεί από την άνοιξη του 2015. Πλην όμως τότε επικρατούσαν ομολογημένες αυταπάτες και ψευδαισθήσεις.
