Οι Κινέζοι όταν θέλουν να καταραστούν κάποιον του εύχονται να ζήσει σε ενδιαφέροντες καιρούς.
Δυστυχώς, αυτή η ευχή-κατάρα ταιριάζει στους παρόντες, δικούς μας καιρούς. Ο κόσμος μας είναι ίσως πιο ταραγμένος από ποτέ.
Πολυπολικός πια, με τις γεωπολιτικές ισορροπίες διαταραγμένες, τις οικονομικές ανισορροπίες κυρίαρχες, τους ανταγωνισμούς για τους ενεργειακούς και άλλους πόρους εν εξελίξει, αρκετούς μωροφιλόδοξους ηγέτες στο προσκήνιο, τις κοινωνίες σε σύγχυση και θορυβώδη αναζήτηση, την τρομοκρατία ενεργή και πάμπολλες εκρηκτικές εστίες σπαρμένες παντού στον πλανήτη.
Οι κρίσεις, τοπικές, εθνικές, οικονομικές, κοινωνικές, πολιτισμικές –όλες ξεχωριστές, με διαφορετικό υπόβαθρο -, ξεπηδούν η μία πίσω από την άλλη, μεταφέροντας γενικευμένο κλίμα ανασφάλειας και αβεβαιότητας.
Υπό αυτές τις συνθήκες, οι προγνώσεις των διεθνών αναλυτών δεν είναι οι καλύτερες.
Η Βρετανία οδεύει προς τις κάλπες με την ελπίδα να αναδείξει μια ισχυρή κυβέρνηση, ικανή να διαπραγματευθεί το Brexit, το νεφελώδες όπως αποδεικνύεται διαζύγιο με την Ευρωπαϊκή Ενωση. Η Γαλλία επίσης, από τους πυλώνες της ευρωζώνης, δοκιμάζει σήμερα την τύχη της στις κάλπες, σε μια από τις πιο αμφίρροπες και αβέβαιες εκλογικές αναμετρήσεις των τελευταίων δεκαετιών. Τυχόν ανθενωσιακό αποτέλεσμα θα επιβάλει εκλογές στη γειτονική Ιταλία και πιθανόν να επηρεάσει τις γερμανικές εκλογές του φθινοπώρου.
Την ίδια στιγμή η εκρηκτική κατάσταση στη Συρία και εν γένει στην ευρύτερη ζώνη της Μέσης Ανατολής δοκιμάζει τις σχέσεις ΗΠΑ – Ρωσίας, επαναφέρει τις αμερικανικές αμφισβητήσεις έναντι του Ιράν, συγκλονίζει την Τουρκία και διατηρεί ακέραιη τόσο την ισλαμιστική τρομοκρατική απειλή όσο και τα μεταναστευτικά κύματα προς την Ευρώπη.
Η εσωτερική κατάσταση επίσης της γειτονικής Τουρκίας, ο διχασμός του δημοψηφίσματος και οι αμφισβητήσεις που διατηρούνται ισχυρές έναντι του Ερντογάν επιτείνουν το κλίμα ανασφάλειας που εκπέμπει συνολικά η Νοτιοανατολική Μεσόγειος, η οποία πέραν των άλλων εξελίσσεται σε πεδίο ανταγωνισμών για τους ενεργειακούς γίγαντες του πλανήτη.
Τα σενάρια ειδικά για την Τουρκία, ιδιαιτέρως οι αξιολογήσεις για την εκλογική συμπεριφορά των κατοίκων της Ευρωπαϊκής Τουρκίας και της Μικράς Ασίας, προκαλούν αμηχανία και επιθετικότητα στην Αγκυρα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ευστάθεια της χώρας και ολόκληρης της περιοχής.
Επιπλέον τα Βαλκάνια φαίνεται να έχουν εισέλθει σε νέα φάση αστάθειας και διεκδικήσεων. Η κρίση των Σκοπίων σε συνδυασμό με τις διεκδικήσεις των Αλβανών και τη ρωσική διείσδυση στη Σερβία και αλλού καθιστούν το περιβάλλον σχεδόν εύφλεκτο.
Αλλά και το ανατολικό άκρο της Ασίας ορίζεται από μεγάλες αντιθέσεις, που γεννούν αβεβαιότητα διεθνώς. Η εντεινόμενη επιθετικότητα που επιδεικνύει το στρατοκρατικό καθεστώς της Βόρειας Κορέας υποκρύπτει κεκαλυμμένους ανταγωνισμούς των Αμερικανών με τους Κινέζους. Οι περισσότεροι αναγνωρίζουν ότι πίσω από τη στρατοκρατική κουρτίνα της Πιονγκγιάνγκ κρύβεται το Πεκίνο, κάτι που αποκτά ξεχωριστή σημασία για τον νέο αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος θεωρεί τους Κινέζους βασικούς αντιπάλους και ανταγωνιστές.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι διεθνώς που πιστεύουν ότι οι επόμενοι μήνες θα αποδειχθούν ιδιαιτέρως κρίσιμοι για τις παγκόσμιες εξελίξεις. Ορισμένοι μάλιστα προφητεύουν ότι το 2017 θα μνημονεύεται στο μέλλον ως έτος-σταθμός.
Κοινή είναι λοιπόν η πεποίθηση ότι ο κόσμος μας έχει προ πολλού εισέλθει σε φάση μεγάλης αστάθειας και απόλυτης αβεβαιότητας.
Το μέγα ζήτημα είναι ότι η μικρή και αδύναμη, λόγω της πολύχρονης οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής κρίσης, Ελλάδα δεν επιτρέπεται να μείνει ανασφάλιστη έναντι των πολλαπλών κινδύνων που αναδεικνύονται.
Η κυβέρνηση και προσωπικά ο Πρωθυπουργός οφείλουν να κλείσουν το ταχύτερο τις οικονομικές εκκρεμότητες, να διαμορφώσουν επιτέλους συνθήκες εξόδου από την κρίση και να χτίσουν περιβάλλον εθνικής ενότητας έναντι των όποιων επερχομένων.
Δεν χωρούν πια άλλες διαιρέσεις.
Οι καιροί ου μενετοί.