Η ανακοίνωση από την Ελληνική Στατιστική Αρχή ότι ο κρατικός προυπολογισμός παρουσίασε το 2016 πρωτογενές πλεόνασμα 3,9% του ΑΕΠ (αντί στόχου 0,5% του ΑΕΠ) στο μνημονιακό πρόγραμμα εξηγεί όλα όσα συμβαίνουν στην οικονομία.
Εξηγεί πριν απ΄ όλα γιατί η κοινωνία αισθάνεται και εκδηλώνει τη δυσφορία της αφού κυριολεκτικά έχει «γονατίσει» από τους φόρους.
Εξηγεί γιατί η οικονομία δυσκολεύεται να πάρει μπροστά και μόνο χάριν του τουρισμού κατάφερε το 2016 να έχει θετικό πρόσημο στο ΑΕΠ που διαμορφώθηκε στα 175,8 δισ. ευρώ, δηλαδή 80 δισ. ευρώ χαμηλότερα από τα πρό κρίσης επίπεδα.
Εξηγεί ακόμη γιατί ο Βόλφανγκ Σόιμπλε δήλωσε από την Ουάσιγκτον ότι εμπιστεύεται περισσότερο τα στοιχεία και τις δημοσιονομικές προγνώσεις της ελληνικής κυβέρνησης από τα στοιχεία και τις εκτιμήσεις του ίδιου του ΔΝΤ το οποίο την Τετάρτη (!) δηλαδή πριν από δύο μέρες ανακοίνωσε ότι το πρωτογενές πλεόνασμα της χώρας μας θα είναι 3,3% του ΑΕΠ.
Το μέγα ερώτημα που τίθεται είναι πώς τα κατάφερε ο κ. Τόμσεν να πέσει έξω, για πολλοστή φορά είναι αλήθεια, έχοντας στα χέρια του τα απολογιστικά στοιχεία για τη δημοσιονομική κατάσταση της Ελλάδας την περασμένη χρονιά.
Καλά τον περασμένο Οκτώβριο πρόβλεπε ότι το πρωτογενές πλεόνασμα θα είναι μόλις 0,1%. Επεσε έξω… Αλλά πώς κατάφερε να πέσει έξω διαβάζοντας τους επίσημους αριθμούς της ΕΛΣΤΑΤ και του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους στα τέλη Μαρτίου.
Και ακόμη χειρότερα τι έβλεπαν οι άνθρωποι του οι οποίοι είναι μόνιμα εγκατεστημένοι στην Αθήνα (ένας στην Στατιστική Αρχή και ένας στο Γενικό Λογιστήριο) προκειμένου να παρακολουθούν σε καθημερινή βάση τα στοιχεία για την πορεία των εσόδων και των δαπανών και να ενημερώνουν την πολυπληθή ομάδα τεχνικών συμβούλων και οικονομολόγων υπό την κυρία Βελκουλέσκου για τις εξελίξεις στην Ελλάδα.
Δεν χρειάζεται να θυμίσουμε τα λάθη του πρώτου μνημονίου με τον πολλαπλασιαστή, ούτε τι έλεγε σε βάρος του η εσωτερική έρευνα που έγινε στο ΔΝΤ. Κάτι τέτοιο θα γίνει και σήμερα καθώς είναι σαφές ότι το ΔΝΤ με την περίπτωση της Ελλάδας …«στραβά αρμενίζει».
Δικαιολογημένα λοιπόν, όσοι πιστεύουν ότι ο κ. Τόμσεν εξυπηρετούσε και εξυπηρετεί πριν απ΄ όλα πολιτικές σκοπιμότητες «πειράζοντας» τα στοιχεία και τους αριθμούς, αισθάνονται δικαιωμένοι.
Κι αυτοί βρίσκονται τόσο στη σημερινή κυβέρνηση, όσο και στην προηγούμενη των κκ Σαμαρά – Βενιζέλου οι οποίοι ποτέ δεν θα συγχωρήσουν στο Δανό ότι τους έριξε αρνούμενος να κλείσει την αξιολόγηση το Δεκέμβριο του 2014.