Σύμφωνα με τα αδιάσειστα στατιστικά στοιχεία έγκριτων διεθνών φορέων ενημέρωσης, στο ελληνορθόδοξο χριστιανικό δόγμα είναι ενταγμένο το 98% του πληθυσμού της χώρας μας. Δηλαδή ποσοστό ρεκόρ, σε σύγκριση με άλλες χώρες, με διαφορετικά θρησκεύματα και δόγματα. Είτε μας αρέσει είτε όχι, το ποσοστό αυτό κάθε άλλο παρά προδίδει θρησκευτικούς φανατισμούς και μισαλλοδοξίες. Και είναι προς τιμήν της ελληνικής κοινωνίας, η οποία, στην συντριπτική της πλειονότητα είναι εξόχως ανεκτική, προς άλλες εθνότητες, θρησκείες, δόγματα και αιρέσεις.

Δεδομένης επομένως αυτής της τιμητικής, για την ελληνική κοινωνία ανεκτικότητας, θεωρείται εξ ορισμού ανοησία, τόσο για ορισμένους πολιτικούς όσο και για κάποιους πανεπιστημιακούς και μάλιστα εν ονόματι του επίσης ανοήτου εφευρήματος των «ηθικών πλεονεκτημάτων» της κατά δήλωσιν «Αριστεράς» να σκιαμαχούν αναίτια και αψυχολόγητα, με τις αδιατάρακτες λατρευτικές παραδόσεις μας, προκειμένου να εξωραϊσουν τις ιδεοληπτικές συγχύσεις του πρωθυπουργού.

Η σκιαμαχία αυτή προφανώς, γίνεται για να δικαιολογήσει την περίεργη και οπωσδήποτε δολιχοδρομική και καιροσκοπική πορεία του κυρίου Τσίπρα από την εφηβική και κομμουνιστοτραφή αθεΐα μέχρι τις σημερινές του γονυκλισίες στον Πανάγιο Τάφο ή το Άξιον Εστί, αλλά και τις ελαφρές γραφικότητες στις σχέσεις του με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο.

Μάλιστα, ο προκαθήμενος της Εκκλησίας μας, εν γνώσει του ότι ο κύριος Τσίπρας για ψηφοθηρικούς και μόνον λόγους δημοσιοποιεί τις γεμάτες, από αντιφατικές προσεγγίσεις του με την Αρχιεπισκοπή, αντί να κρατεί σε διακριτική απόσταση τον πολιορκητή πρωθυπουργό, του δείχνει και …πατρικό ενδιαφέρον αγάπης. Το φαινόμενο αυτό έχει βεβαίως την ερμηνεία του, διότι και η ίδια η Εκκλησία φροντίζει να περιφρουρεί, εκτός από το θρησκευτικό της κύρος και τα καλώς νοούμενα υλικά της συμφέροντα και μάλιστα στη σημερινή εποχή, όπου η συνδρομή της Εκκλησίας στην καταπολέμηση της φτώχειας και της πείνας βαθμολογείται από λίαν καλώς μέχρις άριστα.

Παρόλα αυτά, οι εξ αριστερών σκιαμαχίες για την προστασία του κυρίου Τσίπρα από τις αντικομμουνιστικές διολισθήσεις του, προς τα λατρευτικά δρώμενα, δεν παύουν να δημιουργούν ατμόσφαιρα θυμηδίας. Έτσι, ο με εφηβική αντιρρησιακή διάθεση, υπέρμαχος της αθεΐας, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ηλείας Γεράσιμος (Μάκης!) Μπαλαούρας, προκειμένου να προφυλάξει τον κύριο Τσίπρα, από τις κατηγορίες της αθεϊστικής μερίδας του ΣΥΡΙΖΑ, για …εγκατάλειψη της εφηβικής αθεΐας και ψηφοθηρική όψιμη προσχώρηση στα ελληνορθόδοξα θρησκευτικά δρώμενα, έσπευσε ν’ αναπτύξει τη «θεωρία», ότι το «Άγιο Φως» είναι «κατάλοιπο παγανιστικής περιόδου».

Ο κύριος Μπαλαούρας, προκειμένου να διατηρήσει το αθεϊστικό του προφίλ, τον Μάιο του 2015, σε ερώτησή του μαζί με άλλους…ομόδοξους του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτήριζε το «Άγιο Φως» «οπισθοδρομικό έθιμο».

Προφανώς, στο 2% επί του συνόλου του πληθυσμού μας, των αντιρρησιών και κατά δήλωσιν «άθεων» του ΣΥΡΙΖΑ, οι περισσότεροι των οποίων δεν θα εδίσταζαν να χειροφιλήσουν ακόμη και μαθητευόμενους ιεροδιακόνους για την πολιτική τους επιβίωση, οι κύριοι λοιπόν αυτοί μάλλον αναλώνονται ανοήτως στο «δουλειά δεν είχε ο διάβολος…» και κάπου-κάπου, ανοίγοντας τα ντουλαπάκια της σχετικώς πρόσφατης μνήμης τους, ξαναθυμούνται, ότι στα κράτη του…υπαρκτού (με το παρντόν ανύπαρκτου) σοσιαλισμού, που γαλούχησε κάποιες εκατοντάδες και Ελλήνων «άθεων» οπαδών του, η δια ροπάλου απαγορευμένη θρησκευτική λατρεία, στο ανατολικό μπλοκ είχε αντικατασταθεί από το χείριστο είδος μιας οιωνεί μεταφυσικής προσωπολατρείας στα δικτατορικά μαυσωλεία Στάλιν και Λένιν, υποχρεώνοντας σε αναγκαστικό προσκύνημα ουρές από εκατοντάδες χιλιάδες πολιτών της ΕΣΣΔ!

Όσο για την πέρα για πέρα επιπόλαια και ανιστόρητη έκφραση του κυρίου Γεράσιμου (Μάκη!) Μπαλαούρα «Παγανιστικό κατάλοιπο» με την οποία εξομοίωσε το «Άγιον Φως», αν και θεωρείται περιττή (για τους γνώστες) η αναφορά μας στον παγανισμό, θα άξιζαν όμως κάποιες διευκρινίσεις:

Ο παγανισμός, με την έννοια της «ειδωλολατρείας» δεν παύει να είναι θρησκεία και μάλιστα με αφανάτιστους και ανεκτικούς οπαδούς στην προβυζαντινή περίοδο. Επομένως κρίνεται τελείως άστοχη η εξομοίωση του παγανισμού με την αρνησιθρησκεία, διότι ο παγανισμός ταυτίζεται με την απόλυτη λατρεία προς τη φύση. Και κλείνει το σημερινό μου σημείωμα με τον Camille Flammarion, (1842-1925), τον Γάλλο αστρονόμο και φιλοσοφικό δοκιμιογράφο, που επιγραμματικά είχε δηλώσει στο έργο του το «Τέλος του Κόσμου», “Dieu dans la nature” ή «Ο Θεός εν τη φύσει»…
Συνεννοηθήκαμε κύριε Μάκη;