Το κύριο χαρακτηριστικό της σημερινής εποχής είναι ο παραλογισμός. Ένας παραλογισμός που εμπίπτει σε όλα τα πεδία της ανθρώπινης δραστηριότητας και που διαμορφώνει κάθε είδους σχέση. Ένας απόλυτος νόμος που αντιτίθεται πεισματικά σε κάθε λογική σκέψη και κατά συνέπεια και πράξη φέρνοντάς μας σε μια διαρκή αμηχανία αναφορικά με την αξιολόγηση της οποιασδήποτε κατάστασης και κατά συνέπεια σε αδυναμία εξεύρεσης πρακτικών και λύσεων για τα διαρκώς αναδυόμενα προβλήματα. Σε ποιους τομείς και με ποιους τρόπους όμως έχει εγκαθιδρύσει την κυριαρχία του ο παραλογισμός στη ζωή μας;

Για την πλειοψηφία των Ελλήνων η έννοια του παραλογισμού έχει γίνει στις μέρες μας συνώνυμο των πολιτικών αποφάσεων και πρακτικών. Το κράτος και η βία με το σύγχρονο στρατό τους, τους τεχνοκράτες περιφρουρούν με ζήλο την εξουσία του παραλόγου. Και είναι εξαιρετικοί και αποτελεσματικότατοι! Θέσπισαν τους νόμους του παράδοξου, έφεραν «την πρόοδο» στις επιστήμες της οικονομίας και των μαθηματικών, της ψυχολογίας και φυσικά της παιδείας! Και ιδού οι καινοτομίες! Ένας λογικός και δημοκρατικός νόμος ρυθμίζει τη σχέση κράτους – πολιτών , αλλά και των πολιτών μεταξύ τους ορίζοντας με σαφήνεια και ισότητα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους με στόχο την κοινωνική δικαιοσύνη και ευδαιμονία. Στο πλαίσιο όμως της νέας τάξης πραγμάτων οι νόμοι αναθεωρούνται.

Έτσι τι πιο λογικά παράλογο από την κατάργηση της ισονομίας , την παραβίαση θεμελιωδών δικαιωμάτων των πολιτών και τον επιπολασμό των υποχρεώσεων; Υποχρεώσεις στις οποίες φυσικά είναι αδύνατο να ανταποκριθεί κανείς! Λογικά… Γιατί με βάση τις οικονομικές τους μελέτες βρισκόμαστε σε ταχύτατη ανάπτυξη! Και κάπως έτσι θα ξεχάσουμε και τα μαθηματικά που ξέρουμε. Κατάργησαν και τα θετικά πρόσημα και πώς να προσαρμοστούμε;

Διεθνώς θεσπίζουν νόμους , υπογράφουν μνημόνια, συνεδριάζουν , συσκέπτονται και αποφασίζουν. Και όλα αυτά για την κρίση. Στον τομέα της ιατρικής , σύμφωνα με τον Ιπποκράτη «κρίσις» αποκαλείται η στιγμή στην εξέλιξη της νόσου κατά την οποία είτε θα επικρατήσει η ασθένεια και ο ασθενής θα υποκύψει στο θάνατο, ή θα συμβεί το αντίθετο και ο ασθενής θα ανακάμψει. Και για την αντιμετώπιση της οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής κρίσης οι ιθύνοντες καταβάλλουν υπεράνθρωπες προσπάθειες, όμως η άτιμη η χώρα μας ψυχορραγεί αλλά πεισματικά δεν αποφασίζει να ψοφήσει. Πολίτες αυτοκτονούν , οι νέοι αγοράζουν πολύ ακριβά το ψωμί της ξενιτιάς, παιδιά λιποθυμούν από την πείνα, ασθενείς και άτομα με ειδικές ανάγκες αδυνατούν να πληρώσουν γιατρούς και φάρμακα, οι συνταξιούχοι κατάντησαν ψωμοζήτες, καταστήματα κλείνουν , κόποι μιας ολόκληρης ζωής δημεύονται.

Η ανεργία μαστίζει όλο και περισσότερους. Το άγχος και ο συνεχής αγώνας για την επιβίωση πλήττει την ψυχική και σωματική μας υγεία. Και το πρόβλημά τους είναι αν θα πληρώνουμε με POS ή μετρητά ενώ το δικό μας πρόβλημα είναι το ΠΩΣ σκέτο! Και όμως οι ηγεσίες μας επιβάλλουν ξανά να σηκώσουμε τον βράχο του Σίσυφου και εις τον τετρημένον πίθον αντλείν. Μαύροι αριθμοί σε λευκά χαρτιά και ιδού ο άνθρωπος και η μοίρα του!

Στο πλαίσιο του εκσυγχρονισμού και της επανάστασης του παραλόγου έχουμε και αλλαγές και αναφορικά με την επίσημη θρησκεία του κράτους. Σύμφωνα με τους νέους νόμους ο Χριστιανισμός παραμένει η επίσημη θρησκεία του κράτους μόνο που οι ιδέες του και τα δόγματά Του θεωρούνται πλέον παλιομοδίτικα και παρωχημένα και έτσι μας κατηχούν σε πιο δελεαστικές και μοντέρνες θρησκείες όπως το Ισλάμ, τον Βουδισμό , τον Ιουδαϊσμό και τον Ινδουισμό. Ούτως ή άλλως ο Χριστιανισμός εμπεριέχει και επικίνδυνα για τους πολίτες δόγματα.

Η αγάπη για τον πλησίον , η ηθική τελείωση, η ταπεινοσύνη και η ακλόνητη πίστη σε αξίες και ιδανικά δεν συνάδουν με εικόνα του σύγχρονου πολίτη. Ίσως το μόνο που θα ταίριαζε στη σημερινή εποχή είναι η νηστεία αλλά και πάλι προτιμούν μια νηστεία χωρίς όρια οπότε και πάλι τείνουμε προς τον Ινδουισμό και στην έννοια της ευθανασίας- νηστείας «Prayopavesa». Και λογικό αφού σ’ αυτή τη χώρα του θεϊκού παραλογισμού ο καθένας από μας καλείται στην ουσία να «θαφτεί ζωντανός» στο βωμό της μαμάς πατρίδας και των χρεών της όπως ακριβώς στο ινδουιστικό έθιμο «Sati» που απαιτούσε από τη χήρα να θυσιάσει τον εαυτό της πάνω στη νεκρική πυρά του συζύγου της, είτε εκούσια είτε υπό την πίεση της οικογένειας και της κοινωνίας. Ίσως ξεπληρώνουμε το κάρμα μας αλλά με τη βοήθεια της γιόγκα και με διαλογισμό ο Αλλάχ θα μας βοηθήσει!

Και κάπως έτσι εμπλουτίζουμε και το ξενόγλωσσο λεξιλόγιό μας, γνωρίζουμε άλλους πολιτισμούς και θρησκείες στο πολυπολιτισμικό και πολυθρησκευτικό περιβάλλον που ζούμε και μαθαίνουμε να αποδεχόμαστε τη διαφορετικότητα (όρος πολύ πιασάρικος στις μέρες μας). Επιτέλους ήρθε η ώρα του εκσυγχρονισμού! Φτάνει πια με την ελληνική γλώσσα και την παράδοση ! Και σ’ αυτό φυσικά συμβάλλουν τα μέγιστα και τα Μ.Μ.Ε..Και για να είμαι κι εγώ trendy θα σας αναφέρω πρώτο και καλύτερο το παράδειγμα του survivor! Η καινοτομία της εξουσίας είναι η εξής: την πρακτική «δώστε στον λαό άρτο και θεάματα» την αναθεώρησε και περιόρισε τις παροχές της μόνο στα θεάματα.

Τα οποία φυσικά προσάρμοσε στην περικοπή του άρτου. Παρακολουθούμε λοιπόν με κομμένη την ανάσα τους ταλαίπωρους παίκτες του survivor να χύνουν ιδρώτα και αίμα καθημερινά για μια μπουκιά ψωμί , να «κατασπαράζουν» ο ένας τον άλλο , να δημιουργούν δολοπλοκίες. Αυτά είναι πρότυπα! Ούτως ή άλλως έτσι πρέπει να γίνουμε και στον δικό μας αγώνα επιβίωσης. Διαφορετικά θα είμαστε υποψήφιοι προς αποχώρηση! Κατά τα άλλα τα Μ.Μ.Ε. φροντίζουν και για το πνεύμα μας για το λεξιλογικό μας πλούτο και για την τόνωση της αίσθησης της εθνικής μας ταυτότητας προβάλλοντας καθημερινά ξένες σειρές (τούρκικες κυρίως), ενημερώνοντάς μας «αντικειμενικά και αμερόληπτα» για τις διεθνείς και εγχώριες εξελίξεις και προβάλλοντας εκπομπές μαγειρικής για να φάνε τα μάτια ψάρια και η κοιλιά περίδρομο!

Παραλογισμός: σκέψη αντίθετη στη λογική , ψευδής συλλογισμός, επιδημία, κοινωνική πραγματικότητα, μάστιγα. Ποιος θα τον σταματήσει;