Έχει ξεπεράσει πλέον τα όρια αντοχής και της κοινωνίας η παράταση του δράματος της αξιολόγησης.Υπουργοί πάνε κι έρχονται, τηλεφωνικές επαφές γίνονται, αντιφατικές δηλώσεις ακολουθούν, αλλά αποτέλεσμα δεν φαίνεται στον ορίζοντα.

Ακούμε συνεχώς διαπιστώσεις για βήματα προόδου – διαπιστώνουμε την πρόοδο της προόδου όπως είπε χαρακτηριστικά κοινοτικός αξιωματούχος- αλλά η χώρα εξακολουθεί να βρίσκεται στην εντατική.

Αν μάλιστα αληθεύουν οι πληροφορίες ότι η κυβέρνηση εξετάζει το ενδεχόμενο να φτάσει την κατάσταση στα άκρα, πληρώνοντας τις δόσεις του Ιουλίου στεγνώνοντας τα ταμεία από όσα διαθέσιμα χρήματα έχει μαζέψει, το σκηνικό προβλέπεται ξανά εφιαλτικό. Πολύ περισσότερο αν ισχύουν οι απειλές ότι στην περίπτωση αυτή η διαπραγμάτευση θα ξεκινήσει από την αρχή.
Ήδη τα αποτελέσματα αυτής της μακρόσυρτης και άγονης, μέχρι στιγμής, διαπραγμάτευσης είναι ορατά. Η οικονομία οδηγείται σε νέο κύκλο ύφεσης και η αναμενόμενη θεαματική αύξηση του τουριστικού ρεύματος το καλοκαίρι δεν θα μπορεί να αναστρέψει ουσιαστικά την κατάσταση. Με προφανή συνέπεια οι δημοσιονομικοί στόχοι να εκτροχιαστούν και ο φαύλος κύκλος να συνεχίζεται.
Κάθε μέρα που περνά προστίθενται επιπλέον βάρη στια πλάτες των πολιτών. Ο ήδη φουσκωμένος λογαριασμός μέτρων λόγω των καθυστερήσεων θα διογκωθεί εκ νέου. Μόνο που οι αντοχές εργαζομένων, επαγγελματιών, επιχειρηματιών βρίσκονται ήδη στο ναδίρ. Πόσους φόρους, πόσες περικοπές μπορούν να υποστούν ακόμα, όταν δεν μπορούν τώρα να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους.
Η στάση πληρωμών που έχει επιλέξει η κυβέρνηση, έχει στεγνώσει κυριολεκτικά την αγορά. Οι καταθέσεις μειώνονται και πάλι, η ανεργία παραμένει σταθερά στα ύψη και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι του ξημερώνει. Για επενδύσεις φυσικά ούτε λόγος να γίνεται. Ακόμα κι αυτές που υποτίθεται ότι έχουν κλείσει εδώ και ένα χρόνο σέρνονται κυριολεκτικά.

Επί οκτώ σχεδόν χρόνια το ελληνικό δράμα, που παίζεται σε διαρκείς επαναλήψεις, έχει κουράσει και απογοητεύσει τους πάντες. Καταρχήν την ελληνική κοινωνία που το ζει καθημερινά, αλλά και τους ευρωπαίους που διαπραγματεύονται αενάως, χωρίς να φαίνεται το παραμικρό φως στο τούνελ. Όσο είναι ακόμα καιρός ας αντιληφθούν όλοι και πρωτίστως βέβαια η κυβέρνηση ότι η ανοχή και η αντοχή εξαντλείται.

TO BHMA