Ότι η κυβέρνηση πιέζεται το γνωρίζουν και οι πέτρες.

Όπως επίσης άπαντες γνωρίζουν πως όταν η κυβέρνηση πιέζεται ανοίγει τον ασκό των «σκανδάλων».
Αυτό συμβαίνει και τώρα.
Με την αξιολόγηση και τα βαριά μέτρα της επί θύραις τα «σκάνδαλα» και η σκανδαλολογία ανασύρονται προς αντιπερισπασμό βεβαίως, ως άλλα προπαγανδιστικά αντίμετρα.
Παλαιά και νέα σκάνδαλα, κριθέντα ή μη από τη Δικαιοσύνη, επανέρχονται ως άλλοι μαύροι μανδύες να συσκοτίσουν και να στρέψουν τα βλέμματα αλλού, μακριά από τα επίμαχα και οδυνηρά της τρέχουσας διάκυβέρνησης.
Η αρνητική δημοσιότητα έχει χρησιμοποιηθεί πάμπολλες φορές και αποτέλεσε διάχρονικά ένα κακό εργαλείο στα χέρια της αντιπαραγωγικής ελληνικής πολιτικής.
Δεν είναι η πρώτη, ούτε η τελευταία κυβέρνηση που επιχειρεί να καλύψει τα κενά της δια της σκανδαλολογίας.
Το έπραξαν κατά κόρον οι πρώτες κυβερνήσεις του ΠαΣοΚ στο όνομα της «αλλαγής», το καταχράστηκε στη συνέχεια η Νέα Δημοκρατία στο όνομα της «απαλλαγής» και έτσι το γαϊτανάκι διατηρήθηκε αναλλοίωτο στο χρόνο για να το βρει η παρούσα κυβέρνηση και να κυβερνά στην κυριολεξία δι’ αυτού.
Κανείς δεν ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχουν σκάνδαλα, ούτε κανείς υπερασπίζεται τους επίορκους και τους καταχραστές του δημοσίου χρήματος, που έβαλαν το χέρι στο μέλι.
Για όλους αυτούς θα έπρεπε να ήταν από χρόνια διαμορφωμένοι κανόνες και μηχανισμοί αποτροπής και αποκάλυψης.
Ωστόσο ακόμη κι έτσι η χώρα δεν σώζεται δια των σκανδάλων και της σκανδαλολογίας. Ούτε μπορούν τα προαναφερθέντα εργαλεία να προσφέρουν σωσίβιο σε μια ασθενή κυβέρνηση.
Στους παρόντες καιρούς της μεγάλης κρίσης έχει πολύ μεγαλύτερη αξία η καλή και παραγωγική πολιτική, παρά οτιδήποτε άλλο.
Μια κυβέρνηση που θέλει να είναι λαϊκή και αριστερή θα έπρεπε στις παρούσες συνθήκες να καίγεται στην κυριολεξία για την εξασφάλιση νέων πόρων και νέων δυνατοτήτων.
Θα εξαντλούσε τα περιθώρια άντλησης κεφαλαίων από τις ευρωπαϊκές πηγές, θα διεκδικούσε όλα τα διαθέσιμα προγράμματα, θα ελάμβανε πρόνοιες για την ωρίμανση έργων,θα ήταν η πρώτη μεταξύ των πρώτων στη διαμόρφωση κοινωνικών δομών, θα έκανε τα πάντα να προσφέρει ευκαιρίες απασχόλησης και εισοδήματος στους πληττόμενους πολίτες της.
Όμως αυτά είναι ψιλά γράμματα για τους σφετεριστές της εξουσίας,για όσους νοιάζονται μόνο για την διαιώνισή της και για τίποτε άλλο.
Επιμένοντας ωστόσο στην αρνητική πολιτική μόνο τις δικές τους διώξεις προετοιμάζουν και τίποτε άλλο…

ΤΟ ΒΗΜΑ