Αντί να ξεκαθαρίσει το τοπίο με την ελληνική περιπλοκή μετά τη συνεδρίαση του ΔΝΤ, μάλλον θόλωσε ακόμα περισσότερο. Οι εσωτερικές διαφωνίες που αποτυπώθηκαν και δημοσίως στις εκτιμήσεις του Ταμείου, μπορεί θεωρητικά να προσφέρουν κάποια επιχειρήματα στην κυβέρνηση για την τακτική που ακολουθεί, αλλά στην πράξη δεν αλλάζουν τα δεδομένα της αξιολόγησης. Είναι κοινά αποδεκτή η επιλογή του ΔΝΤ, αλλά και μιας σημαντικής ομάδας ευρωπαϊκών χωρών,για ψήφιση συγκεκριμένων μέτρων που αφορούν κυρίως τις συντάξεις και τη μείωση του αφορολόγητου.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο κ.Νταϊσεμπλουμ που αρχικά θεώρησε υπερβολικές τις εκτιμήσεις του Ταμείου για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, χθές έθεσε ως αναπόσπαστο όρο για τη συνέχιση της συμμετοχής της χώρας του στο ελληνικό πρόγραμμα τη συνέχιση της παρουσίας του ΔΝΤ.Από την άλλη πλευρά η επιλογή της κυβέρνησης να στοχοποιεί διαρκώς το Ταμείο,ναρκοθετεί τις όποιες θετικές προτάσεις του. Γιατί πέρα από την εμμονή για τα συγκεκριμένα μέτρα το ΔΝΤ επιμένει και δικαίως ότι είναι ανέφικτος ο στόχος των υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων, άρα και της συνέχισης της λιτότητας.
Το πρόβλημα για την Ελλάδα είναι ότι για μια φορά ακόμα ο χρόνος τελειώνει και η πίεση μεγαλώνει. Περιθώρια για άλλους τακτικισμούς και σκιαμαχίες δεν υπάρχουν. Ο εκλογικός κύκλος που αρχίζει στην Ευρώπη, με πρώτη την Ολλανδία μέσα στο Μάρτιο οριοθετεί απολύτως και τις δυνατότητες συμφωνίας. Υποστηρίξη από την πλευρά της νέας αμερικανικής διοίκησης στα ελληνικά αιτήματα, όπως έγινε στο παρελθόν, είναι ουτοπικό να το περιμένει κανείς. Με κυρίαρχες τις αντιευρωπαϊκές αντιλήψεις στο περιβάλλον Τράμπ, όπως απέδειξαν και οι τοποθετήσεις του υποψήφιου αμερικανού πρέσβη στην ΕΕ, είναι απίθανο να υπάρξει οποιαδήποτε υποστήριξη.
Ο πρωθυπουργός και το οικονομικό επιτελείο δεν μπορούν να συνεχίσουν αυτή τη διλληματική τακτική.Τη μια να διαψεύδουν οποιαδήποτε νομοθέτηση μέτρων και την άλλη να διαρρέουν ότι μπορούν να ψηφίσουν ένα μέρος τους. Αν υπάρχει μια δυνατότητα η χώρα να ξεφύγει από την αβεβαιότητα είναι να τελειώσει η αξιολόγηση που καρκινοβατεί και να μπει επιτέλους η Ελλάδα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ.Οποιαδήποτε άλλη επιλογή θα είναι καταστροφική για τη χώρα, την οικονομία και τη φτωχοποιημένη κοινωνία.