Για μια φορά ακόμα ενημερωθήκαμε από τη χθεσινή συζήτηση στη Βουλή ότι αν όχι για όλα, για τα περισσότερα, δεινά της χώρας υπεύθυνη είναι η διαπλοκή. Αυτό που ξεχνούν όμως όλοι οι διαπρύσιοι κατήγοροι είναι ότι για να υπάρξει διαπλοκή χρειάζονται δύο. Επιχειρηματίες, εργολάβοι, ιδιοκτήτες μέσων ενημέρωσης όσο ισχυροί κι αν είναι δεν μπορούν να επιβάλλουν τις προθέσεις τους αν δεν συνεργαστούν με αυτούς που παίρνουν τις αποφάσεις, αυτούς που έχουν και το μαχαίρι και το πεπόνι.
Ο Τύπος και τα Μέσα Ενημέρωσης μπορεί να έχουν τις δικές τους ευθύνες, αλλά διαχρονικά και στην Ελλάδα και παγκοσμίως ,ο έλεγχος τους υπήρξε ο διακαής πόθος των πολιτικών ηγεσιών. Με θεμιτά και αθέμιτα μέσα η εκάστοτε εξουσία προσπαθούσε και προσπαθεί να τα μετατρέψει σε πιστούς υπηρέτες της. Η άμεση ή έμμεση λογοκρισία, ο προσεταιρισμός πρόθυμων εκδοτών και δημοσιογράφων και η στοχοποίηση τους με κάθε τρόπο αν δεν αποδειχθούν δεκτικοί στις πιέσεις, υπήρξαν οι μέθοδοι που ακολουθούσε η εξουσία.
Ιδιαίτερα η σημερινή κυβέρνηση, αφού χρησιμοποίησε με όλους τους δυνατούς τρόπους τα Μέσα Ενημέρωσης για να προωθήσει τις θέσεις και να ανέλθει στην εξουσία, προσπάθησε και προσπαθεί με κάθε λογής μεθοδεύσεις, όσα δεν μπορεί να τα ελέγξει να τα αναδείξει στον υπ αριθμόν ένα εχθρό της χώρας. Η καθημερινή στοχοποίηση τους ήταν και είναι η πρώτη της προτεραιότητα. Με δεδομένη τη διάψευση των προσδοκιών που καλλιέργησε, την αποτυχία της σε όλα σχεδόν τα μέτωπα που έχει ανοίξει, βρήκε την εύκολη λύση να δημιουργήσει το νέο εχθρό, θεωρώντας ότι με αυτό τον τρόπο θα συσπειρώσει την φυλλοροούσα εκλογική πελατεία της.
Τα προβλήματα των Μέσων Ενημέρωσης είναι σοβαρά και δυσεπίλυτα. Οι συσσωρευμένες παθογένειες χρόνων και η βαθύτατη κρίση των τελευταίων χρόνων έχει πράγματι υπονομεύσει τις δυνατότητες επιβίωσης και τη ανεξαρτησία τους. Όμως μέσα σε αυτό το γκρίζο σκηνικό υπάρχουν πάντα υγιείς δυνάμεις που δεν ξεχνούν το καθήκον τους, που δεν υποτάσσονται στην ασφυξία που επιχειρείται από πολλές πλευρές να επιβληθεί. Η ιστορία άλλωστε έχει αποδείξει ότι οι κυβερνήσεις έρχονται και παρέρχονται, αλλά τα Μέσα Ενημέρωσης που προασπίζουν την ανεξαρτησία τους, που ασκούν υπεύθυνα το καθήκον τους ελέγχοντας την εξουσία, που σέβονται τους αναγνώστες και την ιστορία τους επιβιώνουν, ακόμα και με θυσίες.

ΤΟ ΒΗΜΑ