Ενα από τα γνωστά πουλάκια που κατοικοεδρεύουν εκεί γύρω στο Μέγαρο Μαξίμου (και παρατηρούν τα πάντα) μου σφύριξε ότι στην πρόσφατη γνωστή συνάντηση που είχαν ο Αλ. Τσίπρας και ο Κυρ. Μητσοτάκης (φωτογραφία) για το Κυπριακό, το θέμα που συζητήθηκε περισσότερο ήταν οι… εκλογές. Με πληροφόρησε μάλιστα ότι ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας ζήτησε ευθέως από τον Πρωθυπουργό να διεξάγει το συντομότερο εκλογές και όταν ο κ. Τσίπρας του είπε ότι γνωρίζει πως αυτό είναι το πάγιο αίτημα της ΝΔ (από τότε που εξελέγη πρόεδρος της ΝΔ ο κ. Μητσοτάκης) αλλά δεν είναι στην ατζέντα του οι εκλογές, τότε επετεύχθη μια πρώτη συμφωνία ανάμεσα στον Πρωθυπουργό και στον πρόεδρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ποια είναι αυτή; Ο κ. Μητσοτάκης μαθαίνω ζήτησε από τον κ. Τσίπρα να δεσμευθεί ότι οι εκλογές, όποτε αυτές και να διεξαχθούν, να γίνουν με σταυρό προτίμησης. Κάτι είχε ακούσει ότι επίκειται τροποποίηση του εκλογικού νόμου και ο κ. Μητσοτάκης ζήτησε συγκεκριμένες δεσμεύσεις από τον Πρωθυπουργό. Ο κ. Τσίπρας του τις έδωσε, αφού έτσι και αλλιώς η προθεσμία για τη λίστα λήγει τον Μάρτιο.
nnn
Ετσι επετεύχθη η πρώτη συμφωνία ανάμεσα στους δύο πολιτικούς. Το ερώτημα όμως είναι γιατί ο κ. Μητσοτάκης δεν επέμενε στον καθορισμό ημερομηνίας εκλογών αλλά στη διεξαγωγή αυτών με σταυρό προτίμησης. Η απάντηση είναι ότι με αυτόν τον τρόπο νομίζει ότι θα πετύχει ανανέωση της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας και θα απαλλαγεί από ορισμένα βαρίδια του παρελθόντος. Κάτι που όπως έμαθα το υπέθεσε και ο κ. Τσίπρας, ο οποίος (και δεν θέλω διαψεύσεις) το αίτημα αυτό του κ. Μητσοτάκη (ή τη συμφωνία εάν θέλετε) το μετέφερε αυτούσια και αλλού (εδώ κωλύομαι να σας πω σε ποιον). Με τη σημείωση όμως ότι με τον σταυρό προτίμησης δεν είναι βέβαιον ότι θα εκλεγούν οι άνθρωποι του κ. Μητσοτάκη…


Μια τούρτα και τι τούρτα

Δηλαδή τι περίμενε η αντιπροσωπεία της ΠΟΕΔΗΝ που πήγε σχεδόν αξημέρωτα στο Μαξίμου, την ώρα που η κυβέρνηση τιμούσε τα δύο χρόνια της εξουσίας των ΣΥΡΑΖΑΝΕΛ; Να τους αφήσουν τα ΜΑΤ να περάσουν στο πρωθυπουργικό γραφείο την τούρτα που κουβάλησαν μαζί τους και που απεικόνιζε τον Πρωθυπουργό ως… πινόκιο με μεγάλη μύτη από τα ψέματα και έγραφε «Δύο χρόνια ψέματα, ψέματα, ψέματα για προσλήψεις»; Ή να περνούσαν στο Μέγαρο Μαξίμου το πανό που έγραφε «δύο χρόνια ψέματα καρεκλοκένταυροι»; Τι το πέρασαν το πρωθυπουργικό γραφείο και ήθελαν μάλιστα να κόψουν την τούρτα μπροστά στον Πρωθυπουργό; Οι αστυνομικοί φρόντισαν για τα περαιτέρω. Τους πήραν το πανό και για να μη φωνάζουν «ούτε στη χούντα δεν συνέβαιναν αυτά», επέτρεψαν (μετά από διαπραγματεύσεις) να εισέλθει μια αντιπροσωπεία της ΠΟΕΔΗΝ στο Μαξίμου αλλά όχι για να συναντήσει τον Πρωθυπουργό. Να συναντήσει, τους είπαν, τον Χριστόφορο Βερναρδάκη που είναι και υπουργός Επικρατείας (και αυτό πολύ τους ήταν). Ούτε καν στον Αλέκο Φλαμπουράρη δεν τους παρέπεμψαν, ο οποίος έχει ειδικευτεί σε τέτοιες αποστολές διαμαρτυρόμενων εργαζομένων. Αλλά στο Μέγαρο Μαξίμου είχαν άλλες έγνοιες. Προετοιμάζονταν για τη συνεδρίαση του Eurogroup και επαναλάμβαναν τη δήλωση του Πρωθυπουργού προς κάθε κατεύθυνση ότι δεν πρόκειται να ληφθούν άλλα μέτρα ούτε για ένα ευρώ. Αλλά δεν ρώτησαν εάν συμφωνεί ο Γερούν Ντάισελμπλουμ;
Ο Βιτάλι, ο Πόουλ και ο Γκίκας

Δεν ξέρω εάν το έχουν οι αρμόδιοι του οικονομικού επιτελείου πληροφορηθεί, αλλά κυκλοφορούσε στην Αθήνα (και έκανε επαφές) ένας περίεργος τύπος, εκπρόσωπος, όπως έμαθα, του ΔΝΤ. Και επειδή τα πράγματα είναι περίεργα με το ΔΝΤ, σας πληροφορώ ότι έψαξα και έμαθα περί τίνος πρόκειται: ο «τύπος» δεν είναι άλλος από τον Βιτάλι Κραμαρένκο (Vitaliy Kramarenko), ανώτατο στέλεχος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου που έχει αναλάβει να καταρτίσει την έκθεση αποτίμησης του δεύτερου δανειακού προγράμματος που είχε υπογράψει το 2012 το ΔΝΤ με την Ελλάδα. Ο Κραμαρένκο είχε συναντήσεις (ποτέ δεν ανακοινώθηκαν και δεν γνωρίζω τον λόγο γιατί) με τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα, αλλά και με τον τομεάρχη Οικονομικών της Νέας Δημοκρατίας Χρήστο Σταϊκούρα. Οπως είμαι σε θέση να γνωρίζω δεν συναντήθηκε με τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, ούτε με τον πρώην υπουργό Οικονομικών Γκίκα Χαρδούβελη.
nnn
Ειδικά για το ότι δεν υπήρξε ραντεβού του Κραμαρένκο με τον κ. Χαρδούβελη δεν μου κάνει εντύπωση. Ο πρώην υπουργός Οικονομικών όπου βρεθεί και όπου σταθεί αναφέρει πως το ΔΝΤ έκανε λάθος το 2014 που δεν έκλεισε την αξιολόγηση επί Νέας Δημοκρατίας και ότι ο Τόμσεν και η παρέα του δεν είχαν με τις πρακτικές τους συμβάλει στην κυβερνητική αλλαγή. Θα είχε, λέει, αποφευχθεί η κρίση του 2015 και σήμερα η Ελλάδα θα ήταν μια εντελώς διαφορετική χώρα. Κατά κάποιες πληροφορίες που δεν είμαι σε θέση ακόμα να επιβεβαιώσω, η έκθεση που συντάσσει ο Βιτάλι Κραμαρένκο και θα παρουσιασθεί εντός του Φεβρουαρίου στη Διοίκηση του ΔΝΤ δεν θα «χαϊδεύει τα αφτιά» του Πόουλ Τόμσεν. Αυτό προς παρηγοριά του Γκίκα.

Και ο Αλογοσκούφης στη Ουάσιγκτον



Πρώτος από όλους σας είχα ενημερώσει προ ημερών για το δείπνο που διοργάνωσε ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιώργος Αλογοσκούφης μετά της συζύγου του Δίκας Αγαπητίδου και στο οποίο παρέστη και ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής. Ε, λοιπόν σας πληροφορώ ότι ο κ. Αλογοσκούφης αφού πέρασε τις ημέρες των εορτών με συγγενείς και φίλους επέστρεψε στις ΗΠΑ και στη Βοστώνη όπου διδάσκει στη Σχολή Διεθνών Σχέσεων Fletcher του Πανεπιστημίου Tufts ως κάτοχος της έδρας «Κωνσταντίνος Καραμανλής». Μαθαίνω πως ο πρώην «τσάρος» της ελληνικής οικονομίας – στον οποίο Πασόκοι, αλλά και Νεοδημοκράτες καταμαρτυρούν τα «χίλια μύρια όσα»- θα μετέχει σε πάνελ στο Atlantic Council στην Ουάσιγκτον προκειμένου να μιλήσει για την ανάπτυξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το επόμενο κεφάλαιο στις σχέσεις ΗΠΑ – Ευρώπης. Προσέξτε θα μιλήσει επί αμερικανικού εδάφους και όχι επί ελληνικού.

***
Η είδηση όμως είναι αλλού. Στο ίδιο πάνελ θα μετέχει ο «υπαρχηγός» του Πόουλ Τόμσεν στην Ευρωπαϊκή Διεύθυνση του ΔΝΤ Σεκιάρ Ειγιάρ, ο οποίος είναι επικεφαλής της αποστολής του Ταμείου στην Λετονία. Τώρα το εάν η συζήτηση θα επεκταθεί και στην Ελλάδα αυτό δεν είμαι σε θέση να το γνωρίζω. Αυτό όμως που ξέρω είναι πως ο κ. Αλογοσκούφης δεν έχει σε μεγάλη εκτίμηση το ΔΝΤ, τις προβλέψεις του και τις πρακτικές του. Άλλωστε όταν το 2004 κάποιοι τότε ομόλογοι του στην ευρωζώνη – και ειδικά ο Ολλανδός Γκέριτ Ζαλμ- του ζητούσαν να προσφύγει στο ΔΝΤ εκείνος προτίμησε την «ήπια προσαρμογή», ακολουθώντας παράλληλα τις οδηγίες του τότε αρχηγού του «ασ’το για αργότερα».

HeliosPlus