Η Ελλάδα για μια ακόμα φορά βρίσκεται μπροστά σε ένα δραματικό αδιέξοδο. Η καθυστέρηση της αξιολόγησης ,με ευθύνη και της κυβέρνησης, έφερε στο προσκήνιο ένα κύκλο πιέσεων που καθιστά όλο και πιο δύσκολη την επιτυχή ολοκλήρωση της. Ο γερμανός υπουργός Οικονομικών με τις χθεσινές του δηλώσεις άφησε ορθάνοιχτη την πόρτα για εξελίξεις που παραπέμπουν στο τραυματικό καλοκαίρι του 2015.
Ούτε λίγο ούτε πολύ ο κ.Σόϊμπλε προειδοποίησε ότι η αναποφασιστικότητα της Αθήνας δεν επιτρέπει τη συμμετοχή του ΔΝΤ και την ολοκλήρωση της αξιολόγησης και οδηγεί ουσιαστικά σε ένα νέο πρόγραμμα το οποίο η γερμανική Βουλή δεν είναι πρόθυμη να εγκρίνει. Όπως δήλωσε «στη Γερμανία η νομοθεσία είναι ξεκάθαρη. Αν υπάρξει αλλαγή προγράμματος, θα πρέπει να διαπραγματευτούμε ένα καινούργιο, αλλά με την έγκριση του γερμανικού κοινοβουλίου. Και εγώ δεν θα συνιστούσα να προσπαθήσει να λάβει -η Αθήνα -την έγκριση του κοινοβουλίου «.
Όπως έχει επισημανθεί πάμπολλες φορές,στην αντιπαράθεση ΔΝΤ και Σόϊμπλε για το ύψος των πλεονασμάτων και των μέτρων που χρειαζονται, χαμένη είναι η Ελλάδα. Ήδη η κυβέρνηση εμφανίζεται πρόθυμη να δεχθεί ένα κόφτη σκληρών προληπτικών μέτρων που δεν θέλει – και προφανώς δεν αντέχει – να τα περάσει από τη Βουλή. Οι ψευδαισθήσεις που υπήρχαν στην κυβέρνηση ότι υπάρχουν σύμμαχοι στην Ευρώπη που θα υποστηρίξουν ότι η χώρα και η κοινωνία δεν αντέχουν άλλα μέτρα δεν φαίνονται καν στον ορίζοντα.
Κάθε μήνας που περνά χωρίς να υπάρχει συμφωνία ο κύκλος της ασφυξίας στην οικονομία διευρύνεται. Χάνουμε το τρένο της ποσοτικής χαλάρωσης από την ΕΚΤ, οι τράπεζες παγιδεύονται όλο και περισσότερο στον κυκεώνα των κόκκινων δανείων, η ρευστότητα στερεύει και οι πολίτες απομυζούν ότι έχει απομείνει από τις καταθέσεις τους.
Με την Ευρώπη μπροστά σε ένα μεγάλο εκλογικό κύκλο που δεν αφήνει περιθώρια χειρισμών και συμβιβασμών οι επόμενες εβδομάδες θα είναι καθοριστικές .Με ανοικτό το ορόσημο του Ιουλίου και των μεγάλων δόσεων είναι φανερό ότι κάθε καθυστέρηση μας οδηγεί στην παγίδα του κ.Σόϊμπλε. Μια τέτοια προοπτική δεν την αντέχει όμως κανείς. Ούτε η οικονομία, ούτε η κοινωνία, ούτε φυσικά και η κυβέρνηση .
Περιθώρια για άλλους τακτικισμούς,μεγαλοστομίες και ατέρμονες διαπραγματεύσεις δεν υπάρχουν για κανένα. Ας το αντιληφθούν όσο υπάρχει ακόμα καιρός πριν βρεθούμε πάλι σε ανεξέλεγκτες, για να μην πούμε καταστροφικές, καταστάσεις.
ΤΟ ΒΗΜΑ
