Θυμάστε ασφαλώς εκείνο το βράδυ μετά την ετυμηγορία – κόλαφο του ΣτΕ για τις τηλεοπτικές άδειες, την τότε κυβερνητική εκπρόσωπος Όλγα Γεροβασίλη σε μια σοκαριστική δήλωση στις κάμερες – εμφανώς συγχυσμένη, έκπληκτη και αποσυντονισμένη – όχι μόνο να επιτίθεται στους δικαστές. Αλλά καταφεύγοντας και σε άκρατο λαϊκισμό να υποστηρίζει ότι η δικαστική απόφαση , «στέλνει 15.000 παιδιά εκτός παιδικών σταθμών, εμποδίζει την πρόσληψη 4.000 νοσηλευτών που θα στελέχωναν άμεσα τα δημόσια νοσοκομεία τα οποία χρειάζονται προσωπικό και στερεί από το δημόσιο προϋπολογισμό 255 εκατoμμύριαευρώ.».

Χτες, μετα το «ναυάγιο» της πώλησης της ΔΕΣΦΑ στην αζέρικη Socar έναντι 400 εκατομμυρίων ευρώ (που αποτελεί και μνημονιακή υποχρέωση) δεν είδαμε κανέναν κυβερνητικό να μας περιγράφει πόσες χιλιάδες παιδιά θα μείνουν εκτός παιδικών σταθμών , πόσοι χιλιάδες νοσηλευτές δεν θα προσληφθούν και με ποιους φόρους και περικοπές θα εξοικονομηθεί το τεράστιο αυτό ποσό που δεν θα πληρώσουν οι Αζέροι αλλά θα πρέπει να εμφανισθεί ως έσοδο στον προϋπολογισμό του 2017;

Ένα είναι βέβαιο: η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αποδεικνύεται ανίκανη όχι μόνο να προωθήσει κάποια νέα ιδιωτικοποίηση από τις συνολικά 17 που έχει αναλάβει ο κ.Τσίπρας με το τρίτο μνημόνιο .Αλλά αδυνατεί ακόμη και να ολοκληρώσει τις ιδιωτικοποιήσεις που έχουν συμφωνηθεί από την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, αφού η πώληση της ΔΕΣΦΑ και το αντίτιμο είχε κλείσει απο τον χειμώνα του 201 3- τρία ολόκληρα χρόνια πριν!

Υπεύθυνος για το «ναυάγιο» είναι ,βεβαίως, ο πρώην υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ.Σκουρλέτης ο οποίος δούλεψε συστηματικά όχι μόνο για να μποϋκοτάρει όλες ανεξαιρέτως τις ιδιωτικοποιήσεις ( με αποκορύφωμα την εκστρατεία του κατά της πώλησης του 17 % της ΔΕΗ) αλλά προέβαλε και εμπόδια στην λειτουργία ακόμη και σε εταιρειών- κολοσσών με χιλιάδες εργαζόμενους που έχουν ήδη επενδύσει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ στην Ελλάδα, όπως η καναδική Ελντοράντο στην Χαλκιδική !

Έτσι ο κ. Τσίπρας πληρώνει τώρα την αδυναμία του – όλο τον προηγούμενο χρόνο- να στηρίξει με αποφασιστικότητα τις ιδιωτικοποιήσεις επιτρέποντας τόσο τον κ.Σκουρλέτη ,όσο και τους κ.κ. Δρίτσα (ΟΛΠ) και Σπίρτζη ( αεροδρόμια) να παίζουν το παιχνίδι του «καλού κρατιστή» που πονάει όταν υπογράφει συμφωνίες παραχώρησης με στόχο να «χαϊδεύουν» τα αυτιά μέρους της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ (όπως π.χ. τους «53») που γκρινιάζει για ιδεολογικούς λόγους.

Μ’αυτά και μ αυτά ο στόχος για 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ εισπράξεις από ιδιωτικοποιήσεις το 2016 πήγε περίπατο ( εισπράχτηκαν μόλις 500 εκατομμύρια ευρώ) και μεταφέρεται στο 2017 με αποτέλεσμα όμως η ελληνική οικονομία που διψά και πασχίζει για ζεστό χρήμα μπας και στηρίξει με κάποιο τρόπο την επιστροφή στην ανάπτυξη να παραμένει παγωμένη με την κυβέρνηση για μία ακόμη φορά να βρίσκεται παγιδευμένη στην ανεπάρκειά της και στις ιδεοληψίες της.
Χαρακτηριστικό είναι το έργο του Ελληνικού που επίσης έχει κλείσει επί της ουσίας από το 2014 και αναμένεται να φέρει 70.000 νέες θέσεις εργασίας στην οικονομία , χάνει με ευθύνη της κυβέρνησης, τη μία προθεσμία μετά την άλλη με αποτέλεσμα να κινδυνεύει να μην ξεκινήσει ούτε το 2017 αλλά ακόμη και να μην πραγματοποιηθεί εφόσον οι ξένοι οχυρωθούν πίσω από τα χρονοδιαγράμματα.
Μ’ αυτά και μ αυτά το μήνυμα που περνάει στο εξωτερικό ο κ. Τσίπρας είναι ότι η κυβέρνηση της Αριστεράς, που εκτός των άλλων βλέπει τους ευρωπαίους ως νεοφιλελεύθερους δυνάστες, δεν έχει καμία δυνατότητα να προωθήσει με γοργούς ρυθμούς επενδύσεις πόσω μάλλον να δημιουργήσει φιλικό περιβάλλον για επιχειρηματίες που θέλουν να ρίξουν σημαντικά ποσά στην ελληνική οικονομία.
Αν η κυβέρνηση δεν είχε καθυστερήσει έναν ολόκληρο χρόνο να κλείσει την πρώτη αξιολόγηση (χωρίς στην ουσία να αποτρέψει οποιαδήποτε σκληρή ρύθμιση που απαιτούσε η τρόικα) και να τρέχει άρον – άρον τώρα να κλείσει την δεύτερη, η χώρα θα ήταν εδώ και μήνες έτοιμη να συζητήσει για το χρέος και να μπει στην ποσοτική χαλάρωση του κ.Ντράγκι και δεν θα διασυνδεόταν το μέλλον της με το δημοψήφισμα στην Ιταλία, την νίκη του Τραμπ στις ΗΠΑ, τις εκλογές στην Γερμανία κλπ.
Αν η απόφαση του ΣτΕ για τις άδειες έστειλε 15.000 παιδάκια εκτός παιδικών σταθμών, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση τότε η αδυναμία του κ.Τσίπρα να βγάλει τη χώρα από τα μνημόνια οδηγεί εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα να περιμένουν μία ακόμη χρονιά μπας και μπορέσουν να βρουν κάποια δουλειά.
Η ανάπτυξη – πάση θυσία – είναι η μόνη διέξοδος για τη χώρα κι αυτό δεν μπορεί να το αντιληφθεί στην πράξη ο κ. Τσίπρας.