Ένας κουκουλοφόρος, που μαζί με άλλους «συναγωνιστές» θρυμμάτισε πεζοδρόμια, στη συνέχεια αχρηστεύει με βαριοπούλες φωτεινούς σηματοδότες, παίρνει ανενόχλητος μία από τις εκατοντάδες τσαλαπατημένες καρέκλες του Ε.Μ. Πολυτεχνείου και προκλητικά κάθεται σταυροπόδι απέναντι στους κατ’ εντολήν του κ. Τόσκα άπραγους και αμήχανους αστυνομικούς!

Ένας άλλος μασκοφόρος καίει, πάλι εμπρός από τους αστυνομικούς, την ελληνική σημαία. Ενώ ένας τρίτος θρασύδειλος, επίσης μασκοφόρος, μαγαρίζει… με ανεξίτηλη μαύρη μπογιά λαξευμένο ιστορικό επίγραμμα στο μαρμάρινο βάθρο, που ανυψώνει και αναδεικνύει τον υπέροχο ανδριάντα του έφιππου Θεοδ. Κολοκοτρώνη, στην ομώνυμη πλατεία, στο κέντρο της Αθήνας. Και είναι βέβαιο, ότι αν έβρισκε σκάλα, θα αποκεφάλιζε την κορμοστασιά του Γέρου του Μοριά.

Τρία λοιπόν περιστατικά, ανάμεσα σε αναρίθμητα άλλα παρόμοια επεισόδια, αρκετά όμως για να ξεχειλίσουν το ποτήρι της οργής, για κάθε πολίτη αυτής της χώρας και γιατί όχι, να ξεσκεπάσει τους επίσημους προστάτες αυτής της αλητείας, ή ορθότερα αυτού του κατά δήλωσιν … «αντιεξουσιαστικού» χοιροστασίου. Οι εκφράσεις αυτές δεν είναι υπερβολικές, μια και οι κατ’ εξακολούθησιν προστατευόμενοι άνωθεν δράστες είναι ήδη αυτοχαρακτηρισμένοι, από την ποιότητα των «έργων» τους, αλλά και των προστατών τους.

Αυτή όμως η ιστορία που επαναλαμβάνεται, επί δεκαετίες, για να κορυφωθεί, επί των ημερών της πρώτη φορά ψευδο-αριστερο-ακροδεξιάς κυβέρνησης, καιρός είναι να οδεύσει προς τον επίλογό της. Και αισίως, ιδού τα πρώτα δείγματα σθεναρής αντίδρασης από επίσημους φορείς:

– Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων (ΠΟΑΣΥ) καταγγέλλει ανοιχτά: «Καλούμε την κυβέρνηση, ν’ αφήσει την αστυνομία, να κάνει απερίσπαστη τη δουλειά της, ώστε να συλλάβει και να οδηγήσει ενώπιον της Δικαιοσύνης αυτούς που λειτουργούν με επικίνδυνες επιθέσεις, εναντίον αστυνομικών, με καταστροφές και άλλες πράξεις βίας, βασιζόμενοι στην κυβερνητική απραξία και την ιδιότυπη ασυλία, που κατά καιρούς απολαμβάνουν…».

– Με τη σειρά του ο εντιμότατος δήμαρχος Αθηναίων Γ. Καμίνης, από τη συχνότητα του «99,5 Βήμα FM», (19.11.2016), μιλάει ανοιχτά για «σιωπηρή συμφωνία της ΕΛΑΣ», προφανώς κατ’ εντολήν του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, στα φρικιαστικά έκτροπα, που στιγμάτισαν την επέτειο του Πολυτεχνείου. Ο ίδιος θα καταγγείλει την απραξία της Αστυνομίας, στο φαινόμενο της μετατροπής του περιβάλλοντος χώρου της Νομικής Σχολής Αθηνών, σε στέκι διακινητών και χρηστών ηρωίνης.

Κάποιοι, από καθέδρας άκαπνοι κοινωνιολογούντες, αποδίδουν σε … μυθριδατισμό, δηλαδή σε εθισμό του ανθρώπου σε δηλητηριώδεις ουσίες, το συχνά επαναλαμβανόμενο φαινόμενο των απειλητικών κατά της ζωής των κατοίκων των μεγαλουπόλεων επιθέσεων, αλλά και της καταστρεπτικής μανίας εναντίον περιουσιών, αλλά και ιστορικών μνημείων. Η αιτιολογία αυτή ισοδυναμεί με επισημοποίηση της βίας και του εντόπιου… τζιχαντισμού, αλλά και με συγκάλυψη όλων των επίσημων παραγόντων (κυβέρνησης, γιατί όχι και εκείνων των πρυτανικών αρχών), που με την απραξία και την ανοχή τους γίνονται συνένοχοι του κακού.

Οι μεν κυβερνητικοί παράγοντες θα μπορούσαν να μηνυθούν και από τον πιο ξεχασμένο, μη προνομιούχο πολίτη αυτής της χώρας, ενώ οι υπεύθυνοι των ΑΕΙ, τα οποία μετατρέπονται από την εγκληματική αλητεία σε οπλοστάσια, ή εργαστήρια εμπρηστικών βομβών, αλλά και τόπους διακίνησης ναρκωτικών, να διωχθούν αυτεπαγγέλτως από την εισαγγελική αρχή.

Και κλείνει αυτό το σημείωμα με κάποια ερωτηματικά, που εκ συστήματος μένουν αναπάντητα, με την ελπίδα των υπεύθυνων κυβερνητικών παραγόντων, ότι η ατιμωρησία θα μετατρέψει ένα πολύπαθο αλλά μάλλον αδούλωτο λαό, σε κοινωνία εθελόδουλων ανδραπόδων, ή σε φοβισμένα ανθρωπάρια της μαφιόζικης omerta, δηλαδή της συνένοχης σιωπής:

1) Αληθεύει, ή όχι ότι ορισμένοι από τους προσαγόμενους για προανάκριση ταραξίες, είναι συγγενείς, ή φίλοι πολιτικών, με αποτέλεσμα να επιστρέφουν… άμωμοι και αμόλυντοι στο σπίτι τους;

2) Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ είναι οι μοναδικές κοινοβουλευτικές δυνάμεις που δεν καταδίκασαν τους βανδαλισμούς των μασκοφόρων, που κηλίδωσαν με τη βαρβαρότητά τους την επέτειο του Πολυτεχνείου;

3) Η πολλά υποσχόμενη για την πολιτιστική ανύψωση της Ελλάδας υπουργός Πολιτισμού Λυδία Κονιόρδου γιατί δεν καταδίκασε τους μασκοφόρους τζιχαντιστές που ασέλγησαν στο υπέροχο μνημείο Ιστορίας και Τέχνης, του ανδριάντα του έφιππου Γέρου του Μοριά; Μήπως από κομματική… αλληλεγγύη; Ή μήπως έτσι αιτιολογεί την αποστολή της;

Η ιστορία του κακοποιημένου ανδριάντα

Ο υπέροχος ορειχάλκινος ανδριάντας του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, στην ομώνυμη πλατεία της πρωτεύουσάς μας, είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά μνημεία γλυπτικής. Τον φιλοτέχνησε, στο Παρίσι, ο Τηνιακός γλύπτης και καθηγητής της ΑΣΚΤ Λάζαρος Σώχος, το 1900 σε δύο όμοια γλυπτά. Το ένα στήθηκε το 1901 στο Ναύπλιο και το άλλο το 1904 στην Αθήνα. Το υλικό του ορειχάλκου, για τη χύτευσή του, στο γύψινο πρόπλασμα του γλυπτού προέρχεται από κανόνια της επανάστασης του Παλαμηδίου. Ο Λάζαρος Σώχος δεν ζήτησε αμοιβή για το έργο του, παρά μόνον ν’ αναλάβει το κράτος τα έξοδα χύτευσης του γλυπτού. Επιπροσθέτως αναφέρω, ότι ο γλύπτης θεωρείται ένας από τους λαμπρότερους εκπροσώπους στο χώρο των εικαστικών τεχνών επηρεασμένος από το έργο του Ροντέν και ήταν μαθητής στη Σχολή Σχεδίου του Γάλλου Guillement στην Κωνσταντινούπολη και του Τηνιακού ζωγράφου Νικηφόρου Λύτρα, στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ). Ο ανδριάντας του έφιππου Κολοκοτρώνη εκτέθηκε το 1900 στην Παγκόσμια Έκθεση Γλυπτικής του Παρισιού και βραβεύτηκε με πρώτο χρυσό μετάλλιο.

Το βιογραφικό αυτό το αφιερώνω στους τζιχαντιστές επιδρομείς και βανδάλους, που ερύπαναν τον ανδριάντα του Κολοκοτρώνη, αλλά και στη νέα γενιά των φοιτητών της ΑΣΚΤ, με τη φιλική παραίνεση να φτύνουν και να διαπομπεύουν δημοσία τη θρασύδειλη μασκοφορούσα και εκ γενετής άμουση (απολίτιστη) φρικαρία…

Και μια ακόμη φιλική παραίνεση, για καταδίκη αυτής της βαρβαρότητας από το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας και το Μορφωτικό Ίδρυμα της ΕΣΗΕΑ.