Αν η διαφορά των δανειστών με την κυβέρνηση προκειμένου να κλείσει η αξιολόγηση είναι το κατά πόσο το όριο ομαδικών απολύσεων θα μείνει στα έξι άτομα τον μήνα για τις επιχειρήσεις που απασχολούν έως 150 εργαζομένους ή 5% και 30 άτομα για τις μεγάλες επιχειρήσεις, τότε ας το υπογράψουν, μήπως πάμε ένα βήμα παραπέρα.
Γιατί, όπως αποκαλύπτουν τα στοιχεία για την αγορά εργασίας στην Ελλάδα, ούτε το όριο αυτό ούτε κανένας νόμος δεν απέτρεψε τη βίαιη αναδιοργάνωση επιχειρήσεων και τα κύματα απολύσεων 700.000 εργαζομένων στα χρόνια των μνημονίων.
Για να εξηγούμαστε: η κρίση εξαφάνισε στην Ελλάδα πάνω από 60.000 επιχειρήσεις που απασχολούσαν από έναν μέχρι και 20 εργαζομένους, γκρέμισε τράπεζες, οδήγησε στη χρεοκοπία κολοσσούς του εμπορίου και εξακολουθεί να είναι απειλητική, ακόμη και για υγιείς επιχειρήσεις…
Η αλήθεια είναι ότι τίποτε δεν έμεινε όρθιο. Η ύφεση τα σάρωσε όλα και παρότι μισθοί και δικαιώματα κατέρρευσαν και παρά την ανάκαμψη του τουρισμού που δημιούργησε θέσεις εργασίας, οι άνεργοι ανέρχονται σε 1.126.455 (!).
Ολα αυτά συνέβησαν, παρά το γεγονός ότι ο βασικός μισθός της Εθνικής Σύμβασης Εργασίας για τους νεοπροσλαμβανομένους μειώθηκε στα 586 ευρώ (από τα 700 ευρώ) και στα 525 ευρώ για τους νέους κάτω των 25 ετών.
Δυστυχώς δεν είναι όμως μόνο αυτός ο δείκτης εξαθλίωσης στην Ελλάδα.
Οι επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν τεράστια, ανυπέρβλητα, προβλήματα ρευστότητας και 800.000 εργαζόμενοι παραμένουν απλήρωτοι για διάστημα από έναν έως και πέντε μήνες.
Παράλληλα, μισό εκατομμύριο άνθρωποι εργάζονται μέχρι 4 ώρες την ημέρα με τις μισές αποδοχές ενώ χιλιάδες απελπισμένοι απασχολούνται χωρίς ασφάλιση και προτιμούν να αμείβονται με «μαύρα» για να τους μείνει κάτι στην τσέπη. (Αν και ορισμένοι από αυτούς, για να τα λέμε όλα, το προτιμούν για να μη δηλώνουν τίποτα στην Εφορία και να λαμβάνουν και τα όποια προνοιακά επιδόματα…)
Οπως και να ‘χει πάντως, αν η συζήτηση δανειστών – κυβέρνησης περιστρέφεται στο όριο των απολύσεων και στο πόσο θα περιοριστούν κι άλλο οι μισθοί και δεν βάζουν μαζί πλάτη για να εντάξουν στη νόμιμη αγορά εργασίας τις στρατιές ανασφάλιστων και τους νέους που αμείβονται με «μπλοκάκια» τότε δεν υπάρχει ελπίδα…
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
