ΠΟΙΟ μπορεί να είναι το αντικείμενο μιας «συζήτησης» μέσα από τις σελίδες ενός βιβλίου υπερφορτωμένου με τεκμήρια και αριθμούς για την Αθήνα των Ολυμπιακών μετά από δώδεκα χρόνια; Ο υπότιτλος του βιβλίου του αρχιτέκτονα-πολεοδόμου, μέλους της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής (είναι γνωστός ο επιστημονικός δεσμός του με τον αείμνηστο μεγάλο δάσκαλο της πολεοδομίας Κανδύλη) Πέτρου Συναδινού και του πολιτικού-ιστορικού επιστήμονα Νίκου Χούτα «Αποτίμηση των επιπτώσεων των Αγώνων, Αθήνα 2004, στην κοινωνία και την οικονομία μέσω κριτικής προσέγγισης: αλήθειες και μύθοι».
nnn
ΑΥΤΕΣ οι δύο τελευταίες λέξεις είναι επαρκής παρότρυνση για μια αναδρομή έρευνας και κωδικοποίησης στοιχείων, που αφορούν την άλλη πλευρά του ολυμπιακού λόφου. Σε κάποια χρονική ωρίμαση είναι σωστή αυτή η συγγραφική ερευνητική και σχολιαστική προσπάθεια. Και είναι χρήσιμη γιατί η «Αθήνα 2004» είναι μεγάλο ορόσημο στην πορεία της νεότερης Ελλάδας και βέβαια η πιο σημαντική διεθνούς απήχησης παρουσία μέχρι στιγμής της χώρας μας στον 21ο αιώνα. Η αγωνιστική πλευρά των Αγώνων του 2004 έχει περάσει στην ιστορία του θεσμού αλλά η κοινωνική-οικονομική παραμένει ανοιχτή, καθώς τούτο ορίζεται από την ίδια τη φύση και τις συνέπειες ενός τέτοιου γεγονότος, βέβαια ως αρχειακού ενδιαφέροντος αλλά και εθνικής αυτογνωσίας.
nnn
ΠΟΛΛΑ έχουν γραφτεί αμέσως μετά τον τερματισμό αυτού του παγκόσμιου αθλητικού θεάματος. Αρκεί η βιβλιογραφική αναφορά εκατοντάδας τίτλων εργασιών επιστημονικών (καθώς και ανάλογων σαράντα δημοσιογραφικών). Πόσο ανοιχτό παραμένει το θέμα σχηματοποιείται σε βασικά κεφάλαια (ενότητες) του έργου των Συναδινού – Χούτα (έκδοση της Διεθνούς Ολυμπιακής Ακαδημίας, με προλόγους του προέδρου της Ισ. Κούβελου και του Αδαμ. Πεπελάση, επιμέλεια της αρχαιολόγου της ΔΟΑ Βασ. Τζαχρήστα όπως: «Παραδοχές και παρανοήσεις σύμφωνα με τα επίσημα οικονομικά στοιχεία των Αγώνων», «Οφέλη από τη φιλοξενία του Αθήνα 2004», «Αδράνειες και ατέλειες», «Μύθοι και κατασκευές για τη συμβολή των Αγώνων στη μεταπολεμική δημοσιονομική κατάρρευση της Ελλάδος» και φυσικά το μέγα θέμα, χαίνουσα πληγή της μεταγωνιστικής αξιοποίησης των εγκαταστάσεων).
nnn
ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ φωτίζονται και τυγχάνουν κριτικής επεξεργασίας όλες οι πλευρές και γωνίες του «δράματος» (στη ριζίτικη έννοια της πράξης και της ενέργειας) και το «κερασάκι» είναι ότι «οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 δεν αξιοποιήθηκαν παρά μόνο σε ελάχιστα από τα πεδία της αναγνωρισμένης επίδρασής τους και παρέμειναν προσφιλές θέμα θεωρητικολογίας».

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ