Χωρίς αμφιβολία α ανάπτυξη της χώρας περνά μέσα και από το φορολογικό σύστημα. Ο βασικός λόγος είναι ότι μπορεί να αποτελέσει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα μιας χώρας προς δύο εξαιρετικά σημαντικές κατευθύνσεις: προσέλκυση νέων επενδύσεων, αφενός, και επέκταση των υφιστάμενων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων. Αυτά δεν πρέπει να τα ξεχνάμε. Αποτελούν τα κλειδιά για την επίλυση προβλημάτων της πατρίδας μας που εμφανίστηκαν με ιδιαίτερη δριμύτητα κατά τη διάρκεια της κρίσης.
Η θέση της Ελλάδας γεωπολιτικά είναι ιδιαίτερα βαρύνουσα. Αλλά εδώ υπάρχει ένα μεγάλο «αλλά». Αν λάβουμε υπόψη μας τους φορολογικούς συντελεστές που υπάρχουν στις όμορες χώρες, η θέση της πατρίδας μας καθίσταται αυτομάτως εξαιρετικά δυσμενής. Διότι, όταν η φορολογία επιχειρήσεων σε αρκετές βαλκανικές χώρες και στην Κύπρο είναι αισθητά μικρότερη συγκρινόμενη με την ελληνική, αυτό και μόνο αρκεί για να συνειδητοποιήσουμε τι συμβαίνει και πολλές πλέον επιχειρήσεις μετακομίζουν από την πατρίδα μας. Με τη σειρά του αυτό δεν σημαίνει άλλο από την οικονομική πτώχευση της χώρας, από ανεργία και πολλά ακόμη αρνητικά, τα οποία ο ελληνικός λαός βιώνει έντονα τον τελευταίο καιρό.
Το πρόβλημα δυστυχώς που περιγράφω παραπάνω εκτείνεται και στο πεδίο των ασφαλιστικών εισφορών. Πού μπορείς να πας ως χώρα με αυτές τις τεράστιες κρατήσεις που γίνονται επί των μηνιαίων αποδοχών, όταν στις όμορες χώρες και πάλι τα ποσοστά είναι αισθητά μικρότερα. Το χρήμα δεν γυρίζει. Δεν μπορεί να γυρίσει, γιατί όσο απομένει στην τσέπη των εργαζόμενων, τελικά φεύγει από την τσέπη τους με τόσα δυσβάσταχτα βάρη που πρέπει να καλύψουν. Δεν αφήνεται ο εργαζόμενος να αναπνεύσει, μέσα σε ένα ασφαλές περιβάλλον που να μην τον επιβαρύνει. Ειδικότερα τον τελευταίο χρόνο στερήθηκε αυτό που θα μπορούσε να κάνει, έστω και στον βαθμό που μπορούσε να το κάνει. Τώρα πια υπάρχει το απόλυτο κενό.
Και για τον ΦΠΑ τα λόγια περιττεύουν. Είναι πια κοινός τόπος. Ό,τι περιέγραψα παραπάνω με την ευρύτερη οικονομική ασφυξία, έρχεται και ο ΦΠΑ να το αποτελειώσει. Οι όμορες χώρες και πάλι είναι πιο μπροστά από την Ελλάδα! Η πατρίδα μας έχασε μέσα από τα χέρια της ό,τι μπορούσε να την αναδείξει σε πρωταγωνίστρια τουλάχιστον στην ευρύτερη περιοχή μας.
Έχει έρθει ο καιρός να αφήσουμε πίσω τα κροκοδείλια δάκρυα για τις επιχειρήσεις που φεύγουν από τη χώρα μας και μεταναστεύουν και αυτές, όπως και πολλά λαμπερά μυαλά των νέων ανθρώπων ειδικότερα, που δεν μπορούν να χτίσουν το παρόν και το μέλλον τους στην πολυαγαπημένη μας πατρίδα. Οι επιχειρήσεις φεύγουν, γιατί ένα τέτοιο αποπνικτικό περιβάλλον τις διώχνει. Πράγματι, οι επιχειρήσεις αποδημούν στις γειτονικές χώρες. Με αυτό το ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς που τις διακρίνει πώς να μη φύγουν;
Προκειμένου να συνειδητοποιήσουμε την έκταση του συντελούμενου «κακού», ας αναλογιστούμε την άμεση επίπτωση της χαμηλής ανταγωνιστικότητας που παρουσιάζει η Ελλάδα: απώλεια θέσεων εργασίας από επενδύσεις που τελικά δεν υλοποιούνται ή αλλιώς τεράστιες απώλειες σε ανθρώπινο εργατικό δυναμικό. Πού μπορεί να πάει μια χώρα κάτω από αυτές τις συνθήκες; Πόσο μπορεί να αντέξει από τη συνεχή αφαίμαξή της; Η Βόρεια Ελλάδα ιδίως βιώνει τα πάνδεινα. Δοκιμάζεται πολύ σκληρά από την κατάρρευση του επιχειρηματικού κλίματος και τη ραγδαία αύξηση της ανεργίας. Τα στοιχεία των τοπικών Επιμελητηρίων αποτυπώνουν το κύμα φυγής επιχειρήσεων και επαγγελματικών δραστηριοτήτων προς τις γειτονικές χώρες.
Ας δούμε το πρόβλημα κατάματα. Η ελληνική οικονομία χρειάζεται γενναία μέτρα αποκατάστασης της ανταγωνιστικότητας της ελληνική οικονομίας ως προς το φορολογικό περιβάλλον.
Η μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης είναι προς τη σωστή κατεύθυνση αλλά από μόνη της δεν αρκεί. Είναι επιβεβλημένη η απλοποίηση και η ψηφιοποίηση του συστήματος, ο εκσυγχρονισμός και η αποτελεσματικότητά του σε συνδυασμό με το αίσθημα της κοινωνικής δικαιοσύνης στη φορολογική διοίκηση.
Ο Πρόεδρος της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης έχει επανειλημμένα τονίσει την αναγκαιότητα των παραπάνω. Υπάρχει πρόγραμμα μείωσης των φορολογικών επιβαρύνσεων του επιχειρηματικού κόσμου με τρόπο υπεύθυνο και κοστολογημένο.
Χωρίς αμφιβολία, πρόκειται για καλά προετοιμασμένη πρόταση για μείωση της φορολογίας. Αυτή περιλαμβάνει τη μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων και του φόρου των μερισμάτων. Αλλά το σημαντικότερο, περιλαμβάνει και τη μείωση του Ε.Ν.Φ.Ι.Α. , που από φέτος ειδικά επιβαρύνει ιδιαίτερα και τις επιχειρήσεις σε αφόρητο βαθμό. Ας το δούμε αυτό πάρα πολύ προσεκτικά. Αποτελεί απαρχή για κάτι καλύτερο που μπορεί να έρθει.
Επιπρόσθετα, υπάρχουν και άλλες προτάσεις προς τη σωστή κατεύθυνση. Μια από αυτές είναι η μείωση του ΦΠΑ για τα αγορικά εφόδια στον αγροτικό τομέα. Ας αναλογιστούμε τι σημαίνει κάτι τέτοιο. Σημαίνει άμεση ώθηση δοθεί στην αγροτική παραγωγή. Αυτή με τη σειρά της πρόκειται να έχει πολλαπλασιαστικά οφέλη για την κατανάλωση και την ευρύτερη οικονομική ανάκαμψη. Τέτοια μέτρα συμβάλλουν σημαντικά στην ενίσχυση του επιχειρηματικού κλίματος και στην προσέλκυση άμεσων επενδύσεων. Δημιουργούν , επίσης, συνθήκες επαναπατρισμού των επιχειρήσεων. Με δυο λόγια, αλλάζουν το οικονομικό περιβάλλον. Του δίνουν ελπίδα και προοπτική. Οι επιχειρήσεις, έτσι, μπορούν να επαναπατριστούν, ιδίως διότι «ισοφαρίζουν» τις επιχειρησιακές δαπάνες που απαιτούνται για την μετεγκατάστασή τους. Αυτά επιτάσσει ο ρεαλισμός και η αγάπη προς τη χώρα. Με λίγα λόγια, οικονομικά μέτρα αυτού του προσανατολισμού είναι εκείνα που δημιουργούν θέσεις εργασίας και μειώνουν την ανεργία, από την οποία τόσο πολύ υποφέρει σήμερα όλη η Ελλάδα σε κάθε γωνιά της.
