Το επταήμερο του Διόδωρου

Πρέπει να πάω να μαζέψω τις ελιές –όσο νωρίτερα τόσο καλύτερο το λάδι, λένε. Κανονικά, θα έπρεπε να έχω φύγει ήδη, αλλά είπα να μείνω για τον ανασχηματισμό: μπορεί να έχει έρθει η ώρα μου να γίνω υπουργός και να μην το ξέρω. Αλλωστε οι πιθανότητες να γίνεις υπουργός είναι περισσότερες από το να πιάσεις το τζόκερ. Γιατί τρέχουν λοιπόν όλοι στα πρακτορεία του ΟΠΑΠ αντί να τρέχουν στο Μέγαρο Μαξίμου;

Επιπλέον, είναι ευκολότερο στον πρωθυπουργό να υποκύψει στις απαιτήσεις κάποιου ή κάποιων για υπουργοποίηση παρά στις πιέσεις για αυξήσεις μισθών ή για προσλήψεις στο Δημόσιο –δεν είναι περίεργο λοιπόν που, όπως ακούμε ως τώρα, θα είναι ακόμη μεγαλύτερο το Υπουργικό Συμβούλιο.

Μεγαλύτερο, αλλά μολοντούτο ευέλικτο, όπως το είχε υποσχεθεί ο Αλέξης Τσίπρας –ευέλικτο στις υποκλίσεις προς τον πρωθυπουργό-αυθέντη. Και, βεβαίως, θα αποτελεί νέο ξεκίνημα για την κυβέρνηση –πάλης ξεκίνημα, νέοι αγώνες θα τραγουδούν οι μισοί κατά την ορκωμοσία· οι άλλοι μισοί θα ψέλνουν τον Ακάθιστο Υμνο, χοροστατούντος του ορθόδοξου Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου Λιάπη –που είναι η ζωντανή απόδειξη της θεωρίας του αλβανού πρωθυπουργού πως στην Αττική (και στη Βοιωτία) κατοικούσαν σχεδόν αποκλειστικά Αρβανίτες.

Βεβαίως, η σωστή εθνική γραμμή είναι πως ούτε Αρβανίτες υπήρχαν στην Αττική ούτε Τσάμηδες στη Θεσπρωτία αλλά υπάρχουν Ελληνες στην Ινδία –ως εκεί φθάνουν τα σύνορα της καρδιάς του Νίκου Κοτζιά. Και μάθαμε έτσι πως την έχει μεγαλύτερη την καρδιά από τον Ταγίπ Ερντογάν, που μόνο τόπους γύρω από τη Μεσόγειο αναφέρει.

Σύνορα η αγάπη δεν γνωρίζει… ούτε η ελληνική πολιτική γνωρίζει όρια ούτε έχει ιερό και όσιο η Εκκλησία της Ελλάδος: «η Εκκλησία γεννάει τους πολίτες… υπάρχει μητρική σχέση μεταξύ της Εκκλησίας και του λαού μας» κατά τον κ. Λιάπη. Αυτό, μου φαίνεται, λέγεται παιδομάζωμα, σαν αυτό που έκαναν το ΚΚΕ και η Φρειδερίκη κατά τη διάρκεια του εμφυλίου.

Υπάρχουν βέβαια και απολωλότα πρόβατα, κάποιοι που ξεφεύγουν από το παιδομάζωμα –αυτοί είναι «προβληματικά άτομα», όπως ο Νίκος Φίλης. Τολμούν να ισχυρίζονται ότι το τι θα διδάσκεται στα σχολεία είναι υπόθεση του υπουργείου Παιδείας και όχι της Εκκλησίας. Κούνια που τους κούναγε… θα την αναποδογυρίσει η μητέρα και θα έχουμε παιδοκτονία.

Είναι πλέον επιφυλακτικός και για το τζαμί στον Βοτανικό, δήλωσε ο Ιερώνυμος Λιάπης –ευλογημένα ας είναι λοιπόν τα μέλη του συλλόγου «Εφέδρων Πολιτών Οπλιτών» που πήγαν, ντυμένα με στρατιωτικές στολές, και έκαναν κατάληψη στον χώρο που προορίζεται για το τζαμί. Ετσι κάνουν τα καλά παιδιά κάθε μητέρας, που ξέρει ότι όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος –το είπε και ο περίφημος υπερθεματιστής Ιβάν Σαββίδης: «Υπάρχει πολλή δημοκρατία στην Ελλάδα. Σε συνθήκες κρίσης πρέπει να υπάρχει λίγο λιγότερη δημοκρατία και καθόλου γραφειοκρατία». Το κανάλι που δικαιούται να ιδρύσει θα είναι εξαιρετικά ψυχωφελές, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία.

Πολιτικοί κύκλοι

Αφού γλιτώσαμε από τον Βύρωνα Πολύδωρα, εγώ το βρίσκω άριστο το νέο ΕΣΡ –άλλωστε το πρόβλημα δεν είναι αυτό, αλλά η συνταγματική πρόβλεψη ότι «ραδιοφωνία και τηλεόραση υπάγονται στον άμεσο έλεγχο του κράτους» –και δεν έχω ακούσει κανένα κόμμα να θέλει να το καταργήσει αυτό. Γιατί τα κόμματα θέλουν να ελέγχουν όσο γίνεται μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας.

Καταλαβαίνω και γιατί η ΝΔ αρνείται πεισματικά να συναινέσει στον διορισμό του ΕΣΡ: γιατί να ξεστριμώξει την κυβέρνηση τώρα που την πάτησε από τη βουλιμία του Νίκου Παππά; Τα περί «αναστολής» ή «κατάργησης» του νόμου τα βρίσκω προσχηματικά. Οσο οι δημοσκοπήσεις θα τη δείχνουν κοντύτερα στην εξουσία, τόσο περισσότερο αντιπολιτευτική θα γίνεται –η τακτική Σαμαρά απέναντι στον Γιώργο Παπανδρέου υιοθετείται τώρα από τον Κυριάκο Μητσοτάκη απέναντι στον Αλέξη Τσίπρα, που είχε εφαρμόσει την ίδια τακτική απέναντι στον Αντώνη Σαμαρά.

Κύκλους κάνει η πολιτική: εκεί που ήσουν ήμουνα· και εδώ που είμαι θα έρθεις –μόνο εμείς, οι ψηφοφόροι τους, έχουμε συνεχή γραμμική πορεία προς τα κάτω. Πρόκειται για τον γνωστό νόμο της πολιτικής επιστήμης: όταν τα βουβάλια τσακώνονται στον βάλτο, την πληρώνουν τα βατράχια.

Αλλά γιατί η πολιτική να έχει γίνει βάλτος και οι πολιτικοί βουβάλια; Φταίει που τα βατράχια πιστεύουν πως αν τα φιλήσει η εξουσία, θα γίνουν πρίγκιπες; Αν δεν ήσαν οι ψηφοφόροι βάτραχοι, θα ήσαν οι πολιτικοί βουβάλια; Τι μας λέει η θεωρία της εξέλιξης επ’ αυτού; Δεν γνωρίζω τι λέει, αλλά η δική μου θεωρία είναι πως τα βουβάλια είναι που κάνουν και την πολιτική βάλτο και τους πολίτες βατράχια.

«Είν’ η ώρα εννιάμισι, είν’ η ώρα εννιάμισι / αν και πέφτει η βροχή, περιμένω ακόμα…» –βροχή δεν πέφτει, αλλά εννιάμισι πήγε η ώρα και ούτε τηλέφωνο από το Μαξίμου, ούτε είδηση για τη νέα κυβέρνηση στο δίκτυο. Πολλά παζάρια πρέπει να γίνονται, ημερολόγιό μου. «Πού να είσαι, χάθηκες, να με σκάσεις βάλθηκες / έχω λίγες συμφορές, θα μου φέρεις κι άλλες» –κάπως έτσι μου φαίνεται η κατάσταση. Μήπως κάνουν τον Βύρωνα Πολύδωρα υπουργό να τον αποζημιώσουν που έχασε την προεδρία του ΕΣΡ;

Ποιος τον σκέφθηκε, άραγε, ημερολόγιό μου; Να τον πρότεινε ο Πάνος Καμμένος; Μπορεί –αλλά καταλάβαμε πως έχαιρε υψηλής εκτίμησης στα υψηλά κλιμάκια του ΣΥΡΙΖΑ· όπως και ο Βαρουφάκης, η Κωνσταντοπούλου, ο Λαφαζάνης. Α –δεν θα είναι καθόλου ενδιαφέρον το βιβλίο του Μοσκοβισί στο οποίο αποκαλεί «αχαλίνωτο νάρκισσο» τον Βαρουφάκη -, γράφει πράγματα που τα ξέρουμε.