Χθες ανακοινώθηκε το κλείσιμο ενός ακόμα εργοστασίου, πολυεθνικής εταιρίας, στην Ελλάδα (η οποία, τα τελευταία χρόνια, δεν έχει διακόψει την παραγωγή της ούτε καν σε χώρες που βρέθηκαν σε πολέμους και εμφυλίους!), ενώ γνωστοποιήθηκε και το επικείμενο κλείσιμο ενός δεύτερου.

Την ίδια στιγμή, οι δανειστές της χώρας επανέρχονται με απαιτήσεις νέων μέτρων τα οποία αρχίζουν και συγκροτούν τον πυρήνα ενός νέου τέταρτου μνημονίου το οποίο μοιάζει πια σχεδόν μονόδρομος, ενώ, ταυτόχρονα, εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχοι βλέπουν και νέες μειώσεις στις συντάξεις τους ως αποτέλεσμα του τρίτου. Οσο για το χρέος, η συζήτηση έχει πάει οριστικά στις… γερμανικές καλένδες.

Εν μέσω όλων αυτών, η έκθεση για την πορεία της οικονομίας που συνέταξε η αρμόδια υπηρεσία της Βουλής περιγράφει ένα ζοφερό, απελπιστικό άμεσο μέλλον, όπως άλλωστε κάνουν και όλες οι αντίστοιχες διεθνείς εκθέσεις σχετικά με την πορεία των οικονομικών αλλά και της κοινωνικής και πολιτικής ευστάθειας της χώρας.

Σα να μην ήταν όλα αυτά αρκετά, στο μεταναστευτικό έχει χαθεί πλήρως κάθε έλεγχος και απλώς παρακολουθούμε παθητικά το πώς είναι έτοιμο να σκάσει στα νησιά, ενώ η εικόνα του κινδύνου για πλήρη διάλυση επιτείνεται και από τις περιφερειακές εξελίξεις: οι τόνοι από την Τουρκία ανεβαίνουν διαρκώς, ενώ είναι πλέον σαφές από τις στρατιωτικές και διπλωματικές κινήσεις των μεγάλων δυνάμεων, ότι βρισκόμαστε μπροστά σε πολύ σοβαρό ενδεχόμενο μεγάλης και πολυδιάστατης έντασης.

Και αντί όλα αυτά να βρίσκονται στο επίκεντρο της πλήρους και απόλυτης προσοχής πρώτα απ’ όλα της κυβέρνησης, η οποία έχει αφενός την πλήρη ευθύνη για την πορεία της χώρας και αφετέρου μέγιστο, πλέον, μερίδιο ευθύνης για τον πλήρη εκτροχιασμό της, αλλά και του συνόλου των πολιτικών δυνάμεων που έχει εκλέξει ο ελληνικός λαός, σχεδόν το σύνολο του ενδιαφέροντος αναλώνεται στο ζήτημα των καναλιών και στα απόνερα ενός νόμου που κατέπεσε και δεν υπάρχει πια.

Η κυβέρνηση το πήγε λάθος από την πρώτη ημέρα μέχρι και την τελευταία. Ωρα να το αντιληφθεί και να τελειώνουμε πλέον συναινετικά και οριστικά με αυτή την υπόθεση, η οποία κατάντησε πλέον γελοία.

Δεν υπάρχουν περιθώρια: η χώρα αντιμετωπίζει πολύ σοβαρό κίνδυνο πολλαπλής κατάρρευσης.

Η Ελλάδα βρίσκεται μπροστά σε τεράστιες και άμεσες διακινδυνεύσεις, κάτι που οφείλουν να αντιληφθούν οι πάντες, χωρίς την παραμικρή καθυστέρηση.

Και να κοιτάξουμε επιτέλους τι μπορεί να γίνει πριν μας βρει το κακό.