Μισογυνισμός νέας γενιάς

Το βράδυ της 10ης Σεπτεμβρίου 2016 έξι γυναίκες που περπατούσαν στο κέντρο του Μανχάταν προσεγγίστηκαν από νεαρούς άνδρες, οι οποίοι αποπειράθηκαν να τους βάλουν φωτιά. Οι απόπειρες απέτυχαν, αλλά τραυματίστηκε μια γυναίκα η οποία στεκόταν στη διασταύρωση της 5ης Λεωφόρου με την East 54th Street όταν είδε τη φούστα της να λαμπαδιάζει, ενώ μια άλλη, που χάζευε τη βιτρίνα της μπουτίκ Valentino, αντιλήφθηκε καθυστερημένα ότι η μπλούζα της καιγόταν. Είναι η ρητορική του Τραμπ(ουκισμού); Είναι ο χρόνιος σεξισμός που συνοδεύει κάθε υποψηφιότητα της Χίλαρι Κλίντον; Είναι ο νέος μισογυνισμός που κατακλύζει τις ΗΠΑ και διοχετεύεται σαν αέριο Σαρίν σε ολόκληρο τον πλανήτη;

Σε πρόσφατο άρθρο της στους «Νew York Times» («O μισογυνισμός επέστρεψε. Εφυγε ποτέ;») η Τζίνια Μπελαφάντε γράφει για το φαινόμενο που διαποτίζει την κεντρική πολιτική σκηνή στις ΗΠΑ. Είναι σαφές ότι ο Τραμπ (με το «grope-gate», τις οικείες συζητήσεις μεταξύ ανδρών, τα σεξιστικά σχόλια για την ίδια του την κόρη κ.ο.κ.) άνοιξε τον ασκό. Αλλά το ίδιο έκανε και η Χίλαρι· άλλωστε, η υποψηφιότητά της απειλεί τα στερεότυπα φύλου χιλιετιών. Δεν είναι τυχαίο ότι, σύμφωνα με το Public Religion Research Institute, το 52% των λευκών ανδρών έχει «πολύ αρνητική άποψη» για την κυρία Κλίντον και ότι σε αυτή την ταραχώδη προεκλογική εκστρατεία κάποιοι φόρεσαν Τ-shirt που έγραφαν «I wish Hillary had married OJ» (Mακάρι η Χίλαρι να είχε παντρευτεί τον Ο. Τζέι Σίμπσον) και «KFC Ηillary Special: 2 Fat Thighs, 2 Small Breasts… Left Wing» (Σπέσιαλ KFC Χίλαρι γεύμα: 2 χοντρά μπούτια, 2 μικρά στήθη… Αριστερή φτερούγα).

Στην Αμερική η κατάσταση έχει φτάσει στα άκρα. Εδώ και τέσσερα χρόνια, το Southern Poverty Law Center, μια οργάνωση που παρακολουθεί τη δράση «ομάδων μίσους» (hate groups) ανά τις ΗΠΑ, έστρεψε επίσημα την προσοχή του σε όλους αυτούς που υπάρχουν για να εκφράζουν «βίαιη εχθρότητα κατά των γυναικών». «Πραγματικά αιφνιδιάστηκα. Δεν είχα ιδέα ότι υπήρχε αυτό το σκοτεινό σύμπαν μίσους προς τις γυναίκες» λέει στους «New York Times» ο Μαρκ Πότοκ, εκδότης του εξαμηνιαίου περιοδικού «Intelligence Report» της οργάνωσης. Ο Πότοκ σπεύδει να επισημάνει ότι τα τελευταία χρόνια ο μισογυνισμός είναι ένα πολυεργαλείο της άκρας Δεξιάς που σαρώνει τον πλανήτη. Κάπως έτσι έχει γεννηθεί η «manosphere» (ανδρόσφαιρα), μια γιγάντια δεξαμενή με men’s only blogs, άρθρα, ιστοσελίδες, διαδικτυακά φόρουμ κ.ο.κ. που εξειδικεύονται στο να υποβιβάζουν τις γυναίκες και να τις βαφτίζουν «ψεύτρες, απατεώνισσες, πόρνες και κοινωνικά καρκινώματα». Αναφέρει ενδεικτικά το Boycott American Women, το οποίο ευαγγελίζεται την εξαγωγή των Αμερικανίδων σε ξένες χώρες, και την ιστοσελίδα Register-her.cοm, η οποία κατονομάζει όλες εκείνες που έκαναν ψευδείς καταγγελίες για βιασμό και αναρωτιέται γιατί δεν αντιμετωπίζουν ποινή φυλάκισης.

Μακριά από τις γιάνκικες ακρότητες, στον υπόλοιπο πλανήτη υπάρχει πάντα ο παλιός, δοκιμασμένος μισογυνισμός της καθημερινής ζωής. Δεν χρειάζεται να είσαι πωρωμένη, μίλιταντ φεμινίστρια για να τον διαγνώσεις. Είναι η σεξουαλική παρενόχληση, το «groping» (τα «μακριά χέρια»), η συγκατάβαση και οι κραυγαλέες μισθολογικές ανισότητες στη δουλειά, τα υποτιμητικά ή λιγούρικα σχόλια στον δρόμο, το sexting στην αυλή του σχολείου κ.ο.κ. Μπορεί, κατά μία έννοια, να είναι και το «έλλειμμα φιλοδοξίας» που καταλογίζει η COO του Facebook, Σέριλ Σάντμπεργκ, στις γυναίκες που δεν «βγαίνουν αρκετά μπροστά». Είναι και το σεξιστικό bullying παντός τύπου. Από την πρόσφατη εγχώρια εσοδεία: το βίντεο που κυκλοφόρησε προ ημερών στο Διαδίκτυο με τον διαπληκτισμό μεταξύ δύο γυναικών και οδηγών ταξί στο Ελληνικό (στο «μάτσο» οπλοστάσιο, οι κλασικές πινελιές «λάντζα», «καριόλα», «Ασ’ τες, έχουν περίοδο» κ.ο.κ.).

O θεατράλε Τραμπ με τη μισογυνική ρητορική έριξε φως σε κάτι που υπήρχε, απλώς ήταν πλέον πολύ «φυσικό» για να γίνει αντιληπτό. Ισως τελικά ο Ρεπουμπλικανός υποψήφιος για την προεδρία των ΗΠΑ να μην αφήσει μόνο πολιτικά περιττώματα στο πέρασμά του. Οπως συνοψίζει η Μπελαφάντε στο άρθρο της στους «New York Times»: «Αν η εκστρατεία του κυρίου Τραμπ έχει πετύχει κάτι, είναι ότι υπενθύμισε στις γυναίκες πως υπάρχουν ακόμη πολλά να φοβούνται».

* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino το Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2016