Η αισιοδοξία που καλλιεργούσε η κυβέρνηση τόσο στο θέμα του χρέους όσο και αυτό της δεύτερης αξιολόγησης εξελίσσεται για μια ακόμα φορά σε μπούμερανγκ .Για το χρέος όλες οι ενδείξεις από τις συνομιλίες Τσίπρα στη σύνοδο κορυφής συγκλίνουν ότι η υπόθεση τραβάει σε μάκρος και δεν πρόκειται πριν τις γερμανικές εκλογές να υπάρξει κάποια ουσιαστική βοήθεια .Δεν είναι τυχαίο ότι ο πρωθυπουργός χαμήλωσε ξαφνικά την πήχη και άρχισε να μιλά για βραχυπρόθεσμα μέτρα και για το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ.
Οι πρώτες συναντήσεις με την τρόικα για την αξιολόγηση κατέδειξαν επίσης μεγάλες αποκλίσεις μεταξύ των κυβερνητικών προσδοκιών και των απαιτήσεων των δανειστών.Σε όλα τα θέματα που άρχισε η συζήτηση οι διαφορές είναι πολύ μεγάλες.Στο θέμα της αγοράς εργασίας ,όπως παραδέχτηκε και ο αρμόδιος υπουργός οι θέσεις της τρόικας υπερβαίνουν κατά πολύ τις κόκκινες γραμμές που έβαζε ο ίδιος κάθε λίγο και λιγάκι. Το ίδιο ισχύει και για το θέμα των προνοιακών επιδομάτων και της κοινωνικής πολιτικής που υποτίθεται ότι αποτελούν το φύλο συκής της κυβέρνησης απέναντι στα σκληρά μέτρα που έχει πάρει.
Ακόμα και στα δημοσιονομικά, όπου η κυβέρνηση θεωρούσε ότι έχει πετύχει τους στόχους η τρόικα αμφισβητεί ευθέως τα στοιχεία ,ανοίγοντας ξανά θέμα προϋπολογισμού.Είναι προφανές λοιπόν ότι αντί για περίπατο ,όπως θεωρούσαν κυβερνητικά στελέχη, οι διαπραγματεύσεις για την αξιολόγηση θα εξελιχθούν σε ένα οδυνηρό μαραθώνιο.Ο κ.Τσίπρας και οι υπουργοί του φαίνεται ότι δεν πήραν το μάθημα προηγούμενων κυβερνήσεων και πίστεψαν ότι με μερικά τεχνάσματα και άλλες τόσες υποσχέσεις θα μπορούσαν να πείσουν την τρόικα και τους πολιτικούς προϊσταμένους της.
Έτσι για πολλοστή φορά φαίνεται ότι θα ζήσουμε πάλι ένα δραματικό μπρα ντε φέρ σε συνθήκες μάλιστα κάθε άλλο παρά αισιόδοξες για την κυβέρνηση. Με το πολιτικό κλίμα ήδη πολύ βαρύ από τις θεσμικές παρεκτροπές της, με την κοινωνία να τις γυρίζει την πλάτη και με την τρόικα να αδιαφορεί για την περιβόητη πλέον πολιτική διαπραγμάτευση, το επόμενο δίμηνο αναμένεται ιδιαίτερα θερμό.
Το χειρότερο όμως από όλα είναι ότι ούτε η οικονομία, ούτε η κοινωνία έχουν άλλες αντοχές για αδιέξοδα πολιτικά παιγνίδια. Γιατί όσο καθυστερεί η χώρα να μπει επιτέλους σε τροχιά πολιτικής και οικονομικής σταθερότητας ,τόσο θα τρέχουμε και ανάπτυξη δεν θα βλέπουμε.Το ερώτημα είναι αν το αντιλαμβάνονται αυτό ο κ.Τσίπρας και τα στελέχη του, οι οποίοι περί άλλα τυρβάζουν…
ΤΟ ΒΗΜΑ
