Τέτοιες μέρες τον Οκτώβριο του 2008 έσκασε η Lehman Brothers και μαζί της η υπερμεγέθης παγκόσμια χρηματοπιστωτική φούσκα, παρασύροντας πρώτα τις ΗΠΑ και ακολούθως ολόκληρο τον κόσμο στη μεγαλύτερη μεταπολεμική οικονομική κρίση.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες, με εμπειρίες από τον Μεσοπόλεμο και πάμπολλα εργαλεία στη διάθεσή τους, κατάφεραν να ελέγξουν τις συνέπειες, αφού προηγουμένως φρόντισαν να μετατρέψουν την κρίση από χρηματοπιστωτική σε δημοσιονομική και να τη μεταφέρουν στην Ευρώπη, με τη μορφή κρίσης χρέους και πίεσης στο ευρώ, πλήττοντας πρώτα τους αδύναμους κρίκους του Νότου και ιδιαιτέρως την ευάλωτη, υπερχρεωμένη Ελλάδα.
Ηττήθηκε τότε το νεοφιλελεύθερο μοντέλο των αυτορρυθμιζόμενων αγορών, που είχε κυριαρχήσει μετά την κατάρρευση των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης το 1989.
Ηταν χωρίς αμφιβολία μια κρίση της νεοφιλελεύθερης Δεξιάς. Αυτή απέτυχε, και μαζί της οι απανταχού ακαταμάχητοι έως τότε υποστηρικτές της.
Η Αριστερά είχε υποστεί συντριπτική ήττα το 1989 και έτσι το νεοφιλελεύθερο υπόδειγμα βρήκε ευκαιρία απόλυτης επικράτησης. Η σχολή του Σικάγου, του Φρίντμαν, της Θάτσερ, του Ρίγκαν και πολλών άλλων βρήκε πεδίο δόξης λαμπρό.
Ασύδοτοι και αμετροεπείς οι υποστηρικτές του έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους προκειμένου να επιβεβαιώσουν το δόγμα τους.
Και είναι αλήθεια ότι η εφαρμογή του σε παγκόσμια κλίμακα, που εξασφαλίστηκε με την απελευθέρωση του εμπορίου και της κίνησης κεφαλαίων, δημιούργησε ευκαιρίες ανάπτυξης σε ολόκληρο τον κόσμο, επιτρέποντας στις πολυπληθείς ζώνες της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής να ευημερήσουν.
Το κύμα της παγκοσμιοποίησης ευνόησε την Κίνα, την Ινδία, αναγέννησε τη Ρωσία, κατέστησε τη Βραζιλία υπολογίσιμη δύναμη, έδωσε στο Μεξικό διαπραγματευτική ισχύ, επέτρεψε στο Βιετνάμ να ξανασηκωθεί, ακόμη και στη Βόρεια Κορέα να αντέξει και να παριστάνει την υπερδύναμη.
Θα μπορούσε επίσης να προσφέρει μεγάλες ευκαιρίες στη φτωχική Αφρική και στην εκρηκτική Μέση Ανατολή αν δεν μεσολαβούσαν ανόητοι και ανώφελοι πόλεμοι και δεν έσκαγε η χρηματοπιστωτική φούσκα που έστησαν ιδεοληπτικοί πολιτικοί, αχόρταγοι μέτοχοι και ακόμη πιο αχόρταγοι τραπεζίτες και μάνατζερ της μόχλευσης και των αυτορρυθμιζόμενων αγορών.
Χωρίς αμφιβολία λοιπόν η παγκόσμια κρίση που ξέσπασε το 2008 ήταν κρίση της νεοφιλελεύθερης Δεξιάς, η οποία έλαβε συστημικά χαρακτηριστικά επειδή αμφισβητήθηκαν και καταρρακώθηκαν κυρίαρχες παγκοσμίως αρχές και αξίες.
Επί της ουσίας οι νεοφιλελεύθεροι υπέσκαψαν με την ιδεοληπτική δράση τους τις αρχές του αστικού φιλελευθερισμού και αλλοίωσαν το μεταπολεμικό μοντέλο.
Οσοι διαβάζουν Ιστορία γνωρίζουν ότι όποτε αμφισβητήθηκαν στην πράξη βασικές αρχές του αστικού φιλελευθερισμού ακολούθησαν πολιτικές τερατογενέσεις.
Η αντίστοιχη κρίση του Μεσοπολέμου ανέδειξε τις εκδοχές του φασισμού στην Ευρώπη και τούτη γεννά συνεχώς τέρατα και τερατάκια παντού στον κόσμο.
Στις ΗΠΑ τον Τραμπ, στη Βρετανία το Βrexit, στη Γερμανία το AFD, στη Γαλλία τη Λεπέν, στην Ιταλία τον Μπέπε Γκρίλο, στη Μέση Ανατολή το ΙSIS κ.ο.κ.
Για να μη μιλήσουμε για την Ελλάδα. Οπου σταθείς κι όπου βρεθείς τα βλέπεις… Θα χρειαστεί χρόνος κι άλλες δυστυχείς εμπειρίες για να κλείσει ο κύκλος της εποχής των τεράτων.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ