Πυκνά νέφη συσσωρεύονται στον ουρανό πάνω από την Ελλάδα. Πλήθος ισχυρών ενδείξεων, αν όχι αποδείξεων, καθιστούν εμφανές ότι στην περιοχή μας συντελούνται αυτή τη στιγμή μείζονες γεωπολιτικές εξελίξεις, την ώρα που η χώρα μας είναι πιο αδύναμη παρά ποτέ τις τελευταίες δεκαετίες, σε αντίθεση με άλλες οι οποίες συμμετέχουν ενεργά στις εν λόγω αναθεωρητικές διεργασίες. Ο λόγος φυσικά για την Τουρκία, η οποία, την ίδια στιγμή, εκδηλώνει όλο και επιθετικότερα πάγιες τάσεις αμφισβήτησης έναντι της Ελλάδας και της κυριαρχίας της. Την ίδια ώρα, μείζονα ζητήματα, με πρώτο, αλλά όχι μόνο, το Μεταναστευτικό, επιτείνουν τις ήδη δεδομένες τάσεις ουδετερότητας εταίρων και συμμάχων μας, ενώ εμείς ζούμε σε πέπλα από αυταπάτες περί διεθνούς δικαίου και κοινών ευρωπαϊκών συνόρων.
Επιπλέον, σαν να μην έφταναν αυτά, η Ελλάδα επιμένει να αναλώνεται σε εκείνο που, δυστυχώς, γνωρίζει καλύτερα από κάθε άλλη χώρα να κάνει: στις εσωτερικές συγκρούσεις. Συνολικά η χώρα συμπεριφέρεται σαν να βρίσκεται εν κενώ, με τα πάντα γύρω και μέσα της να πηγαίνουν καλά και να έχει περιθώρια για τέτοιου είδους «πολυτέλειες». Ωστόσο τέτοια περιθώρια δεν υπάρχουν. Αντίθετα, όλα τα μέτωπα οξύνονται: στα δημοσιονομικά, στην κοινωνία, στην εσωτερική ασφάλεια, όλα μοιάζουν πια ένα κουβάρι όπου δεν ξέρεις πού ξεκινά το κακό και πού τελειώνει.
Πριν από έξι χρόνια, η Ελλάδα ξύπνησε ένα πρωί πληροφορούμενη ότι είχε πτωχεύσει. Κοιμόταν ανέμελη. Δεν έχουμε το δικαίωμα να ξυπνήσουμε ένα άλλο πρωί έχοντας μάθει τα χειρότερα –και πλανάται όποιος πιστεύει ότι δεν υπάρχουν.
Η λέξη «χρέος» έχει, τα τελευταία αυτά χρόνια, ταυτιστεί, και όχι άδικα, με το μέγα πρόβλημα του δημοσίου χρέους της χώρας. Ωστόσο το εθνικό χρέος δεν είναι μόνο αυτό. Υπάρχει και το χρέος μας να αντιληφθούμε τάχιστα την εξαιρετικά επικίνδυνη περίοδο στην οποία έχουμε εισέλθει και για την οποία άλλος λιγότερο άλλος περισσότερο έχουμε όλοι τις ευθύνες μας –ουδείς αναμάρτητος. Από εκεί οφείλουμε να εκκινήσουμε. Τα λάθη του παρελθόντος, μικρά ή μεγαλύτερα, από όπου κι αν προέρχονται, δεν πρέπει να μας τυφλώνουν άλλο. Το μεγάλο εθνικό χρέος σήμερα είναι να κάνουμε όλοι ένα βήμα πίσω στις εσωτερικές έριδες και στους εγωισμούς και να συγκεντρωθούμε σε έναν κοινό τόπο: στην επιβίωση της Ελλάδας.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
